Vaak denken mensen dat een onverzadigd gevoel en honger normaal zijn als je bezig bent met afvallen, en dat je gewoon een beetje moet doorbijten. Toch is het nooit goed als je honger hebt, ook niet als je een van mijn programma’s volgt. Als je honger hebt geeft je lichaam namelijk een signaal af dat er iets niet in balans is. Die balans kun je echter eenvoudig herstellen, en dan heb je de hele dag weer veel energie en een verzadigd gevoel, terwijl je toch gezond eet! (meer…)
Ben jij een echte zoete kauw? Of een ‘echte brood-eter’?
Misschien kan je je wel verplaatsen in de volgende situatie: je zoekt hevig in je koelkast, vriezer, opbergkast of waar dan ook om dat onbedwingbare gevoel te stillen. Mocht je het daar niet vinden, rij je naar de dichtstbijzijnde winkel om daar je slag te slaan. Je hebt geen honger, want anders had je dat wel op een andere manier kunnen stillen. Nee, je hebt een onhoudbare drang naar het eten van… suikers.
Suikerverslaving
Helaas lijkt het alsof deze verslaving, want dat mag het met recht genoemd worden, niet gemakkelijk te overwinnen is. De drang naar suikers blijft klagen en gaat vaak uiteindelijk met je aan de haal. Anders dan bij bijvoorbeeld een nicotineverslaving worden suikerverslaafden niet naar buiten verbannen wanneer ze zich toegeven aan hun zwakte en is het eten van suikerrijke producten sociaal acceptabel, waardoor de drempel lager is.
Daarnaast is het tegenwoordig zelfs moeilijk om suikers te vermijden, gezien bijna alle gefabriceerde voedingsmiddelen er vol mee zitten. Hoewel onze overmatige suikerconsumptie duidelijk kenmerken vertoont van een verslaving, wordt dit vaak niet zo gezien: het eten hiervan wordt door velen geassocieerd met iets positiefs, waardoor het niet snel gekoppeld gaat worden aan iets negatiefs als een verslaving. Dit terwijl een suikerverslaving misschien wel de meest hardnekkige, wijdverspreide en meedogenloze verslavingsvariant is.
Hoe het ontstaat
De drang naar het eten van suikers heeft te maken met een proces genaamd homeostase. Wanneer je veel suikers eet, merkt je lichaam dat je bloedglucoseniveau hoger is dan normaal. Dit resulteert in het aanmaken van insuline door de pancreas, wat de suikers uit het bloed naar de cellen (spier- of vetcellen) vervoert om het te gebruiken of op te slaan.
Doordat de glucose zich niet meer in het bloed bevindt daalt het bloedglucoseniveau weer terug naar normaal. Bij een hoge suikerinname wordt veel insuline afgegeven, wat zich overcompenseert en je bloedsuikerspiegel een tijdlang te laag maakt. Op dit moment geeft het lichaam een seintje door aan het brein dat het dringend suikers nodig heeft, wat deze gehele cyclus in stand houdt.
Daarnaast heeft het verlangen naar suikers te maken met een tekort aan bepaalde voedingsstoffen in het lichaam. Door een levensstijl vol suikers en gefabriceerd voedsel bouw je op lange termijn een structureel tekort op aan vitamines, mineralen en andere voedingsstoffen die het lichaam nodig heeft om ten volle te kunnen functioneren. Deze voedingsstoffen zijn echter smaakloos, waardoor we hier een vervangend product bij zoeken. Een goed voorbeeld hiervan is magnesium: een natuurlijk bestanddeel van cacao. Ook hiervan kent het lichaam geen smaak, dus gaat het ter vervanging om een magnesiumrijk product vragen. Het resultaat hiervan is een allesoverheersende drang naar het bruine goedje (chocolade).
Het feit dat we zin hebben in suiker is dus niet dat we suikers nodig hebben, maar hoe wij het zelf vertalen. Het is je lichaam die vraagt naar voedingsstoffen.
Een kwestie van smaak?
Volgens verscheidene neurowetenschappers verdooft obesitas de smaakpapillen op de tong. Hierdoor zou men minder in staat zijn om te proeven wat zich in de mond bevindt, en op die manier overeten in de hand werken omdat men een gelijkwaardig gevoel van smaakbeleving wil bereiken. Zo zou suiker minder zoet smaken voor een obees persoon dan wanneer iemand die daar geen last van heeft. Omdat de smaakpapillen minder goed functioneren komen er minder neuronen aan in de hersenen die een seintje van voldoening afgeven.
Leptine: de hongerremmer
Hormonen zijn de “regelneven” van het lichaam en hebben dus ook invloed op de voedingsmiddelen waar we trek in hebben.
Leptine, het zogenaamde hongerhormoon, speelt hier een zeer grote rol in. Leptine remt het hongergevoel door een seintje af te geven dat je vol zit. Wanneer men hier te weinig van aanmaakt of resistent voor is (dat er zoveel is aangemaakt dat het lichaam er niet meer op reageert), komt dit seintje niet meer aan en is de kans groot dat men zich overeet.
Leptineresistentie is een veelvoorkomend probleem bij mensen met overgewicht; dit komt omdat vetopslag normaliter de aanmaak van leptine stimuleert, maar door de overdaad hiervan resistent wordt voor het hormoon. Hierdoor blijf je eten en blijf je trek hebben in suiker- en vetrijk voedsel.
De Candidacyclus
Candida is een schimmelinfectie die oorspronkelijk voortkomt uit gist. Suiker is de grootste voedingsbron van deze ziekteopwekkende lichaamsbestanddelen, waardoor het een seintje naar de hersenen afgeeft dat het lichaam suikers nodig heeft. Wanneer hier aan toegegeven wordt voedt het de Candida, die vervolgens om meer suikers vraagt om zo te kunnen blijven groeien. Deze cyclus stimuleert een overmatige consumptie aan suikers, wat uiteindelijk kan resulteren in een verslaving hiervan.
Wat suiker met je lichaam doet
Het hebben van een suikerverslaving heeft op lange termijn cruciale gevolgen voor de gezondheid. Deze lange lijst van gezondheidskwalen ziet er als volgt uit:
Suiker: de seksdrivekiller
Suiker heeft niet alleen invloed op het alledaagse leven; ook het seksleven moet het bekopen wanneer men teveel van deze vorm van koolhydraten verorbert. Een hoge suikerinname resulteert in het omzetten naar vetten door de lever, wat het vetpercentage doet stijgen. Dit deactiveert je SHBG (Sex Hormone Binding Globulin), waardoor van dit testosteron- en oestrogeenregulerende eiwit een flinke daling ontstaat. Hierdoor komt teveel van deze hormonen vrij in het lichaam, wat acne, onvruchtbaarheid, polycysteuze eierstokken, baarmoederkanker en hartziekten veroorzaakt. Wanneer het SHBG-niveau sterk daalt, krijgt men dus automatisch minder zin in seks.
Verslavend? Ja zeker!
Men heeft het altijd over alcohol, nicotine en drugs wanneer het gaat over verslavingen, met overeenkomstige kenmerken; ze zijn allemaal slecht voor de gezondheid en bevatten stofjes waar het lichaam om schreeuwt bij onthouding hiervan. Over suiker wordt geen woord gerept.
Wil je meer lezen over dit onderwerp? Klik hier voor deel 2 van dit artikel.
Zie jij nu wel de link? 🙂
Indien je geinteresseerd bent over dit onderwerp:
Klik hier om te leren over één van mijn programma’s die je zowel praktisch (wat je moet eten) als mentaal (coaching en motivatie) kan helpen om van je suikerverslaving af te raken.
Wil je jouw reactie achterlaten? Bedankt!
