Afgemat, geradbraakt en uitgeteld? De uitgeputte bijnier

• • Slaap verbeteren, Stress verminderen • 4

Ben je moe, zelfs wanneer je voldoende nachtrust hebt gehad? Voel je je zwak en incapabel om de dingen aan te kunnen die van je gevraagd worden? Voel je je alsof je volledig bent opgebrand? De kans is groot dat jij ook tot de mensen met deze gezondheidsklachten behoort; wetenschappers schatten dat zo’n zestig tot tachtig procent van de westerse bevolking hier last van heeft. De grote boosdoener? Hypoadrenia, ook wel uitgeputte bijnieren genoemd.

Hoe ontstaan uitgeputte bijnieren?
Laten we allereerst even kijken naar de werking en functie hoe het normaliter hoort te zijn. De bijnieren zijn als twee kapjes gelegen op de nieren en spelen een grote rol in het endocrien (hormonaal) systeem. Ze produceren meer dan vijftig hormonen, waaronder adrenaline (epinefrine), noradrenaline, cortisol, DHEA (dehydroepiandrosteron), progesteron en testosteron. Ze zijn daarmee onder andere verantwoordelijk voor onze energieproductie, water-zoutbalans, bloeddruk, metabolisme, hartslag, leverfunctie, het immuunsysteem, bloedsuikerspiegel, vetopslag en hoe we omgaan met stress.

Test of je last hebt van een uitgeputte bijnier. Bekijk onderstaande video

Klik hier om gratis het e-book over Bijnieruitputting te downloaden inclusief de 19 symptomen van bijnieruitputting

Wanneer het lichaam stress ondergaat (wat niet anders kan gezien onze huidige levensstijl), reageren de bijnieren met het vrijgeven van adrenaline en noradrenaline om beter om te gaan met fysiek gevaar, ook wel de “vecht of vlucht”-reactie genoemd. Wanneer het “gevaar” voorbij is, zorgt ervoor dat deze hormoonniveaus weer terug stabiel worden. Daarnaast wordt er cortisol aangemaakt in deze situatie en moet het vrijgeven van DHEA ervoor zorgen dat het lichaam ontstresst.

Wie heeft tegenwoordig niet te kampen met stress? Niet alleen werk, maar ook ons gezin, de druk om vriendschappen te onderhouden en, niet op de laatste plaats: ons eetpatroon zorgt ervoor dat het lichaam onder constante stress staat, omdat het keer op keer de strijd aan moet gaan met kunstmatige voedingsstoffen die, wanneer het lichaam hier niet op zou reageren, schade kunnen toebrengen aan onze organen. Deze voortdurende stress op mentaal, fysiek en emotioneel gebied zorgt ervoor dat de bijnieren constant overbelast worden door de hoeveelheid hormonen die ze vrij moeten geven. Wanneer dit proces blijft aanhouden, raken de bijnieren langzaam maar zeker uitgeput. Wanneer dit gebeurt, weerspiegelt dit in ons gehele welzijn: we voelen ons constant moe en zijn niet in staat om om te gaan met alles wat op ons afkomt.

Symptomen van uitgeputte bijnieren
Omdat de bijnieren zo’n belangrijke rol spelen in het endocrien systeem, uiten de symptomen zich in een breed scala van gezondheidsklachten. Deze lange lijst van ongemakken maakt eens te meer duidelijk dat een balans in hormonen van cruciaal belang is:

  • Trek in zout: De bijnieren produceren het hormoon aldosteron, wat een mineralocortioïde (steroïdhormoon dat invloed heeft op de water-zoutbalans in het lichaam) is. Aldosteron reguleert vocht en elektrolyten (natrium, chloor, kalium en magnesium) in het bloed, binnen en tussen de lichaamscellen. Wanneer men kampt met uitgeputte bijnieren, verlaagt de aldosteronproductie, wat zoutverspilling veroorzaakt. Wanneer het zout wordt uitgescheiden door de nieren, volgt water wat resulteert in een disbalans van elektrolyten en uitdroging;
  • Hypoglykemie: Wanneer de uitputting van de bijnieren vordert, zullen bloedglucoseniveau’s steeds meer dalen. Het lichaam reageert op hypoglykemie door trek te krijgen in alles wat de bloedsuikerspiegel doet stijgen, zoals frisdrank, snoep, koffie of zelfs sigaretten. Soms leiden uitgeputte bijnieren tot alcohol-, marihuana- of hard drugsmisbruik vanwege de drang van het lichaam om de bijwerkingen van hypoglykemie te onderdrukken;
  • Duizeligheid: Wanneer iemand gaat staan vanuit zittende of liggende positie, stijgt de systolische bloeddruk (de druk die ontstaat wanneer het hart het bloed in de slagaders pompt) tien punten doordat de bloedvaten in het onderlichaam samentrekken om bloed naar het hart, de longen en het brein toe te leiden. Dit proces wordt mogelijk gemaakt door het hormoon epinefrine. Bij mensen met uitgeputte bijnieren zijn de bloedvaten niet in staat om te reageren op het vrijkomen van epinefrine vanwege een laag cortisolgehalte, waardoor dit proces niet plaats kan vinden en de bloeddruk daalt. Dit proces werkt duizeligheid in de hand;
  • Slaapstoornissen: De cortisolproductie is het hoogst rond acht uur ’s ochtends en daalt langzaam tot een dieptepunt, wat om elf uur ’s avonds wordt bereikt. In het beginstadium van uitgeputte bijnieren compenseert het lichaam met een hoog cortisolniveau ’s nachts. In dit geval heeft men moeite met ontstressen na een lange, zware dag werken en heeft het moeilijkheden met slapen. Hierdoor vermindert de remslaap (reduced eye movement). Dit kan leiden tot depressie en een verminderd energieniveau de dag daarna. In latere stadia van hypoadrenia produceert het lichaam adrenaline in een poging tot compensatie voor het lage cortisolgehalte. Ook dit leidt tot slapeloosheid;
  • Ontstekingen: Cortisol en andere glucocorticoïden (in de bijnier geproduceerde hormonen die invloed hebben om de metabolisme van suikers) vallen onder de categorie corticosteroïden en zijn lichaamseigen anti-ontstekingshormonen. Mensen die kunstmatig corticosteroïden innemen omdat het lichaam hier niet genoeg van aanmaakt, zijn meestal dezelfde mensen die last hebben van uitgeputte bijnieren;
  • Hoofdpijn: Omdat de bloedtoevoer naar de hersenen niet volledig functioneert, krijgt het te weinig zuurstof en ontstaat er hoofdpijn;
  • Instabiele bloedsuikerspiegel: De bijnieren en de bloedsuikerspiegel gaan hand in hand met elkaar. Ons lichaam moet de bloedsuikerniveaus op niveau houden. Wanneer de last hebben van stress, zorgt adrenaline ervoor dat in de lever en spieren opgeslagen glucose wordt vrijgegeven, wat de bloedsuikerspiegel doet stijgen om de cellen energie te voeden. Wanneer de glucose niet wordt opgenomen in de cellen, geeft de pancreas insuline vrij om de bloedsuikerspiegel te laten dalen. Dit kan er echter voor zorgen dat de daling te extreem is, wat weer zorgt voor stress in het lichaam. Hierdoor wordt weer adrenaline vrijgegeven wat de bloedsuikerspiegel weer tot normale waarden doet stijgen. Dit proces draagt bij aan de uitputting van de bijnieren;
  • Overmatige dorst en plassen: Iemand met een lage aldosteronspiegel kan dagelijks wel vijftien tot twintig keer naar het toilet moeten en vele liters water wegwerken;
  • Zwelling: Terwijl het lichaam probeert om de balans tussen vocht en elektrolyten in balans te houden, kunnen weefsels in het lichaam vocht vasthouden, wat zwelling veroorzaakt; Doktoren kunnen dit symptoom waarnemen zonder de onderliggende oorzaak vast te stellen en schrijven vervolgens een urineafdrijvend medicijn voor, wat verdere uitdroging stimuleert en je alleen maar verder van huis bent;
  • Aambeien: Aambeien zijn in principe spataderen in de endeldarm en wordt veroorzaakt door bloedophoping in de buik en bekken;
  • Spataderen: Wordt veroorzaakt door bloedophopingen in het onderlichaam, wat weer veroorzaakt wordt door een disbalans in epinefrine;
  • Slechte spijsvertering: Door een vertraagde bloedcirculatie in de buik wordt de spijsvertering en de opname van belangrijke nutriënten beperkt;
  • Hartgeluiden: Normaal maakt het hart een ritmisch geluid met twee tonen, de tweede normaliter zachter dan de eerste. Bij mensen met hypoadrenia klinkt het tweede geluid even hard of zelfs harder. Wanneer het lichaam gestresst is, produceert het epinefrine, wat de bloedvaten in bijna het hele lichaam vernauwt, inclusief de longen. Dit vermindert enerzijds de slijmvorming in de luchtwegen, en daarnaast ontspant het de luchtwegvertakkingen (bronchi) waardoor meer lucht de longen bereikt. Bij mensen met uitgeputte bijnieren reageert het lichaam niet op epinefrine vanwege het lage cortisolgehalte, waardoor het tegenovergestelde plaatsvindt: er komt minder lucht in de longen (bronchoconstrictie), wat symptomen van astma veroorzaakt. Deze bronchoconstrictie, samen met het verwijden van de bloedvaten door het niet kunnen reageren op epinefrine (vasodilatie) en het zwellen van de slijmmembranen creëren een tegendruk op de longcirculatie, wat de luchtklep doet dichtslaan. Dit veroorzaakt het tweede, harde geluid bij de hartslag;
  • Astma, bronchitis en chronisch hoesten: Iedereen met longproblemen, in het bijzonder astma en bronchitis, zouden moeten onderzocht worden op het functioneren van de bijnieren. De longen kunnen niet adequaat reageren op stress, allergenen etcetera vanwege een verminderde cortisonspiegel. Astma worst vaak gezien als een emotionele ziekte omdat stress het triggert en aanvallen bezorgt;
  • Infecties: Zware en terugkerende infecties (met name in het ademhalingssysteem) wijzen vaak op problemen met de bijnieren. Hoe zwaarder ze zijn, hoe vaker het voorkomt of hoe langer het blijft, des te groter is de kans dat uitgeputte bijnieren bijdragen aan de infectie.
  • Gedrags- en geheugenproblemen: Cortisol reguleert de elektrische activiteit van neuronen in de hersenen en beïnvloedt daarmee het gedrag, de stemming en het geheugen. Bij zowel een hoog als een laag cortisolniveau vinden er veranderingen in het gedrag plaats.
  • Allergieën: De meeste allergieën gaan gepaard met een ontstekingsproces. Wanneer de bijnierfunctie verlaagt, verergert dit allergieën. Wanneer de bijnieren normaal zouden functioneren, zou het lichaam niet eens reageren op de allergenen;
  • Hyperpigmentatie: Dit ontstaat doordat door het slecht functioneren van de bijnieren, de ACTH-productie toeneemt.

Andere symptomen van hypoadrenia, uitgeputte bijnier, zijn:

  • Stemmingswisselingen;
  • Irritatie;
  • Moeilijkheden met omgaan met stress;
  • Laag energieniveau (mentaal en fysiek);
  • Emotionele instabiliteit;
  • Meer last bij PMS;
  • Depressie;
  • Slecht werkend immuunsysteem;
  • Licht gevoel in het hoofd bij ontwaken;
  • Concentratieproblemen;
  • Pijnlijke lichaamsdelen;
  • Trek in suikers;
  • Zwakke spieren;
  • Rugpijn;
  • Vermoeidheid;
  • Lage bloeddruk;
  • Droge huid en haar;
  • Angstaanvallen;
  • Gevoeligheid voor harde geluiden;
  • Droge ogen;
  • Verminderd libido;
  • Haaruitval;
  • Draagt bij aan diabetes;
  • Draagt bij aan hart- en vaatziekten;
  • Vertraagd herstel van ziektes.

Daarnaast zorgt deze aandoening vaak voor een bepaald energiepatroon, wat er ongeveer als volgt uitziet:

  • Ze zijn meestal ’s ochtends, zelfs na voldoende slaap, vermoeid en beginnen pas te ontwaken halverwege de ochtend;
  • Vaak worden ze pas echt wakker na de lunch;
  • Midden op de middag krijgen ze een energiedip;
  • Aan het begin van de avond, rond een uur of zes, beginnen ze zich beter te voelen;
  • Tegen negen uur ’s avonds voelen ze zich weer moe;
  • Rond elf uur ’s avonds voelt men zich weer energieker, waardoor slapen geen optie is;
  • Tegen één uur ’s nachts word je terug moe, waardoor je kan slapen.

(Verkeerde) Diagnose
Waarom heb je hier nog nooit van gehoord wanneer je naar de dokter ging? Want die kans is groot. Simpel: op medische opleidingen wordt geleerd te zoeken naar extreem disfunctioneren van de bijnieren, wat tot de diagnose van de Ziekte van Addison (extreem weinig cortisolaanmaak) of het Syndroom van Cushing leidt. Om deze diagnoses te stellen, wordt het ACTH-niveau (een hormoon uit de voorkwab van de hypofyse, onmisbaar voor de instandhouding en de functie van de bijnierschors) in beide gevallen in het bloed gemeten. Alleen bij hele extreme gevallen wordt deze diagnose gesteld.

Wanneer de ACTH-test geen duidelijk biedt, is het ook een optie het cortisolniveau in het slijm te testen. Deze zou meer uitkomst kunnen brengen.

Er zijn een aantal manieren waarop je zelf kunt testen of hypoadrenia (uitgeputte bijnier) een mogelijkheid is:

  • Bloeddruktest: Voor deze test heb je een bloeddrukmeter voor thuis nodig. Meet je bloeddruk terwijl je zit. Sta dan op en meet direct opnieuw. Het eerste cijfer zou met acht tot tien moeten zijn gestegen. Wanneer het juist omlaag is gegaan, bestaat de kans dat je last hebt van uitgeputte bijnieren;
  • Pupilverwijdingstest: Hier heb je een zaklamp en een spiegel voor nodig. Kijk in de spiegel en schijn het licht van de zaklamp in één oog. De pupil zou nu moeten samentrekken. Wanneer dit na dertig seconden hetzelfde blijft of verwijd, is de kans groot dat hypoadrenia zich heeft ontwikkeld;
  • Pijnlijke bijnieren: Druk op de bijnieren (deze liggen bovenop de nieren). Doet het pijn, dan bestaat de kans dat je nieren zijn uitgeput.

Ga de strijd aan tegen uitgeputte bijnieren
Deze lichaamsconditie vermindert, naast dat het vele risico’s heeft voor de gezondheid, de kwaliteit van het leven. Uitgeputte bijnieren zorgen ervoor dat je niet meer in staat bent alles te kunnen doen, laat staan dat je kunt genieten. Heb je er ook genoeg van om het disfunctioneren van je bijnieren je leven te laten bepalen? Doe de test of je last hebt van uitgeputte bijnieren en/of download onderstaand e-book.

Test of je last hebt van een uitgeputte bijnier. Bekijk onderstaande video

Klik hier om gratis het e-book over Bijnieruitputting te downloaden inclusief de 19 symptomen van bijnieruitputting

De zoete kauw: Onze oncontroleerbare trek naar eten heeft ons in de tang

• • Afvallen • 1

Ben jij een echte zoete kauw? Of een ‘echte brood-eter’?

Misschien kan je je wel verplaatsen in de volgende situatie: je zoekt hevig in je koelkast, vriezer, opbergkast of waar dan ook om dat onbedwingbare gevoel te stillen. Mocht je het daar niet vinden, rij je naar de dichtstbijzijnde winkel om daar je slag te slaan. Je hebt geen honger, want anders had je dat wel op een andere manier kunnen stillen. Nee, je hebt een onhoudbare drang naar het eten van… suikers.

Suikerverslaving
Helaas lijkt het alsof deze verslaving, want dat mag het met recht genoemd worden, niet gemakkelijk te overwinnen is. De drang naar suikers blijft klagen en gaat vaak uiteindelijk met je aan de haal. Anders dan bij bijvoorbeeld een nicotineverslaving worden suikerverslaafden niet naar buiten verbannen wanneer ze zich toegeven aan hun zwakte en is het eten van suikerrijke producten sociaal acceptabel, waardoor de drempel lager is.

Daarnaast is het tegenwoordig zelfs moeilijk om suikers te vermijden, gezien bijna alle gefabriceerde voedingsmiddelen er vol mee zitten. Hoewel onze overmatige suikerconsumptie duidelijk kenmerken vertoont van een verslaving, wordt dit vaak niet zo gezien: het eten hiervan wordt door velen geassocieerd met iets positiefs, waardoor het niet snel gekoppeld gaat worden aan iets negatiefs als een verslaving. Dit terwijl een suikerverslaving misschien wel de meest hardnekkige, wijdverspreide en meedogenloze verslavingsvariant is.

Hoe het ontstaat
De drang naar het eten van suikers heeft te maken met een proces genaamd homeostase. Wanneer je veel suikers eet, merkt je lichaam dat je bloedglucoseniveau hoger is dan normaal. Dit resulteert in het aanmaken van insuline door de pancreas, wat de suikers uit het bloed naar de cellen (spier- of vetcellen) vervoert om het te gebruiken of op te slaan.

Doordat de glucose zich niet meer in het bloed bevindt daalt het bloedglucoseniveau weer terug naar normaal. Bij een hoge suikerinname wordt veel insuline afgegeven, wat zich overcompenseert en je bloedsuikerspiegel een tijdlang te laag maakt. Op dit moment geeft het lichaam een seintje door aan het brein dat het dringend suikers nodig heeft, wat deze gehele cyclus in stand houdt.

Daarnaast heeft het verlangen naar suikers te maken met een tekort aan bepaalde voedingsstoffen in het lichaam. Door een levensstijl vol suikers en gefabriceerd voedsel bouw je op lange termijn een structureel tekort op aan vitamines, mineralen en andere voedingsstoffen die het lichaam nodig heeft om ten volle te kunnen functioneren. Deze voedingsstoffen zijn echter smaakloos, waardoor we hier een vervangend product bij zoeken. Een goed voorbeeld hiervan is magnesium: een natuurlijk bestanddeel van cacao. Ook hiervan kent het lichaam geen smaak, dus gaat het ter vervanging om een magnesiumrijk product vragen. Het resultaat hiervan is een allesoverheersende drang naar het bruine goedje (chocolade).

Het feit dat we zin hebben in suiker is dus niet dat we suikers nodig hebben, maar hoe wij het zelf vertalen. Het is je lichaam die vraagt naar voedingsstoffen.

Een kwestie van smaak?
Volgens verscheidene neurowetenschappers verdooft obesitas de smaakpapillen op de tong. Hierdoor zou men minder in staat zijn om te proeven wat zich in de mond bevindt, en op die manier overeten in de hand werken omdat men een gelijkwaardig gevoel van smaakbeleving wil bereiken. Zo zou suiker minder zoet smaken voor een obees persoon dan wanneer iemand die daar geen last van heeft. Omdat de smaakpapillen minder goed functioneren komen er minder neuronen aan in de hersenen die een seintje van voldoening afgeven.

Leptine: de hongerremmer
Hormonen zijn de “regelneven” van het lichaam en hebben dus ook invloed op de voedingsmiddelen waar we trek in hebben.

Leptine, het zogenaamde hongerhormoon, speelt hier een zeer grote rol in. Leptine remt het hongergevoel door een seintje af te geven dat je vol zit. Wanneer men hier te weinig van aanmaakt of resistent voor is (dat er zoveel is aangemaakt dat het lichaam er niet meer op reageert), komt dit seintje niet meer aan en is de kans groot dat men zich overeet.

Leptineresistentie is een veelvoorkomend probleem bij mensen met overgewicht; dit komt omdat vetopslag normaliter de aanmaak van leptine stimuleert, maar door de overdaad hiervan resistent wordt voor het hormoon. Hierdoor blijf je eten en blijf je trek hebben in suiker- en vetrijk voedsel.

De Candidacyclus
Candida is een schimmelinfectie die oorspronkelijk voortkomt uit gist. Suiker is de grootste voedingsbron van deze ziekteopwekkende lichaamsbestanddelen, waardoor het een seintje naar de hersenen afgeeft dat het lichaam suikers nodig heeft. Wanneer hier aan toegegeven wordt voedt het de Candida, die vervolgens om meer suikers vraagt om zo te kunnen blijven groeien. Deze cyclus stimuleert een overmatige consumptie aan suikers, wat uiteindelijk kan resulteren in een verslaving hiervan.

Wat suiker met je lichaam doet
Het hebben van een suikerverslaving heeft op lange termijn cruciale gevolgen voor de gezondheid. Deze lange lijst van gezondheidskwalen ziet er als volgt uit:

  • Suiker kan uw immuunsysteem onderdrukken en heeft effect op uw afweer tegen infectieziekten;
  • Suiker verstoort de minerale relaties in het lichaam: dit oorzaakt tekortkomingen van chroom en koper t en interfereert met de absorptie van calcium en magnesium;
  • Suiker kan een snelle stijging van adrenaline, hyperactiviteit, angst, moeite met concentreren, en chagrijnigheid bij kinderen veroorzaken;
  • Suiker kan een aanzienlijke stijging van de totale cholesterol, triglyceriden en slechte cholesterol veroorzaken en een daling van het goede cholesterol;
  • Suiker veroorzaakt een verlies van weefselelasticiteit- en functie;
  • Suiker voedt kankercellen en is verbonden met de ontwikkeling van kanker van de borst, eierstokken, prostaat, rectum, alvleesklier, galwegen, longen, galblaas en maag;
  • Suiker kan de nuchtere waarden van glucose verhogen en kan leiden tot reactieve hypoglycemia;
  • Suiker kan het zicht verzwakken;
  • Suiker kan leiden tot problemen met het maag-darmkanaal, waaronder een zuur maag-darmkanaal, indigestie, malabsorptie bij patiënten met functionele darmziekte, een verhoogd risico op de ziekte van Crohn en ulceratieve colitis;
  • Suiker kan leiden tot voortijdig ouder worden;
  • Suiker kan leiden tot alcoholisme;
  • Suiker kan ertoe leiden dat uw speeksel te zuur wordt, tandbederf en parodontitis;
  • Suiker draagt bij aan obesitas;
  • Suiker kan leiden tot auto-immuunziekten zoals artritis, astma, multiple sclerose;
  • Suiker helpt enorm de ongecontroleerde groei van Candida albicans (gistinfecties);
  • Suiker kan veroorzaken galstenen;
  • Suiker kan veroorzaken appendicitis;
  • Suiker kan aambeien veroorzaken;
  • Suiker kan leiden tot spataderen;
  • Suiker kan de glucose- en insulinereacties verhogen bij orale anticonceptivagebruikers;
  • Suiker kan bijdragen aan de ontwikkeling van osteoporose;
  • Suiker kan leiden tot een daling van uw gevoeligheid voor insuline, waardoor een abnormaal hoge insulinespiegel ontstaat en uiteindelijk resulteert in diabetes;
  • Suiker kan het vitamine E-niveau verlagen;
  • Suiker kan verhogen van uw systolische bloeddruk;
  • Suiker kan slaperigheid en een verminderde activiteit bij kinderen uitlokken;
  • Een hoge inname van suiker verhoogt geavanceerde glycatie eindproducten (AGE’s), dat wil zeggen dat suikermoleculen zich binden aan de eiwitten en daarmee schade berokkenen aan het lichaam;
  • Suiker kan interfereren met uw opname van proteïnen;
  • Suiker veroorzaakt voedselallergieën;
  • Suiker kan leiden tot zwangerschapsvergiftiging;
  • Suiker kan bijdragen aan eczeem bij kinderen;
  • Suiker kan leiden tot aderverkalking en cardiovasculaire ziekten;
  • Suiker kan afbreuk doen aan de structuur van uw DNA;
  • Suiker kan de structuur van eiwitten wijzigen en een blijvende verandering van de manier waarop de eiwitten handelen in uw lichaam veroorzaken;
  • Suiker kan uw huid verouderen door het veranderen van de structuur van collageen;
  • Suiker kan staar en bijziendheid veroorzaken;
  • Suiker kan emfyseem veroorzaken;
  • Een hoge inname van suiker kan schadelijk zijn voor de fysiologische homeostase van de vele systemen in uw lichaam;
  • Suiker verlaagt het vermogen van enzymen om te functioneren;
  • Suikerinname is hoger bij mensen met Parkinson;
  • Suiker kan uw lever vergroten door het delen van de levercellen, waardoor het vetpercentage in de lever kan verhogen;
  • Suiker kan de nieren vergroten en pathologische veranderingen in de nier teweegbrengen, zoals de vorming van nierstenen;
  • Suiker kan de pancreas beschadigen;
  • Suiker kan de lichaamsvochtophouding verhogen;
  • Suiker is een grote vijand van de darmperistaltiek;
  • Suiker kan afbreuk doen aan de binnenkant van uw haarvaten;
  • Suiker maakt de pezen brozer;
  • Suiker kan hoofdpijn en zelfs migraine veroorzaken;
  • Suiker kan de capaciteit om te leren verminderen, een negatieve invloed hebben op schoolcijfers en leerstoornissen veroorzaken;
  • Suiker kan leiden tot een toename van de delta-, alpha-en thetahersengolven die het helder nadenken kunnen belemmeren;
  • Suiker kan depressies veroorzaken;
  • Suiker kan de kans op jicht verhogen;
  • Suiker kan de kans op Alzheimer verhogen;
  • Suiker kan leiden tot hormonale stoornissen, zoals verhoging van oestrogeen bij mannen, het verergeren van PMS en het groeihormoon doen afnemen;
  • Suiker kan leiden tot duizeligheid;
  • Eetpatronen met veel suiker zorgen voor toename van vrije radicalen en oxidatieve stress;
  • Hoge sucrosediëten van patiënten met perifeer vaatlijden verhoogt de aanhechting van bloedplaatjes ;
  • Hoog suikergehaltegebruik van zwangere adolescenten kan leiden tot substantiële afname van de zwangerschapsduur en wordt geassocieerd met een tweevoudig verhoogd risico een te kleine baby;
  • Suiker bevat verslavende substanties;
  • Suiker heeft een bedwelmend effect dat vergelijkbaar is met alcohol;
  • Suiker bij te vroeg geboren baby’s kan invloed hebben op de koolstofdioxideproductie;
  • Afname van de inname van suiker kan emotionele stabiliteit verbeteren;
  • Je lichaam verandert suiker in 2 tot 5 keer meer vet in de bloedbaan dan normaliter het geval is;
  • De snelle absorptie van suiker bevordert overmatige inname van voedsel bij obese patiënten;
  • Suiker kan de symptomen verergeren bij kinderen met ADHD;
  • Suiker is nadelig voor urine-elektrolytsamenstelling;
  • Suiker kan het functioneren van de bijnieren vertragen;
  • Suiker induceert abnormale metabolische processen bij een normaal gezond individu en het bevorderen chronische vermindering van orgaanfuncties;
  • Intraveneuze voeding van suikerwater kan de zuurstoftoevoer naar uw brein afremmen;
  • Suiker verhoogt het risico op polio;
  • Een hoge inname van suiker kan leiden tot epileptische aanvallen;
  • Suiker veroorzaakt hoge bloeddruk bij obese mensen;
  • Suikerinname kan de afsterving van cellen veroorzaken;
  • Suiker dehydrateert baby’s;
  • Suiker kan tandvleesziekten veroorzaken.

Suiker: de seksdrivekiller
Suiker heeft niet alleen invloed op het alledaagse leven; ook het seksleven moet het bekopen wanneer men teveel van deze vorm van koolhydraten verorbert. Een hoge suikerinname resulteert in het omzetten naar vetten door de lever, wat het vetpercentage doet stijgen. Dit deactiveert je SHBG (Sex Hormone Binding Globulin), waardoor van dit testosteron- en oestrogeenregulerende eiwit een flinke daling ontstaat. Hierdoor komt teveel van deze hormonen vrij in het lichaam, wat acne, onvruchtbaarheid, polycysteuze eierstokken, baarmoederkanker en hartziekten veroorzaakt. Wanneer het SHBG-niveau sterk daalt, krijgt men dus automatisch minder zin in seks.

Verslavend? Ja zeker!
Men heeft het altijd over alcohol, nicotine en drugs wanneer het gaat over verslavingen, met overeenkomstige kenmerken; ze zijn allemaal slecht voor de gezondheid en bevatten stofjes waar het lichaam om schreeuwt bij onthouding hiervan. Over suiker wordt geen woord gerept.

Wil je meer lezen over dit onderwerp? Klik hier voor deel 2 van dit artikel.

Zie jij nu wel de link? 🙂

Indien je geinteresseerd bent over dit onderwerp:
Klik hier om te leren over één van mijn programma’s die je zowel praktisch (wat je moet eten) als mentaal (coaching en motivatie) kan helpen om van je suikerverslaving af te raken.

Wil je jouw reactie achterlaten? Bedankt!