Heb jij regelmatig buikpijn na het eten of een opgezette buik? Wellicht heb je dan van je huisarts het stempel ‘prikkelbare darm syndroom’ gekregen. Maar dan? Wat betekent dat eigenlijk en wat doe je er aan? Meestal krijg je alleen medicijnen om te buikpijn te verlichten, maar artsen geven meestal geen advies over wat je er echt aan kan doen. Lees hier hoe je met de juiste voeding je verteringssysteem weer gezond kunt krijgen.
Veel Nederlanders hebben regelmatig last van klachten als verstopping, diarree, een opgeblazen en vol gevoel of buikpijn ofwel Prikkelbare Darm Syndroom (PDS). Volgens de officiële cijfers van het Nederlands Huisartsen Genootschap komt PDS bij 15 tot 20% van de vrouwen en 5 tot 20% van de mannen voor. De diagnose wordt vaak gesteld, maar dat maakt nog niet duidelijk wat de oorzaak nou is. In dit artikel kun je lezen over de verschillende symptomen en oorzaken van Prikkelbare Darm Syndroom. Ook geef ik gerichte voedingsadviezen om klachten te voorkomen en verminderen.
Bij het Prikkelbare Darm Syndroom, of Irritable Bowel Syndrome (IBS), spastisch colon of spastische darm, verergeren klachten vaak in stressvolle periodes, na een antibioticakuur of, bij vrouwen, rond de menstruatie. Het is een chronische aandoening van het spijsverteringskanaal (en dus niet alleen in de darmen zoals je uit de naam zou afleiden). Het lichaam heeft als het ware moeite met de spijsverteringsbewegingen in de slokdarm, maag en/of darmen. PDS komt alleen voor onder volwassenen. In westerse landen komt PDS meer voor (gemiddeld 6-22%) dan in Oosterse landen (gemiddeld 2-17%), zo blijkt uit verschillende data. Uit meerdere onderzoeken blijkt daarnaast dat PDS bij vrouwen vaker voorkomt dan bij mannen. Uit een analyse in 2010 (Adeyemo) bleek daarnaast dat vrouwen vaker last hebben van klachten als buikpijn en obstipatie, terwijl mannen juist vaker diarree gerelateerde klachten hebben. Hieruit zou kunnen blijken dat vrouwelijke hormonen invloed hebben op de mate van PDS, ook omdat uit deze analyse is gebleken dat zowel vrouwen met PDS als gezonde vrouwen meer van onderstaande symptomen hadden tijdens de menstruele cyclus.
Volgens de officiële standaard (NHG-standaard) worden de symptomen van PDS omschreven als terugkerende klachten van buikpijn of het hebben van een onaangename sensatie in de buik gedurende minstens drie dagen per maand. De symptomen die het meeste voorkomen bij PDS zijn buikpijn in combinatie met diarree, verstopping of beiden. Ook kun je last hebben van winderigheid, boeren of een vol en opgeblazen gevoel. Sommige mensen hebben vooral last van de dikke darm of maag, andere hebben klachten in het hele spijsverteringsstelsel. De verschillende klachten kunnen ook gepaard gaan met hele andere klachten zoals hoofdpijn, vermoeidheid, slaapstoornissen, vaker moeten plassen, weinig energie, pijn in de onderbuik tijdens seks (bij vrouwen), verlies van libido, misselijkheid, angsten, depressie en verlies van eetlust.
Hieronder de verschillende plaatsen in het lichaam en symptomen waar je afzonderlijk of in combinatie last van kunt hebben.
Dikke darm
Dunne darm
Endeldarm
Maag
Slokdarm
Vlak na de stoelgang kunnen de klachten wat minder zijn. De symptomen kunnen na een tijd ook veranderen en soms verergeren of ook minder worden.
Nadat je een hap voeding in je mond hebt gestopt komt deze, na het kauwen, in je maag terecht. Hier wordt het voorbewerkt. Je maag stuurt de voeding vervolgens naar de twaalfvingerige darm, gevolgd door de dunne darm. Hier worden alle voedingsstoffen die je lichaam nodig heeft uit de voeding gehaald. Het niet verteerde eten wordt naar de dikke darm gestuurd waar het verder verwerkt wordt tot ontlasting. Bij een gezonde spijsvertering wordt het eten met behulp van spiersamentrekkingen door je gehele spijsverteringskanaal geleid. Van deze zogenoemde peristaltische bewegingen voel je normaal niets, maar als de bewegingen geen gezond patroon hebben kun je last krijgen van PDS.
Het is nog steeds niet duidelijk wat de medische oorzaak van PDS precies is. De Maag Lever Darm Stichting stelt dat het waarschijnlijk een combinatie van factoren is. In ieder geval spelen een extra gevoelige darmwand een rol en/of een verstoorde (spastische) beweging van de darm. Uitbarstingen van PDS kunnen worden uitgelokt door verschillende factoren zoals bepaalde voeding, allergieën of stress. Het lijkt te kunnen ontstaan als gevolg van een darminfectie (voedselvergiftiging). De darmen van mensen met PDS kunnen onregelmatige en wisselende bewegingen maken waardoor verstopping of juist diarree kan ontstaan. Er kan een abnormale verwerking van prikkels in het maagdarmkanaal en mogelijk ook in de hersenen zijn, hierdoor nemen mensen met PDS de pijn in de darmen eerder waar dan andere mensen. Hier wordt nog onderzoek naar gedaan, aldus de Maag Lever Darm Stichting. Uit wetenschappelijk onderzoek (2002) blijkt dat PDS vaak voorkomt in combinatie met andere aandoeningen waarbij pijn een belangrijke rol speelt (fibromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom en chronische bekkenpijn). Dit wordt ondersteund door andere onderzoeken waaruit bleek dat PDS vaak voorkomt in combinatie met endometriose (Meurs-Szojda et al, 2010), migraine (Cole et al, 2006) en fibromyalgie (Cole et al, 2006).
Bij mensen die last hebben van PDS zijn er geen afwijkingen te zien in de organen en weefsels van het spijsverteringskanaal, er zijn geen ontstekingen te zien. PDS is dus geen darminfectie (zoals de Ziekte van Crohn dat wel is).
De Maag Lever Darm Stichting stelt dat verkeerde voeding de klachten van PDS kunnen verergeren, lees hierover onder het kopje ‘voedingsadviezen’. Daarnaast is het duidelijk dat stress, angst, depressie, sterke emoties, spanningen en nervositeit de PDS klachten kunnen verergeren. Het is vaak het resultaat van een combinatie van zowel lichamelijke als geestelijke factoren.
Stress
De maag- en darmwand bestaan uit verschillende zenuwcellen die weer verbonden zijn met de hersenen. Psychische stress kan er zo voor zorgen dat de spieren van het spijsverteringskanaal spasmen krijgen en dat kan leiden tot klachten. Wetenschappelijk onderzoek (2004) toont aan dat bij ongeveer de helft van de mensen met PDS deze is ontstaan na een heftige gebeurtenis in hun leven. Ontslag, een traumatische gebeurtenis, echtscheiding of het verliezen van een dierbare. Het kan ook een grote verandering zijn waar je zelf voor hebt gekozen zoals een verhuizing of verandering van baan. Ook hiermee kan (onbewust) spanning gepaard gaan en dat kan klachten verergeren of zelfs veroorzaken. Psychologische stress kan de oorzaak zijn van het begin van PDS.
Wanneer je last hebt van PDS is het dus belangrijk goed om te leren gaan met stress en stressvolle situaties, leren over tijdmanagement, yoga, ademhalingstechnieken en meditatie kunnen hier allemaal bij helpen. Natuurlijk overkomen sommige stressvolle situaties ons in het leven, maar hoe we hier mee om gaan kan wel verschil maken.
Angst
Zoals gezegd lijken mensen die aan PDS lijden extra gevoelige pijnreceptoren in het spijsverteringskanaal te hebben. Dat kan te maken hebben met een afwijkend serotoninegehalte, een neurotransmitter die een rol speelt bij de spijsvertering en gemoedstoestand. Dit zou ook een verklaring zijn voor het feit dat mensen met PDS vaker dan gemiddeld last hebben van angst en depressie, zo blijkt uit onderzoek (2005). Onderzoekers in 2003 onderzochten 188 patiënten met PDS, hiervan had 73,9% een psychiatrische stoornis. 58% van deze groep had een angststoornis en 33,5% aan een stemmingsstoornis. Van de patiënten met de angststoornis had 77,1% die stoornis al voordat de symptomen van PDS optraden. Van de patiënten met de stemmingsstoornis was dat ook het geval bij 60,3%. Uit dit onderzoek zou je dus kunnen concluderen dat PDS in sommige gevallen een gevolg is van psychologische problemen en niet de oorzaak daarvan. Wel bleek uit onderzoek (2006) dat de kans op depressie 40% groter is bij mensen met PDS, dan bij mensen die deze aandoening niet hebben.
De Maag Lever Darm Stichting stelt dat verkeerde voeding de klachten van PDS kunnen verergeren. Meestal geeft een vezelarme of eenzijdige voeding verergering van de klachten. Bij sommige mensen kunnen de klachten juist verergeren door het eten van te veel vezels in één keer. Sommige mensen zijn gevoelig voor bepaalde voedingsmiddelen of hebben allergieën. Voedingsgewoonten zijn meestal niet de oorzaak van PDS, maar spelen wel een rol bij de verergering van klachten.
Eet deze boosdoeners liever niet:
Ook te snel eten of te veel eten kan klachten verergeren.
Tijdens een ‘PDS-aanval’ eten mensen vaak minder goed en daarnaast kan het lichaam op dat moment minder goed voeding opnemen. Hierdoor kunnen tekorten aan vitamines en mineralen in het lichaam ontstaan, wat klachten weer kan verergeren. Het is dus extra belangrijk om tijdens een PDS-aanval gezond, volwaardig en regelmatig te eten.
Wat eet je juist wel?
Dit is een samenvatting van een uitgebreid artikel over dit onderwerp op de ledenwebsite van het Maximale Gezondheidsprogramma. Wanneer je persoonlijk advies wilt op het gebied van voeding en levensstijl gericht op bepaalde klachten die je misschien hebt, zoals PDS, of persoonlijke begeleiding voor meer energie of een gezond gewicht, dan kun je eens kijken of dit programma iets voor je is. Via een uitgebreide hormoonanalyse, persoonlijke coaching en advies op het gebied van gezondheid, voeding en beweging begeleiden we je graag naar meer energie en een gezond(er) lichaam.
Referenties
– Ersryd, A., Posserud, I. et al. Subtyping the irritable bowel syndrome by predominant bowel habit: Rome II versus Rome III, 2007. Alimentary, Pharmacology and Therapeutics, 26, p. 953-961.
– Olafsdottir, L.B., Gudjonsson, H et al. Stability of the irritable bowel syndrome and subgroups as measured by three diagnostic criteria – a 10 year follow up study, 2010. Alimentary, Pharmacology and Therapeutics, 32, p. 670-680.
– Adeyemo, M.A., Spiegel, B.M.R. & Chang, L. Meta-analysis: do irritable bowel syndrome symptoms vary between men and women? (2010) Alimentary, Pharmacology and Therapeutics, 32, p.738-755.
– Drossman D A, Camilleri M et al. AGA technical review on irritable bowel syndrome. Gastroenterology. 2002;123(6):2108–2131. – Meurs – Szojda, M.M., Mijatovic, V. et al, 2010. Irritable bowel syndrome and chronic constipation in patients with endometriosis. Colorectal Disease, 13, p. 67-71.
– Cole, J.A., Rothman, K.J. et al, 2006. Migraine, fibromyalgia and depression among people with IBS: a prevalence study. BioMedCentral Gastoenterology, 6:26.
– Delveaux M, Beck A et al. Effect of asimadoline, a kappa opioid agonist, on pain induced by colonic distension in patients with irritable bowel syndrome. Aliment Pharmacol Ther. 2004 Jul 15;20(2):237-46.
– Kasper DL, Braunwald E et al. Harrison’s Principles of Internal Medicine. 16th ed. New York, NY: McGraw-Hill; 2005. pp. 1947–1949.
– Sykes, M.A., Blanchard, E.B et al, 2003. Psychopathology in irritable bowel syndrome: support for a Psychophysiological Model. Journal of Behavioral Medicine, 26 (4).
– H de Lint. De natuurlijke gezondheidswijzer. Praktische voedingsadviezen om gezond te blijven. Baarn: uitgeverij De Kern, 2001. – Saunjo, L. Y, Grundmann, O et al, 2011. Management of Irritable Bowel Syndrome (IBS) in Adults: Conventional and Complementary / Alternative Approaches. Alternative Medicine Review, 16 (2), p. 134-151.
Een spastische darm is misschien wel de meest voorkomende darmaandoening, en artsen vermoeden dat één op de vijf Nederlanders er ooit in zijn of haar leven last van krijgt of last van heeft gehad. Toch wordt de diagnose spastische darm vaak verkeerd gesteld, wat grote risico’s met zich mee kan brengen voor de gezondheid. (meer…)
Prikkelbare Darm Syndroom (PDS) is misschien wel de meest voorkomende gastrointestinale aandoening ter wereld, en men schat in dat bijna één op de vijf Nederlanders op enig moment in zijn of haar leven last heeft van PDS. Vaak wordt PDS ook wel ‘prikkelbare darm’ of ‘spastische darm’ genoemd, maar eigenlijk zijn alle benamingen voor deze aandoening enigszins misleidend. PDS komt namelijk niet alleen voor in je darmen, het kan overal in het spijsverteringskanaal de kop op steken, dus ook in je slokdarm, maag of endeldarm. Het is een aandoening die zich op een aantal verschillende manieren kan uiten, maar de meest voorkomende symptomen zijn verstopping, diarree, een opgeblazen gevoel en buikpijn, en deze symptomen kunnen tegelijkertijd voorkomen of elkaar afwisselen. (meer…)
Wat is Candida en wat zijn de gevaren voor de gezondheid?
Candida is een schimmelinfectie die zijn uiting zoekt bij de mond, huid, darmen en de vagina. Onschuldig zou je kunnen denken, je haalt een kuurtje bij de dokter et voilà: je bent er vanaf. Helaas, zo werkt het jammer genoeg niet. Deze gistachtige schimmel doet meer kwaad dan je lief is en heeft daarmee vergaande gevolgen voor de gezondheid.
Wat is Candida?
Al van kleins af aan bevinden zich standaard gisten in het lichaam. Ze zijn in kleine hoeveelheden te vinden in het darm-, urine- en voortplantingsorganenstelsel, waar ze in toom worden gehouden door natuurlijke, lichaamseigen bacteriën. Deze volledig gezonde toestand wordt in gevaar gebracht door een disbalans tussen deze gisten en bacteriën, waarbij de bacteriën in de minderheid zijn. Hierdoor krijgt Candida Albicans, de gistvorm die uiteindelijk tot Candida kan leiden, de kans om draden te vormen, waardoor ze zich te ontwikkelen tot schimmels. Door het ontbreken van de natuurlijke tegenhanger, de bacteriën, groeit het aantal schimmels explosief tot gevaarlijke hoeveelheden en nestelen zich in plaatsen als de darmen en geslachtsorganen.
Het ontstaan van deze disbalans heeft verschillende oorzaken:
Candida heeft niet alleen effect op de plaatsen waar de schimmel zich bevindt; het heeft effect op de algehele gezondheid.
Tal van symptomen zijn gelinkt aan deze schimmelinfectie:
De symptomen van Candida zijn dus erg gevarieerd. Dit komt omdat de schimmelinfectie vele systemen in het lichaam aanspreekt:
Meest voorkomende varianten
Ondanks dat de lijst van door Candida veroorzakende symptomen lang en gevarieerd is, zijn er een aantal varianten die het meest voorkomen:
Vaginale gistinfectie: Bijna 75 procent van de vrouwen is op zijn minst eenmaal in haar leven in aanraking gekomen met deze infectie. Deze veelvoorkomende aandoening ontstaat wanneer de zuurgraad van de vagina verandert, wat gist de kans geeft om toe te slaan. Dit uit zich in heftige jeuk, een brandend gevoel bij het plassen en dikke, witte afscheiding. Vaak wordt hierbij antibiotica voorgeschreven, terwijl dit juist de goede bacteriën doodt en het onderliggende probleem alleen maar groter maakt. Daarnaast werken hormonale veranderingen en zwangerschap gistvorming in de hand.
Spruw: Deze infectie veroorzaakt witgele plekjes in de mond, wat een veelvoorkomend symptoom is van mensen met een verlaagde werking van het immuunsysteem. Dit kan zich verspreiden richting de slokdarm, wat slikken moeilijker en pijnlijk maakt.
Lekkende darmsyndroom: Door de verstoorde balans tussen gist en goede bacteriën in de darmen kan er dysbiose ontstaan. Dit betekent dat er rottings- en gistingsprocessen in de darmen plaatsvinden. Hierdoor graaft de Candida zich in in de darmwand, waarin het kleine gaten graaft. Omdat gist 180 giftige bijproducten produceert, die allemaal vrijkomen in het spijsverteringskanaal en zo het bloed binnendringen die vervolgens door het hele lichaam worden verspreid, is dit een gevaarlijke zaak. Dit uit zich in ziekten als psoriasis, depressie en blaasontstekingen.
Gewichtstoename: Volgens Dr. William Crook, schrijver van het boek ‘The Yeast Connection”, leidt Candida tot het toenemen van lichaamsgewicht. Dit heeft te maken met het lekkende darmsyndroom, omdat vanwege de giftige stoffen die in het lichaam vrijkomen, schildklierhormonen uit balans raken. Hierdoor wordt cortisol geproduceerd en auto-immuunziekten in de hand gewerkt, wat beiden gewichtstoename veroorzaakt.
Relatie Candida-Kanker
Veel toonaangevende kankerdeskundigen als Dr. Tullio Simoncini, oncoloog en auteur van “Cancer is Fungus”, geloven dat de basisoorzaak van kanker schimmels zijn. Dr. Simoncini’s research doet hem geloven dat Candida de veroorzaker is van kanker en dat de ziekte zelf een schimmel is. Een tumor zou niet meer zijn dan een poging van het lichaam om zichzelf te beschermen tegen deze schimmel.
Verschillende onderzoeken linkten de aanwezigheid van Candida met kanker, waaruit bleek dat tussen de 79 en 97 procent van de kankerpatiënten ook last heeft van deze door gist veroorzaakte schimmelaandoening. Je zou kunnen denken dat dit betekent dat kanker met anti-schimmelmedicatie behandeld zou kunnen worden. Echter, een schimmel kan zich gemakkelijk aanpassen aan een nieuwe omgeving, waardoor deze middelen kansloos zijn. Desondanks gelooft deze dokter dat de ziekte genezen kan worden door middel van het injecteren van sodium bicarbonaat, de sterkste anti-schimmelsubstantie die er is, direct in de tumor. De schimmel zou geen tijd hebben om zich aan te passen en hierdoor verdwijnen. Hiermee zou 99 procent van de borst- en blaaskankergevallen binnen zes dagen genezen zijn, zonder dat daar chirurgie of chemotherapie aan te pas zou moeten komen.
Slapeloze nachten door Candida
Aandoeningen als Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS) en Fibromyalgia veroorzaken beiden ongeveer dezelfde gezondheidsklachten, met extreme vermoeidheid als meest overheersende symptoom. Uit onderzoek van Carol Jessup, dokter, blijkt dat 75 procent van degenen die aan Chronisch Vermoeidheidssyndroom leidt, ook slachtoffer is van Candida. Volgens Dr. Crook hebben mensen die aan CVS of Fibromyalgia leiden veel baat bij het volgen van een anti-Candidadieet, met eventuele ondersteuning van medicatie.
Levensbedreigend
Wanneer Candida in het bloed terecht komt, een aandoening die Candidemie genoemd wordt, kan dit levensbedreigend zijn. Ondanks dat dit zeldzaam is, slechts acht op de 100.000 mensen overlijden hier jaarlijks aan, is het een ziekte die erg gevaarlijk kan zijn voor de organen (waaronder de nieren, lever, botten, spieren, ogen e.d.). Dit gebeurt wanneer Candida via het spijsverteringsstelsel in het bloed terecht komt of wanneer men met Candida besmet ziekenhuismateriaal in aanraking komt. De symptomen hiervan zijn koorts, rillingen en de gebruikelijke symptomen van Candida.
Waarom farmaceutische middelen niet werken
Bij symptomen als uitslag en gistinfecties kan men gemakkelijk bij de apotheek een middeltje verkrijgen wat de klachten doet verminderen. Echter, daarmee is de schimmelinfectie in zijn geheel nog niet verdwenen. De infectie blijft actief en de pilletjes en crèmepjes doen niet meer dan de symptomen maskeren, waardoor het onderliggende probleem in stand blijft. Daarnaast doden antibiotica de bacteriën die je juist nodig hebt, waardoor Candida alleen maar meer de kans krijgt om zich te verspreiden in het lichaam. Het onderliggende probleem is en blijft het tekort aan goede bacteriën in het lichaam, en wanneer deze balans hersteld is zullen de symptomen vanzelf verdwijnen.
Hoe weet ik of ik Candida heb?
Helaas is er niet gemakkelijk om de diagnose Candida te stellen omdat het pas in een zeer laat stadium aantoonbaar is in het bloed. Daarnaast heeft het een breed spectrum aan symptomen, waardoor het gemakkelijk verward kan worden met andere aandoeningen.
Echter, wanneer u aan enkele van bovengenoemde symptomen leidt en er geen andere oorzaak gevonden kan worden, is de kans groot dat Candida de grote boosdoener is.
Het is je voeding die candida stimuleert, of doodt. Door Gezonde Gewoontes te ontwikkelen kan je de wildgroei aan de candida schimmel terug brengen en verlies je de symptomen (klachten) permanent.
In een volgende blog gaan we dieper in op welke voeding de wildgroei aan candida stimuleert en wat je er aan kunt doen.
Verzoek: Wil je even klikken op de +1 knop hier rechts? Bedankt!
En ik hoor ook graag je reactie 🙂 Bedankt!
