Weinig Energie en een Futloos gevoel?

• • Gezondheid, Meer energie • 4

Heb je weinig energie en een futloos gevoel? Ben je na je werkdag te duf en lig je daarom voor de televisie? Er kunnen verschillende oorzaken zijn waardoor je een futloos gevoel kunt hebben. Ik dit artikel kijken we naar drie veel voorkomende oorzaken.
weinig energie

Als we een goede gezondheid hebben en we eten gezond dan is het de bedoeling dat we ’s morgens fit en fris wakker worden en dat we na een drukke dag nog voldoende energie over hebben. Wanneer dit niet het geval is, en je zelfs heel weinig energie hebt, dan ‘lekt’ er ergens energie. Dit kan verschillende oorzaken hebben, er zijn een aantal oorzaken die veel voorkomen bij een futloos gevoel en daar gaan we hieronder dieper op in.

Oorzaak 1: Voedselintoleranties

Als je vaak een futloos gevoel hebt is voeding misschien wel het eerste waar je naar zou moeten kijken. En voedselintoleranties in het bijzonder, steeds meer mensen zijn gevoelig voor bepaalde voedingsstoffen en voedingsmiddelen zonder dat zij het weten. Het is een reactie van het immuunsysteem op jarenlang eten wat eigenlijk niet goed is voor jouw lichaam. Het voedingsmiddel waar je gevoelig voor bent kan voor ieder anders zijn, en kan in theorie alles zijn, echter in de praktijk komt een gevoeligheid voor gluten (verschillende eiwitcomponenten, zoals gliadine, in tarwe en sommige granen) en zuivel en/of lactose veel voor. Bij een gevoeligheid voor een voedingsmiddel kan het immuunsysteem chronisch reageren en een ontsteking ontwikkelen, het gevolg hiervan is dat er stofjes vrijkomen waar we een suf gevoel van krijgen en ons vermoeid van voelen (cytokines). Ook kan de slijmlaag van de darmen uitgeput raken door een reactie op een binnenkomende stof waar het lichaam gevoelig voor is waardoor er een disbalans ontstaat in de darmflora. Hierdoor wordt ons immuunsysteem, ook wel ons afweersysteem, aangetast en dat heeft een negatief effect op onze weerstand. En ook daarvan kunnen we vermoeidheid ervaren.

Ook wetenschappers zijn het er over eens dat vermoeidheid een gevolg kan zijn van voedselallergieën of intoleranties. In een uitgebreid rapport van The National Institute for Health and Care Excellence (NICE) in 2011 wordt vermoeidheid als belangrijk symptoom aangegeven bij voedselintolerantie. Onderzoek in 2010 (Sicherer SH, Sampson HA) dat 3 tot 4 op de 100 volwassenen last heeft van een voedselallergie. En dat zijn nog niet de mensen die alleen gevoelig zijn voor bepaalde voedingsmiddelen. Uit datzelfde onderzoek blijkt daarnaast dat het aantal mensen met voedselallergieën aan het toenemen is. Uit een driejarig durend onderzoek onder 36 mensen met allergieën door wetenschapper Paul D. Marshall van de Hennepin County Medical Center in Minneapolis bleek dat allergieën in het algemeen bijdragen aan een sterk gevoel van vermoeidheid en ook stemmingswisselingen (63 en 69%).

Lees hier meer over voedselintoleranties bij vermoeidheidsklachten.

Oorzaak 2: Een uitgeputte bijnier

De hormonen in je lichaam zijn verantwoordelijk voor allerlei belangrijke functies in je lichaam en je bijnieren zijn weer verantwoordelijk voor de productie van verschillende hormonen. De bijnieren hebben bijvoorbeeld de belangrijke functie om stress-hormonen te produceren en managen zodat je lichaam beter met stress om kan gaan en dat heeft een positief effect op je weerstand, energie en uithoudingsvermogen. Wanneer je bijnieren zijn uitgeput, zal je dus last hebben van vermoeidheid, een futloos gevoel, een verzwakt immuunsysteem en mogelijk zelfs depressie. De belangrijkste oorzaak van uitgeputte bijnieren is: stress. Je lichaam reageert daarop met de productie van cortisol (het stresshormoon) en verhoogt vervolgens je bloedsuikerspiegel, remt je stofwisseling en zet het lichaam zich schrap voor ‘overleving’. Wanneer je (te) vaak deze fysieke stressreactie hebt kan er een hormonale disbalans ontstaan en raken je bijnieren uitgeput. Je hele lichaam voelt dan uitgeput. Dat kan komen door allerlei verschillende vormen van stress. Het kan gaan om lichamelijke stress (door ongezonde voeding, tekort aan voedingsstoffen of verwonding), om mentale stress (als je veel piekert of angst en onzekerheid ervaart) of stress op het werk of door een gebeurtenis in je leven zoals scheiding of financiële problemen. Wanneer je deze symptomen herkent of veel stress hebt is het dus belangrijk om jezelf in acht te nemen en eventueel de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen. Bijvoorbeeld door je voeding aan te passen, leren om met stress om te gaan of een stap terug doen.

Bijnieruitputting wordt in de medische wereld niet vaak door huisartsen gesteld omdat er geen medicijnen voor zijn, zo zegt arts James Wilson die zich heeft gespecialiseerd in dit onderwerp. Hij geeft als belangrijkste symptomen voor bijnieruitputting: vermoeidheid, moeite om ’s morgens uit bed te komen, je futloos voelen en stress hebben. Onderzoek in 2012 (onder mensen die te maken hebben gehad met geweld of een overval) stelt dat bijnieruitputting vergelijkbaar is met burnout.

Lees hier meer over de oorzaak, symptomen en oplossingen van bijnieruitputting.

Oorzaak 3: Je vitamine B-12 niveau

Vitamine B-12 is een van de meest essentiële vitamines voor je lichaam en betrokken bij de stofwisseling van elke cel in het lichaam. Deze vitamine wordt dan ook wel de ‘energie vitamine’ genoemd, want B-12 heeft een cruciale functie bij de energieproductie. Deze vitamine helpt om ons om energie uit voeding te halen door koolhydraten, vetten en eiwitten om te zetten in energie. Wanneer je er een tekort aan hebt zal je dus weinig energie hebben. B12 is, zeker in vergelijking met andere vitamines, een vrij grote molecuul. Hierdoor is het wat lastiger voor B12 om door de darmwand heen te komen en zo in je bloed te worden opgenomen. Zeker als je darmflora niet in balans is, je darmwand is beschadigd (door voedselintoleranties bijvoorbeeld) en niet goed functioneert. Ook stress, ontstekingen, veroudering, maagzuurremmers en andere medicijnen kunnen er uiteindelijk aan bijdragen dat er een tekort aan vitamine B12 ontstaat. B12 komt voor in vlees, vis, eieren en dus alleen in voedingsmiddelen van dierlijke afkomst. Vegetariërs en veganisten moeten hier alert op zijn en B12 eventueel via supplementen aanvullen. Een tekort komt heel vaak voor, bij zestigers zelfs bij één op de vier mensen, zo stelt ook het Vitamine Informatie Bureau. Maar ook in andere leeftijdscategorieën en zelfs bij jongeren komt een tekort aan vitamine B12 steeds vaker voor. De European Food Safety Authority (EFSA) heeft de claim dat B12 bijdraagt tot de vermindering van vermoeidheid en het energieniveau ondersteunt officieel goedgekeurd. Goede bronnen van vitamine B12 in voeding zijn vlees, liefst biologisch. Vis en dan bij voorkeur wilde vis, vooral krab, mosselen en schelpdieren. En eieren. Het is wel belangrijk dat je darmen de B12 kunnen opnemen, als dat niet het geval is kun je een tijdje een supplement gebruiken via een spray of druppels in je mond of zuigtabletten.

Onderzoek (1973) toonde aan dat zowel mensen met als zonder vitamine B12 tekort zich energieker en blijer voelden na een aantal vitamine B12 injecties. Ook sliepen ze minder lang en waren tijdens de dag juist extra alert en geconcentreerd.

Lees hier meer over oorzaken en oplossingen bij een tekort aan vitamine B12.

Referenties
– Sicherer SH, Sampson HA; Food allergy. J Allergy Clin Immunol. 2010 Feb;125(2 Suppl 2):S116-25.
– Marshall P, PhD, department psychology Hennepin County Medical Center in Minneapolis, 01/2007; 64(4):684-91.
– The National Institute for Health and Care Excellence, Food allergy in children and young people, 2011.
– James L. Wilson PhD, Adrenal Fatigue, Smart Publications; First Edition edition 2002 en adrenalfatigue.org.
– Pranjic N, Nuhbegovic S et al. Is adrenal exhaustion synonym of syndrome burnout at workplace? Coll Antropol. 2012 Sep;36(3):911-9.
– Ellis FR, Nasser S. A pilot study of vitamin B12 in the treatment of tiredness, 1973. Br J Nutr 1973;30:277–83.

Vermoeidheidsklachten? Test voedselintoleranties eerst

• • Gezondheid, Voedselintoleranties • 2

Ben je vermoeid? Weinig energie kan verschillende oorzaken hebben. Het kan zijn dat ons lichaam de energie nodig heeft, bijvoorbeeld bij voedselintoleranties. Je kunt hier last van hebben zonder je dit bewust te zijn. Wanneer je last hebt van vermoeidheidsklachten zorg er dan voor dat je eerst zeker weet dat je geen last hebt van voedselintoleranties, anders blijf je dweilen met de kraan open. In dit artikel lees je wat de relatie is tussen voedingsintoleranties en vermoeidheid, en hoe je kunt uitvinden of jij intolerant bent voor bepaalde voedingsmiddelen.
vermoeidheidsklachten?

In dit artikel:

Wanneer je last hebt van vermoeidheidsklachten is de eerste stap om te kijken of je misschien last hebt van voedselintoleranties. Ons lichaam kan in theorie sensitief zijn voor elk voedingsmiddel, zonder dat we dat bewust weten. In de praktijk komt het bij bepaalde voedingsmiddelen wel vaker voor. Als we die voedingsmiddelen vervolgens eten wordt ons immuunsysteem actief voor deze voeding en dat kost veel energie. Dat kan een grote oorzaak zijn voor vermoeidheidsklachten.

Intolerantie of allergie

Er is sprake van voedselintolerantie of sensitiviteit wanneer het lichaam niet goed reageert op een bepaalde stof, het kan het bijvoorbeeld niet goed verteren waardoor er stofwisselingsproblemen of andere klachten ontstaan. Het verschil met een allergie is dat hierbij het hele immuunsysteem op tilt slaat, het lichaam maakt antistoffen aan die in de bloedbaan komen om de indringer te vernietigen. Zo’n allergische reactie kan heel heftig zijn en je kunt je hiervoor laten testen bij een huisarts of kliniek. Allergieën komen veel minder vaak voor dan intoleranties of gevoeligheid voor bepaalde voedingsmiddelen. Aan de andere kant komen intoleranties veel vaker voor dan we ons bewust zijn. Veel vage klachten, waaronder vermoeidheid, zijn te herleiden tot intoleranties voor voedingsmiddelen die we misschien wel dagelijks eten. Die intoleranties hebben zich in de loop van de tijd kunnen ontwikkelen, bijvoorbeeld (deels) door een disbalans in de darmflora.

Vermoeidheidsklachten door voeding volgens onderzoekers

In Oslo (2012) is onderzoek gedaan naar patiënten met verschillende klachten zoals darmklachten, chronische vermoeidheid en fibromyalgie en de link met sensitiviteit voor voedingsmiddelen. De onderzoekers leggen een link tussen deze klachten en voedselintoleranties. Ze stellen dat de kans groot is dat bij deze patiënten voedingsintolerantie een onderliggende oorzaak is.

Arts (director of the Foundation for Integrated Medicine in New York) en auteur van het boek ‘Power Healing’ Leo Galland stelt dat als je al zes maanden of langer erg vermoeid bent, en je arts de oorzaak niet kan achterhalen, je wellicht last hebt van chronische vermoeidheid. En wanneer je daar last van hebt kan voedselintolerantie daar een belangrijke oorzaak van zijn, aldus Galland. Hij legt in zijn boek uit dat verschillende wetenschappelijke onderzoeken hebben vastgesteld dat meer dan de helft van de mensen met chronisch vermoeidheidssyndroom ook last heeft van voedselintoleranties. Bij driekwart van de patiënten van Galland verbeterden of verdwenen de klachten wanneer de intoleranties werden aangepakt (bijvoorbeeld door de voedingsstoffen te vermijden waar het lichaam gevoelig voor was).

Bij een wetenschappelijk onderzoek in 2009 onder 1049 mensen met allerlei klachten, van voedselintolerantie test ImuPro, bleek een groot deel van de klachten als chronische vermoeidheid, hoofdpijn, migraine, eczeem, diarree of spijsverteringsklachten te zijn verdwenen of grotendeels verminderd na aanpassing van het voedingspatroon en het weglaten van voedingsmiddelen en voedingsstoffen waar het lichaam gevoelig voor bleek. Bij het andere kleinere deel van de mensen was er geen verbetering gemeten.

Hoe kan het dat ik energie verlies?

De bacteriebalans in de darmen heeft invloed op het functioneren van het immuunsysteem. ‘Goede’ bacteriën hechten zich aan de slijmlaag in de darmen en aan de darmvlokken. Hier wordt ook de immuunrespons beheerd. Als deze slijmlaag uitgeput raakt door een reactie op een binnenkomende stof, dan heeft dat een verslechtering van het milieu waarin de goede darmflorabacteriën hun werk doen tot gevolg. Dat geeft ‘slechte’ bacteriën de kans om te groeien. Ook het immuunsysteem kan chronisch reactief worden en een ontsteking ontwikkelen. Hierdoor komen er cytokines vrij, moleculen waardoor we een suf gevoel krijgen, pijn en vermoeidheid ervaren. De voedseltolerantie uit zich door een reactie van immuunsysteem en het vrijkomen van cytokines. En veel mensen realiseren zich niet dat het voeding is waardoor ze zich niet fit en lekker voelen. Intoleranties zijn, net als een lekkende darm, een reactie van het immuunsysteem op jarenlang eten wat eigenlijk niet goed voor je is. Ook chronische stress kan bijdragen aan het verminderen van een gezonde immuunrespons in de darmen (en de kwaliteit van de enzymen die het voedsel helpen verteren), zo blijkt ook uit onderzoek in 2001. Veel suiker en bewerkte voedingsmiddelen voeden de ‘slechte’ bacteriën in de darmen wat ook weer kan leiden tot verstoren van het immuunsysteem. Ook het gebruik van antibiotica vermindert de ‘goede’ darmbacteriën. Daarnaast vermoeden onderzoekers (2010) dat een oorzaak van de toename aan voedselintoleranties ook de moderne hygiëne is. Dit en het gebruik van allerlei antibacteriële producten zou ertoe leiden dat we veel te weinig worden blootgesteld aan de goede bacteriën die ons beschermen tegen allergieën en overgevoeligheidsreacties omdat die ook door die antibacteriële producten worden gedood.

Intoleranties komen vaker voor bij deze voedingsmiddelen

Zoals gezegd zijn veel mensen gevoelig voor bepaalde voedingsmiddelen en hebben last van een voedselintolerantie of gevoeligheid zonder het zich bewust te zijn. Vermoeidheidsklachten kunnen daar heel goed een gevolg van zijn. Je merkt misschien niet meer dat je lichaam eigenlijk bepaalde voedingsmiddelen of stoffen niet goed verdraagt. De mate hiervan verschilt ook per persoon, afhankelijk van je genetische materiaal. Kinderen zijn vaker gevoelig voor pinda’s, noten, melk, vis of eieren. Volwassen zijn vaker gevoelig voor tarwe en gluten (vooral de gliadine), vis, schaal- en schelpdieren, soja, melkproducten en noten. Veel mensen reageren van nature dus niet heel goed op gluten, een eiwit in tarwe (en dus in brood, pasta, deegwaren en ook gebruikt als een bindmiddel in de voedingsindustrie waardoor het in veel producten te vinden is). Hier gaat het vaak vooral om de gliadines: gluten bestaan uit verschillende eiwitcomponenten waaronder gliadines. Bij een intolerantie ontketenen deze gliadines een auto-immuunreactie in het spijsverteringskanaal en zo kunnen ze de darmvlokken in de dunnen darm beschadigen. Wetenschapper Kenneth Fine heeft zich gespecialiseerd in onderzoek naar het effect van gluten. Hij stelt dat 81% van de bevolking in meer of mindere mate aanleg heeft voor een gevoeligheid of intolerantie voor gluten omdat ze een permanente lichte belasting vormen voor je spijsverteringssysteem. Daar merken de meeste mensen niets of nauwelijks iets van, tot ze anders gaan eten. Meerdere keren per dag en jarenlang de voedingsmiddelen eten waar je lichaam eigenlijk niet optimaal op reageert, kan uiteindelijk zorgen voor schade. Dr. Nicholas Perricone is een Amerikaanse dermatoloog en auteur van het boek Forever Young. Hij zag jarenlang dat veel van zijn patiënten die last van vermoeidheid en/of lichte chronische ontstekingen, deze klachten niet meer hadden nadat zij bepaalde voedingsmiddelen lieten staan waaronder voedingsmiddelen met gluten. Hij stelt dat deze voeding ontstekingsbevorderend kan werken.

Ook reageren veel mensen van nature niet heel goed op zuivelproducten en lactose, maar in de loop van de evolutie is melk van andere zoogdieren een belangrijk voedingsmiddel voor mensen geworden. Melk is van nature bestemd voor jonge zoogdieren: ze groeien er snel en gezond door en ze krijgen weerstand mee van hun moeder. Jonge zoogdieren, en ook kinderen, maken het enzym lactase aan. Dit enzym helpt om de lactose (melksuikers) om te zetten zodat het goed in het bloed kan worden opgenomen. Volwassenen kunnen steeds minder goed lactase aanmaken, en ontwikkelen zo eerder een intolerantie voor lactose. Door lactose wordt in de dunne darm extra vocht aangetrokken, waardoor de darm voller wordt en de substantie meer vloeibaar. Dit kan krampen en misselijkheid veroorzaken. In kleine hoeveelheden heeft lactose bij volwassenen die intolerant zijn nauwelijks negatieve effecten. Wanneer je een halve liter zuivel (melk, yoghurt, ijs, kaas) per dag binnenkrijgt kun je zeker wel negatieve effecten ervaren. Er zijn steeds meer wetenschappelijke onderzoeken die uitwijzen dat melk helemaal niet zo gezond is. Dr. Frank Oski is hoofd kindergeneeskunde aan de John Hopkins School of Medicine en stelt in zijn boek dat de helft van de Amerikaanse schoolkinderen een intolerantie of allergie ontwikkelt voor de eiwitten in koemelk. Deze allergische reacties uiten zich bijvoorbeeld als huidproblemen (acne, eczeem) of luchtwegklachten (astma), aldus Oski. De Amerikaanse Dr. Campbell bracht vele wetenschappelijke onderzoeken over de effecten van voeding op onze gezondheid bij elkaar en schreef er een boek over. Hij stelt naar aanleiding van deze onderzoeken dat melk niet gezond is en dat de consumptie van melk(producten) de kans op verschillende ziektes vergroot.

Hoe weet ik of voedselintoleranties de oorzaak zijn van mijn vermoeidheidsklachten?

De meest effectieve manier om te weten of voedselintoleranties de oorzaak zijn van vermoeidheidsklachten is dit te laten testen. Via de (huis)arts kun je je laten testen op ‘traditionele’ voedselallergie, ook wel voedselallergie type I genoemd. De ImuPro voedselintolerantie test die wij aanbieden geeft aan of het lichaam sensitief of intolerant is (geworden) voor bepaalde voedingsmiddelen en of voeding de oorzaak kan zijn van bepaalde klachten die je hebt (zoals vermoeidheid, maar ook diarree, winderigheid, duizeligheid, spijsverteringsklachten, hoofdpijn of huidklachten). Dit wordt ook wel voedselallergie type III genoemd of ook wel voedselintolerantie (en dus niet te verwarren met een allergie type I). Via een vingerprikje wordt het bloed geanalyseerd (via de nieuwste diagnostische technologieën en de ELISA methode, Enzyme-Linked Immunosorbent Assay) en worden specifieke IgG antilichamen gemeten tegen antigeen bestanddelen uit voedingsmiddelen, en dus de aanwezigheid van een immunologische reactie. Hoe werkt het concreet? Je krijgt een kit thuisgestuurd en via een klein vingerprikje stuur je wat bloed naar het laboratorium. Het bloed wordt uitgebreid getest op vele verschillende voedingsmiddelen en voedingsstoffen. De resultaten worden geëvalueerd en je krijgt via ons een uitgebreid rapport ‘op maat’. Hierin wordt een ‘klasse’ aangegeven (klasse 0: geen overgevoeligheid tot klasse 3-4: zeer sterke reactie tegen de betreffende voedingsmiddelen). Ook wordt specifiek aangegeven welke voedingsmiddelen je beter kunt vermijden en welke voedingsmiddelen je beter met mate kunt eten. Ook krijg je tips en (voedings)advies op maat. Als je gaat eten via dit advies krijgt je darmslijmvlies gelegenheid om zich te herstellen, klachten zullen afnemen en je krijgt veel meer energie.

Wil je een voedselintolerantie test laten uitvoeren?
Klik hier voor meer informatie over de voedselintolerantie test.

Laat een reactie achter en WIN!
Ben je vaak moe? Of welke andere klachten heb je? Wat zou je graag willen, of willen bereiken? Laat je reactie onder deze blog achter. Onder alle reactie verloten we eenmalig een Voedselintolerantie test (ImuPro 100) t.w.v. €229,95.

Referenties
– 2010 University of Michigan School of Public Health, sph.umich.edu
– Dr. Nicholas Perricone, Forever Young, Atria Books 2011
– Kenneth Fine M.D., enterolab.com
– Dr. T. Campbell, China Study, The: The Most Comprehensive Study of Nutrition Ever Conducted and the Startling Implications for Diet, Weight Loss and Long-term Health. Ben Bella Books, 2006
– Frank A. Oski, Don’t Drink Your Milk! TEACH Services, Inc.; 3 edition, 2013
– Berstad A, Undseth R et al. Functional bowel symptoms, fibromyalgia and fatigue: A food-induced triad? Scand J Gastroenterol. Sep 2012; 47(8-9): 914–919.
– Dominus S. The Allergy Prison. New York Times. June 10, 2001.
– Soderholm JD, Perdue MH. Stress and the gastrointestinal tract II. Stress and intestinal barrier function. Am J Physiol Gastrointest Liver Physiol. 2001;G7-G13.
– Weight Problems and Food Allergies Type III Application Study Imupro300, 2009 Evomed Medizin Serice GmbH
– Leo Galland, MD, Power Healing: Using the New Integrated Medicine to Cure Yourself. Random House USA Inc, 1998

Bijnieruitputting – symptomen, oorzaak en 3 oplossingen

• • Meer energie, Weerstand & Immuunsysteem • 9

Bijnieruitputting is een serieuze bedreiging voor je gezondheid en wordt vaak helaas niet herkend door huisartsen. Ze kunnen het probleem diagnostiseren als zijnde iets anders, terwijl je eigenlijk met uitgeputte bijnieren te maken hebt en de oorzaak ergens anders ligt. Het is belangrijk bijnieruitputting te herkennen, want je bijnieren zijn verantwoordelijk voor de productie van verschillende hormonen, die op hun beurt verantwoordelijk zijn voor talloze belangrijke functies in je lichaam.

Test of je last hebt van een uitgeputte bijnier. Bekijk onderstaande video

Klik hier om gratis het e-book over Bijnieruitputting te downloaden inclusief de 19 symptomen van bijnieruitputting

Hoofdzakelijk zijn je bijnieren verantwoordelijk voor één belangrijke functie: produceren en managen van stress-hormonen. Het is hun functie om je lichaam in staat te stellen met stress om te gaan, uit verschillende bronnen. Van verwonding, ziekte, tot werkstress en relatieproblemen. Jouw weerstand, energie en uithoudingsvermogen zijn allemaal afhankelijk van het goed functioneren van je bijnieren (bron: James Wilson – Bijnieruitputting).

Schermafbeelding 2013-08-07 om 10.04.11

Je kunt bijnieruitputting herkennen aan algehele vermoeidheid, ‘s ochtends niet uit bed kunnen komen, trek hebben in koffie (caffeine), of in zoute voeding of suikers, niet kunnen herstellen van een griepje, verlaagd libido, en andere symptomen (zie hieronder).

Lange perioden van stress zijn de primaire oorzaak van uitgeputte bijnieren. Stress ontstaat als je het gevoel hebt dat je geen keuze mogelijkheid hebt. En stress kan zowel een daadwerkelijke oorzaak hebben (bijvoorbeeld financiële problemen, in scheiding zitten, problemen op het werk, etc) als een mentale oorzaak (zoals onzekerheden, altijd in je hoofd lopen ‘malen’, angsten zoals faalangst, etc). Je lichaam reageert in beide vormen van stress met de productie van het stresshormoon cortisol, wat in de bijnieren (bijnierschors) wordt geproduceerd. Deze reactie is was van oorsprong functioneel: want als we 100.000 jaar geleden bedreigd werden, was deze stressreactie nodig om te vechten of te vluchten voor ons leven. In al die jaren zijn we genetisch gezien slechts 0,1% veranderd en reageert ons lichaam hormonaal nog steeds op precies dezelfde manier. Echter, deze fysieke stress reactie (waarbij onze bloedsuikerspiegel wordt verhoogd, onze stofwisseling wordt geremd, en ons hele lichaam wordt ingeschakeld om te overleven) is totaal niet functioneel als je bijvoorbeeld stress hebt omdat je in de file staat en te laat komt voor je afspraak. En is op lange termijn zelfs schadelijk voor je gezondheid.

Omdat je hormonale systeem een heel kwetsbaar systeem is en gevoelig voor invloeden (zoals eten van suiker, straling van WiFi en GSM en dus ook stress) kan door herhaaldelijke blootstelling aan deze invloeden (bijvoorbeeld voor langere periode regelmatig last hebben van stress) je hormonale systeem uit balans raken en je bijnieren uitgeput. Je lichaam voelt dan zelf ook volledig uitgeput aan.

Je bijnieren produceren niet alleen het cortisol hormoon. Ze produceren ook:

  • Aldosteron (verantwoordelijk voor het balans tussen natrium – zout -, kalium en water)
  • Testosteron en oestrogenen (in kleine mate)
  • Adrenaline
  • Noradrenaline

Samen met cortisol hebben bovenstaande hormonen o.a. als functie:

  • Reguleren van je bloedsuikerspiegel
  • Ontstekingen en ziekte tegengaan
  • Balans tussen water en zout reguleren
  • Productie van geslachtshormonen zoals testosteron en oestrogenen
  • Reguleren van je stressreactie “vechten of vluchten”

Daarom, wanneer de bijnieren uitgeput raken, zullen deze functies tevens verslechteren. Dat is één van de redenen waarom mensen met een uitgeputte bijnieren slechter herstellen van een griepje: cortisol is ook een ontstekingsremmer, en bij een uitgeputte bijnier wordt cortisol minder aangemaakt en niet in het juiste ritme (zie video).

Bijnieruitputting kan je herkennen aan de volgende symptomen:

  • Algehele vermoeidheid
  • ‘s ochtends niet uit bed kunnen komen (“snoozen”)
  • Na een (lange) nachtrust nog steeds moe zijn
  • Snakken naar Caffeine (caffeine nodig hebben)
  • Trek in zoute voeding
  • Trek in suikers, brood, pasta en andere koolhydraten
  • Verzwakt immuunsysteem: niet kunnen herstellen van een griepje
  • Allergieen
  • Spierzwakte
  • Depressie
  • Huidproblemen
  • Auto-immuunziekten
  • Laag libido
  • Verslechterde omgang met stress
  • Geheugenverlies
  • Lage bloeddruk
  • Weinig energie

Test a.d.h.v. 19 symptomen of je bijnieruitputting hebt

Het is belangrijk symptomen bij jezelf te herkennen. Symptomen vertellen je iets: ze zijn een spiegel van wat er binnen in je lichaam gaande is. Leren symptomen te herkennen, er naar te luisteren en er actie op te ondernemen (de nodige aanpassingen in je voedingspatroon, omgang met stress en levensstijl om je hormoonhuishouding weer in balans te krijgen) zijn belangrijke stappen naar een geweldige gezondheid en een hoge kwaliteit van leven.

Terwijl de hoofdoorzaak van bijnieruitputting stress is, kan het tevens ontstaan door andere oorzaken.

Bijnieruitputting kan ontstaan door (lange periodes van):

  • Stress
  • Boosheid
  • Angst
  • Schuldgevoelens
  • Depressie en andere negatieve emoties
  • Overwerken (veel uren draaien)
  • Hoge mentale belasting
  • Teveel (duur)sport
  • Verminderde slaap
  • Verstoring van je dag-nachtritme (zoals nachtdiensten draaien)
  • Verwondingen of ongelukken
  • Chronische ontsteking
  • Toxische belasting (belasting van gifstoffen – acuut of geleidelijke toename)
  • Deficiënties aan voedingsstoffen

Wat te doen bij bijnieruitputting?
Schrik niet van de lange lijst van dingen die bijnieruitputting kunnen veroorzaken. Je hebt het zelf in de hand! Herkennen is de eerste stap tot verandering, en met bovenstaande informatie kan je bewust worden over welke stappen je zelf wilt zetten in het ontwikkelen van een gezondere levensstijl.

Na het lezen van deze blog heb je een grote stap gezet in je bewustwording over gezondheid. Reflecteer naar jezelf en besluit welke nieuwe keuzes (in je voeding, omgang met stress en levensstijl) jezelf wilt gaan maken.

Wij kunnen je verder helpen – download dit gratis e-book

Klik hier om gratis het e-book over Bijnieruitputting te downloaden inclusief de 19 symptomen van bijnieruitputting

Afgemat, geradbraakt en uitgeteld? De uitgeputte bijnier

• • Slaap verbeteren, Stress verminderen • 4

Ben je moe, zelfs wanneer je voldoende nachtrust hebt gehad? Voel je je zwak en incapabel om de dingen aan te kunnen die van je gevraagd worden? Voel je je alsof je volledig bent opgebrand? De kans is groot dat jij ook tot de mensen met deze gezondheidsklachten behoort; wetenschappers schatten dat zo’n zestig tot tachtig procent van de westerse bevolking hier last van heeft. De grote boosdoener? Hypoadrenia, ook wel uitgeputte bijnieren genoemd.

Hoe ontstaan uitgeputte bijnieren?
Laten we allereerst even kijken naar de werking en functie hoe het normaliter hoort te zijn. De bijnieren zijn als twee kapjes gelegen op de nieren en spelen een grote rol in het endocrien (hormonaal) systeem. Ze produceren meer dan vijftig hormonen, waaronder adrenaline (epinefrine), noradrenaline, cortisol, DHEA (dehydroepiandrosteron), progesteron en testosteron. Ze zijn daarmee onder andere verantwoordelijk voor onze energieproductie, water-zoutbalans, bloeddruk, metabolisme, hartslag, leverfunctie, het immuunsysteem, bloedsuikerspiegel, vetopslag en hoe we omgaan met stress.

Test of je last hebt van een uitgeputte bijnier. Bekijk onderstaande video

Klik hier om gratis het e-book over Bijnieruitputting te downloaden inclusief de 19 symptomen van bijnieruitputting

Wanneer het lichaam stress ondergaat (wat niet anders kan gezien onze huidige levensstijl), reageren de bijnieren met het vrijgeven van adrenaline en noradrenaline om beter om te gaan met fysiek gevaar, ook wel de “vecht of vlucht”-reactie genoemd. Wanneer het “gevaar” voorbij is, zorgt ervoor dat deze hormoonniveaus weer terug stabiel worden. Daarnaast wordt er cortisol aangemaakt in deze situatie en moet het vrijgeven van DHEA ervoor zorgen dat het lichaam ontstresst.

Wie heeft tegenwoordig niet te kampen met stress? Niet alleen werk, maar ook ons gezin, de druk om vriendschappen te onderhouden en, niet op de laatste plaats: ons eetpatroon zorgt ervoor dat het lichaam onder constante stress staat, omdat het keer op keer de strijd aan moet gaan met kunstmatige voedingsstoffen die, wanneer het lichaam hier niet op zou reageren, schade kunnen toebrengen aan onze organen. Deze voortdurende stress op mentaal, fysiek en emotioneel gebied zorgt ervoor dat de bijnieren constant overbelast worden door de hoeveelheid hormonen die ze vrij moeten geven. Wanneer dit proces blijft aanhouden, raken de bijnieren langzaam maar zeker uitgeput. Wanneer dit gebeurt, weerspiegelt dit in ons gehele welzijn: we voelen ons constant moe en zijn niet in staat om om te gaan met alles wat op ons afkomt.

Symptomen van uitgeputte bijnieren
Omdat de bijnieren zo’n belangrijke rol spelen in het endocrien systeem, uiten de symptomen zich in een breed scala van gezondheidsklachten. Deze lange lijst van ongemakken maakt eens te meer duidelijk dat een balans in hormonen van cruciaal belang is:

  • Trek in zout: De bijnieren produceren het hormoon aldosteron, wat een mineralocortioïde (steroïdhormoon dat invloed heeft op de water-zoutbalans in het lichaam) is. Aldosteron reguleert vocht en elektrolyten (natrium, chloor, kalium en magnesium) in het bloed, binnen en tussen de lichaamscellen. Wanneer men kampt met uitgeputte bijnieren, verlaagt de aldosteronproductie, wat zoutverspilling veroorzaakt. Wanneer het zout wordt uitgescheiden door de nieren, volgt water wat resulteert in een disbalans van elektrolyten en uitdroging;
  • Hypoglykemie: Wanneer de uitputting van de bijnieren vordert, zullen bloedglucoseniveau’s steeds meer dalen. Het lichaam reageert op hypoglykemie door trek te krijgen in alles wat de bloedsuikerspiegel doet stijgen, zoals frisdrank, snoep, koffie of zelfs sigaretten. Soms leiden uitgeputte bijnieren tot alcohol-, marihuana- of hard drugsmisbruik vanwege de drang van het lichaam om de bijwerkingen van hypoglykemie te onderdrukken;
  • Duizeligheid: Wanneer iemand gaat staan vanuit zittende of liggende positie, stijgt de systolische bloeddruk (de druk die ontstaat wanneer het hart het bloed in de slagaders pompt) tien punten doordat de bloedvaten in het onderlichaam samentrekken om bloed naar het hart, de longen en het brein toe te leiden. Dit proces wordt mogelijk gemaakt door het hormoon epinefrine. Bij mensen met uitgeputte bijnieren zijn de bloedvaten niet in staat om te reageren op het vrijkomen van epinefrine vanwege een laag cortisolgehalte, waardoor dit proces niet plaats kan vinden en de bloeddruk daalt. Dit proces werkt duizeligheid in de hand;
  • Slaapstoornissen: De cortisolproductie is het hoogst rond acht uur ’s ochtends en daalt langzaam tot een dieptepunt, wat om elf uur ’s avonds wordt bereikt. In het beginstadium van uitgeputte bijnieren compenseert het lichaam met een hoog cortisolniveau ’s nachts. In dit geval heeft men moeite met ontstressen na een lange, zware dag werken en heeft het moeilijkheden met slapen. Hierdoor vermindert de remslaap (reduced eye movement). Dit kan leiden tot depressie en een verminderd energieniveau de dag daarna. In latere stadia van hypoadrenia produceert het lichaam adrenaline in een poging tot compensatie voor het lage cortisolgehalte. Ook dit leidt tot slapeloosheid;
  • Ontstekingen: Cortisol en andere glucocorticoïden (in de bijnier geproduceerde hormonen die invloed hebben om de metabolisme van suikers) vallen onder de categorie corticosteroïden en zijn lichaamseigen anti-ontstekingshormonen. Mensen die kunstmatig corticosteroïden innemen omdat het lichaam hier niet genoeg van aanmaakt, zijn meestal dezelfde mensen die last hebben van uitgeputte bijnieren;
  • Hoofdpijn: Omdat de bloedtoevoer naar de hersenen niet volledig functioneert, krijgt het te weinig zuurstof en ontstaat er hoofdpijn;
  • Instabiele bloedsuikerspiegel: De bijnieren en de bloedsuikerspiegel gaan hand in hand met elkaar. Ons lichaam moet de bloedsuikerniveaus op niveau houden. Wanneer de last hebben van stress, zorgt adrenaline ervoor dat in de lever en spieren opgeslagen glucose wordt vrijgegeven, wat de bloedsuikerspiegel doet stijgen om de cellen energie te voeden. Wanneer de glucose niet wordt opgenomen in de cellen, geeft de pancreas insuline vrij om de bloedsuikerspiegel te laten dalen. Dit kan er echter voor zorgen dat de daling te extreem is, wat weer zorgt voor stress in het lichaam. Hierdoor wordt weer adrenaline vrijgegeven wat de bloedsuikerspiegel weer tot normale waarden doet stijgen. Dit proces draagt bij aan de uitputting van de bijnieren;
  • Overmatige dorst en plassen: Iemand met een lage aldosteronspiegel kan dagelijks wel vijftien tot twintig keer naar het toilet moeten en vele liters water wegwerken;
  • Zwelling: Terwijl het lichaam probeert om de balans tussen vocht en elektrolyten in balans te houden, kunnen weefsels in het lichaam vocht vasthouden, wat zwelling veroorzaakt; Doktoren kunnen dit symptoom waarnemen zonder de onderliggende oorzaak vast te stellen en schrijven vervolgens een urineafdrijvend medicijn voor, wat verdere uitdroging stimuleert en je alleen maar verder van huis bent;
  • Aambeien: Aambeien zijn in principe spataderen in de endeldarm en wordt veroorzaakt door bloedophoping in de buik en bekken;
  • Spataderen: Wordt veroorzaakt door bloedophopingen in het onderlichaam, wat weer veroorzaakt wordt door een disbalans in epinefrine;
  • Slechte spijsvertering: Door een vertraagde bloedcirculatie in de buik wordt de spijsvertering en de opname van belangrijke nutriënten beperkt;
  • Hartgeluiden: Normaal maakt het hart een ritmisch geluid met twee tonen, de tweede normaliter zachter dan de eerste. Bij mensen met hypoadrenia klinkt het tweede geluid even hard of zelfs harder. Wanneer het lichaam gestresst is, produceert het epinefrine, wat de bloedvaten in bijna het hele lichaam vernauwt, inclusief de longen. Dit vermindert enerzijds de slijmvorming in de luchtwegen, en daarnaast ontspant het de luchtwegvertakkingen (bronchi) waardoor meer lucht de longen bereikt. Bij mensen met uitgeputte bijnieren reageert het lichaam niet op epinefrine vanwege het lage cortisolgehalte, waardoor het tegenovergestelde plaatsvindt: er komt minder lucht in de longen (bronchoconstrictie), wat symptomen van astma veroorzaakt. Deze bronchoconstrictie, samen met het verwijden van de bloedvaten door het niet kunnen reageren op epinefrine (vasodilatie) en het zwellen van de slijmmembranen creëren een tegendruk op de longcirculatie, wat de luchtklep doet dichtslaan. Dit veroorzaakt het tweede, harde geluid bij de hartslag;
  • Astma, bronchitis en chronisch hoesten: Iedereen met longproblemen, in het bijzonder astma en bronchitis, zouden moeten onderzocht worden op het functioneren van de bijnieren. De longen kunnen niet adequaat reageren op stress, allergenen etcetera vanwege een verminderde cortisonspiegel. Astma worst vaak gezien als een emotionele ziekte omdat stress het triggert en aanvallen bezorgt;
  • Infecties: Zware en terugkerende infecties (met name in het ademhalingssysteem) wijzen vaak op problemen met de bijnieren. Hoe zwaarder ze zijn, hoe vaker het voorkomt of hoe langer het blijft, des te groter is de kans dat uitgeputte bijnieren bijdragen aan de infectie.
  • Gedrags- en geheugenproblemen: Cortisol reguleert de elektrische activiteit van neuronen in de hersenen en beïnvloedt daarmee het gedrag, de stemming en het geheugen. Bij zowel een hoog als een laag cortisolniveau vinden er veranderingen in het gedrag plaats.
  • Allergieën: De meeste allergieën gaan gepaard met een ontstekingsproces. Wanneer de bijnierfunctie verlaagt, verergert dit allergieën. Wanneer de bijnieren normaal zouden functioneren, zou het lichaam niet eens reageren op de allergenen;
  • Hyperpigmentatie: Dit ontstaat doordat door het slecht functioneren van de bijnieren, de ACTH-productie toeneemt.

Andere symptomen van hypoadrenia, uitgeputte bijnier, zijn:

  • Stemmingswisselingen;
  • Irritatie;
  • Moeilijkheden met omgaan met stress;
  • Laag energieniveau (mentaal en fysiek);
  • Emotionele instabiliteit;
  • Meer last bij PMS;
  • Depressie;
  • Slecht werkend immuunsysteem;
  • Licht gevoel in het hoofd bij ontwaken;
  • Concentratieproblemen;
  • Pijnlijke lichaamsdelen;
  • Trek in suikers;
  • Zwakke spieren;
  • Rugpijn;
  • Vermoeidheid;
  • Lage bloeddruk;
  • Droge huid en haar;
  • Angstaanvallen;
  • Gevoeligheid voor harde geluiden;
  • Droge ogen;
  • Verminderd libido;
  • Haaruitval;
  • Draagt bij aan diabetes;
  • Draagt bij aan hart- en vaatziekten;
  • Vertraagd herstel van ziektes.

Daarnaast zorgt deze aandoening vaak voor een bepaald energiepatroon, wat er ongeveer als volgt uitziet:

  • Ze zijn meestal ’s ochtends, zelfs na voldoende slaap, vermoeid en beginnen pas te ontwaken halverwege de ochtend;
  • Vaak worden ze pas echt wakker na de lunch;
  • Midden op de middag krijgen ze een energiedip;
  • Aan het begin van de avond, rond een uur of zes, beginnen ze zich beter te voelen;
  • Tegen negen uur ’s avonds voelen ze zich weer moe;
  • Rond elf uur ’s avonds voelt men zich weer energieker, waardoor slapen geen optie is;
  • Tegen één uur ’s nachts word je terug moe, waardoor je kan slapen.

(Verkeerde) Diagnose
Waarom heb je hier nog nooit van gehoord wanneer je naar de dokter ging? Want die kans is groot. Simpel: op medische opleidingen wordt geleerd te zoeken naar extreem disfunctioneren van de bijnieren, wat tot de diagnose van de Ziekte van Addison (extreem weinig cortisolaanmaak) of het Syndroom van Cushing leidt. Om deze diagnoses te stellen, wordt het ACTH-niveau (een hormoon uit de voorkwab van de hypofyse, onmisbaar voor de instandhouding en de functie van de bijnierschors) in beide gevallen in het bloed gemeten. Alleen bij hele extreme gevallen wordt deze diagnose gesteld.

Wanneer de ACTH-test geen duidelijk biedt, is het ook een optie het cortisolniveau in het slijm te testen. Deze zou meer uitkomst kunnen brengen.

Er zijn een aantal manieren waarop je zelf kunt testen of hypoadrenia (uitgeputte bijnier) een mogelijkheid is:

  • Bloeddruktest: Voor deze test heb je een bloeddrukmeter voor thuis nodig. Meet je bloeddruk terwijl je zit. Sta dan op en meet direct opnieuw. Het eerste cijfer zou met acht tot tien moeten zijn gestegen. Wanneer het juist omlaag is gegaan, bestaat de kans dat je last hebt van uitgeputte bijnieren;
  • Pupilverwijdingstest: Hier heb je een zaklamp en een spiegel voor nodig. Kijk in de spiegel en schijn het licht van de zaklamp in één oog. De pupil zou nu moeten samentrekken. Wanneer dit na dertig seconden hetzelfde blijft of verwijd, is de kans groot dat hypoadrenia zich heeft ontwikkeld;
  • Pijnlijke bijnieren: Druk op de bijnieren (deze liggen bovenop de nieren). Doet het pijn, dan bestaat de kans dat je nieren zijn uitgeput.

Ga de strijd aan tegen uitgeputte bijnieren
Deze lichaamsconditie vermindert, naast dat het vele risico’s heeft voor de gezondheid, de kwaliteit van het leven. Uitgeputte bijnieren zorgen ervoor dat je niet meer in staat bent alles te kunnen doen, laat staan dat je kunt genieten. Heb je er ook genoeg van om het disfunctioneren van je bijnieren je leven te laten bepalen? Doe de test of je last hebt van uitgeputte bijnieren en/of download onderstaand e-book.

Test of je last hebt van een uitgeputte bijnier. Bekijk onderstaande video

Klik hier om gratis het e-book over Bijnieruitputting te downloaden inclusief de 19 symptomen van bijnieruitputting