Via mijn goede vriend David de Kock.
"De ander is er niet om jou gelukkig te maken.
De ander is er om samen met jou de eeuwige lemniscaat
te verkennen tussen autonomie en verbondenheid.
Tussen goed voor jezelf zorgen en goed voor de ander,
zodat jij niet te kort komt terwijl je de ander niet te kort doet.
Om samen te knoeien, te snoeien, te broeien.
Uiteindelijk is een relatie alleen met jezelf.
Uiteindelijk bestaat de ander niet zoals jij denkt dat hij is.
Of erger nog, zou moeten zijn.
Hij bestaat alleen als de spiegeling,
de herkenning van een aantal delen in jezelf.
Kijk eens wat je leuk vond in de ander toen je hem of haar ontmoette.
Het is precies datgene waar je zelf iets hebt te ontwikkelen,
te ontdekken. Het is de wet van de polarisatie,
van de tegengestelden, die elkaar aantrekken.
Daarom heb je ook de relatie. Niet om harmonie met elkaar te hebben,
al is dat mooi meegenomen.
Relatie betekent letterlijk: op elkaar inwerken,
in verhouding tot elkaar staan.
Je verhouden met het stuk in de ander dat je bij hem of
haar hebt geleasd en dat je zelf,
op jouw eigen wijze hebt terug te nemen en te ontwikkelen.
Zo niet, dan wordt het stuk dat je eerst zo leuk vond in de ander,
precies de reden waarom je de ander weer wilt verlaten.
Een basiswet op aarde zegt: dat wat je geeft zal je ontvangen.
En omgekeerd, dat wat ik wil ontvangen heb ik eerst te geven.
Durf ik te geven aan de ander dat wat mij ontbreekt?"
Uit: "Het Boek van Innerlijke Rijkdom" voeding voor hart en ziel.
Klik hier voor meer informatie over het Seminar '1 + 1 = 11', over: "Een liefdevolle relatie begint altijd bij jezelf", door David de Kock.
