Chroom

Chroom

Chroom (chromium) is een chemisch element dat zich in verscheidene vormen voordoet. In onze voeding is de belangrijkste vorm een mineraal, zoals in zemelrijke graanproducten, broccoli, eierdooiers, brouwersgist, vlees, noten, kaas, bier en wijn. Niet duidelijk is hoeveel chroom de gemiddelde persoon precies moet consumeren, maar wetenschappers aan het Amerikaanse Institute of Medicine bevelen een minimale dagelijkse hoeveelheid aan van 35 microgram (μg) per dag voor jonge mannen en 25 μg per dag voor jonge vrouwen.

Een tekort aan chroom kan zich voordoen bij zwangere vrouwen, mensen met ongezonde eetgewoonten, patiënten met onvoldoende zelfcontrole van glucose of mensen die veel glucose consumeren. Op dit moment is er geen bewijs dat een chroomtekort hoger is bij diabetespatiënten dan bij niet-diabetespatiënten. Uit onderzoek is wel gebleken dat dieren met een chroomtekort diabetes ontwikkelden. Het is moeilijk om te bepalen wanneer iemand een chroomtekort heeft, omdat er geen goede testmethode is om chroomwaarden in het lichaam te meten. Dit maakt het helaas ook lastig om te meten in hoeverre chroomsupplementen een chroomtekort opheffen.

Toepassing
Patiënten met diabetes type 1 of 2 nemen chroom om hun bloedsuikerwaarden en cholesterol op peil te houden. Een vorm die chromium picolinaat heet, verkrijgbaar in tabletten of capsules, blijkt het meest geschikte supplement. Chroom wordt ook gebruikt om af te vallen en om door steroïden veroorzaakte diabetes tegen te gaan.

Wetenschappers weten dat het menselijk lichaam chroom nodig heeft voor de stofwisseling van glucose. Maar niemand weet precies welk effect chroom heeft op de bloedsuikerspiegel. Het versterkt wellicht de effecten van insuline of van de activiteit van insuline-producerende cellen in de alvleesklier.

In augustus 2005 keurde de Amerikaanse FDA een op een kleinschalig onderzoek gebaseerde gezondheidsclaim goed dat chromium picolinaat het risico van insulineresistentie zou verkleinen. Het officiële standpunt van de Amerikaanse Diabetes Vereniging is dat er geen afdoend bewijs is om het gebruik van chroomsupplementen door diabeten aan te moedigen. Het supplement is echter nog steeds populair en de algehele bijwerkingen zijn niet ernstig.

Dosering
De Food and Nutrition Board van het Amerikaanse Institute of Medicine heeft voor jonge mannen een dagelijkse hoeveelheid van 35 μg aanbevolen en voor jonge vrouwen 25 μg. Er is geen bovengrens ingesteld voor chroom omdat er maar weinig bijwerkingen werden gemeld. De doorsnee dagelijkse dosis chroom is 200 μg, hoewel onderzoek heeft aangetoond dat hogere doses meer effect hebben.

Onderzoek
Onderzoek naar chroom ter behandeling van bloedsuikeraandoeningen heeft gemengde resultaten opgeleverd. Onderdeel van het probleem is de discussie over de meest geschikte formule voor chroom en over de beste ‘markers’ voor het meten van chroom in het lichaam.

• Uit een zorgvuldig opgezet onderzoek (gerandomiseerd, dubbelblind met placebo-controlegroepen) onder 180 Chinese patiënten bleek dat het nuchtere bloedglucosegehalte significant afnam bij patiënten die dagelijks 1000 μg chromium picolinaat namen. Hun A1C-waarden – een meting van de gemiddelde bloedglucosewaarde over 3 maanden – namen ook af. Dit in vergelijking met patiënten die dagelijks 200 μg chromium picolinaat namen of een placebo (neppil). Gedurende het onderzoek kregen patiënten dagelijks, vier maanden achtereen 100, dan wel 500 μg chromium picolinaat of een placebo. Het nuchtere bloedglucosegehalte nam af in de 1000-μg-groep na 2 en 4 maanden. Uit grafische voorstellingen bleek dat de A1C 9,4% was in de twee chromiumgroepen en 9,2 % in de placebogroep in het begin van het onderzoek. Na vier maanden was de A1C respectievelijk 8,5%, 7,5% en 6,6% in de placebo-, 200-μg- en 1000-μg-groep. De A1C nam dus met 2,8% af in de groep met de hoogste dosering en met 1,9% in de andere chromiumgroep. Men moet echter blijven bedenken dat de Chinese patiënten in dit onderzoek een afwijkende chroominname hadden uit hun voeding vergeleken bij de gemiddelde Amerikaan. De Chinese patiënten waren ook veel slanker dan veel typische diabetespatiënten in de Verenigde Staten.
• Een recente analyse van verschillende chroom- en diabetesonderzoeken bracht aan het licht dat de gegevens niet overtuigend zijn en dat er meer onderzoek nodig is om de rol van chroomsupplementen bij diabeten te kunnen beoordelen.
• Een andere review beoordeelde verscheidene studies, waaronder die met langduriger gebruik van chroom in hogere doses; ontdekt werd dat er over het algemeen enig voordeel te halen is uit het gebruik van chroomsupplementen.
• Twee recente onderzoeken leverden negatieve resultaten op. In het ene onderzoek werd dagelijks drie maanden lang 800 μg chromium picolinaat gebruikt door patiënten met een gestoorde glucosetolerantie en in het andere werd 1000 μg per dag gebruikt door zwaarlijvige patiënten met diabetes type 2 die insuline namen. Critici beweren echter dat de dosis chroom waarom het ging niet optimaal was omdat het gebruikte chromium picolinaat slechts 12,4% chromium picolinaat bevatte.
• Op dit moment wordt grondig onderzoek gedaan naar supplementen met chromium picolinaat in combinatie met de vitamine-B-soort biotine (ook wel B8 of H). Zo toonde een zorgvuldig opgezette studie (gerandomiseerd, dubbelblind met placebo-controlegroepen) onder diabetes type 2-patiënten die oraal antidiabetica nemen, positieve resultaten voor bloedglucose. In totaal 226 patiënten namen een supplement van 600 μg chroom plus 2 mg biotine, en 122 patiënten namen dagelijks 90 dagen achtereen een placebo. In de chroomgroep nam de A1C af met 0,54% vanaf een basislijn van 8,73%, terwijl de placebogroep vanaf een basislijn van 8,46% een afname van 0,34% liet zien. Het nuchtere bloedglucosegehalte nam over het algemeen significant af van 170 naar 160 milligram/deciliter (mg/dl) in de chroomgroep, en steeg licht in de placebogroep – van 171 naar 172 mg/dl.

Bijwerkingen en wisselwerking met geneesmiddelen
Bijwerkingen in relatie tot hogere doses dan de aanbevolen hoeveelheid chroom zijn onder andere niertoxiciteit, ernstige ziekte ten gevolge van de afbraak van rode bloedlichaampjes, een verminderd aantal bloedplaatjes en slechte werking van de lever. Andere nadelige bijwerkingen zijn huiduitslag en stemmingswisselingen. Onderzoek heeft aangetoond dat hoge doses en langdurig gebruik van chromium picolinaat veilig is.

Andere geneesmiddelen hebben unieke effecten op chroom. Steroïden kunnen de voorraad chroom in het lichaam uitputten. Histamine-blokkers, zoals het zonder recept verkrijgbare Pepcid, en protonpomp(maagzuur)remmers zoals het zonder recept verkrijgbare Prilosec, kunnen de opname van chroom in het lichaam blokkeren. Bepaalde medicijnen en vitaminen zoals ontstekingsremmers (ibuprofen) en vitamine C, kunnen de opname van chroom stimuleren. Chroom in combinatie met zink kan de absorptie van beide nutriënten in de weg staan. Ten slotte kan een lage bloedsuikerspiegel een gevolg zijn van de combinatie chroom en insuline of andere antidiabetica.

Uit: Guide to Herbs & Nutritional Supplements – Laura Shane-McWhorter – The American Diabetes Association