Magnesium

Magnesium
Magnesium is in overvloed aanwezig in ons lichaam en is een essentieel nutriënt. Het houdt ons zenuwstelsel, hart en bloedvaten en immuunsysteem sterk. Magnesium is ook belangrijk voor gezonde botten. Het Institute of Medicine van de National Academy of Science beveelt een dagelijkse hoeveelheid magnesium aan van 300-420 mg voor volwassenen, afhankelijk van leeftijd en geslacht. De meeste mensen krijgen genoeg magnesium binnen door een gevarieerd menu met onder andere groene bladgroenten, peulvruchten, granen, zaden, noten, vlees, koffie en pure chocola.

Toepassing
In de geneeskunde wordt magnesium toegepast als antacidum (tegen maagzuur) en ter behandeling van constipatie, pre-eclampsie (zwangerschapsvergiftiging), beenkramp (tijdens de zwangerschap), migraine, diverse hart- en vaatziekten (zoals verhoogde bloeddruk en hartritmestoornissen) en diabetes.

Mensen met diabetes type 2 nemen magnesiumsupplementen om hun bloedglucose te verbeteren, en ter behandeling van complicaties als zenuwaandoeningen en voetzweren. Naar schatting heeft 25-38% van de mensen met diabetes type 2 een laag magnesiumgehalte. Bovendien nemen mensen die het risico lopen op diabetes type 2 magnesiumsupplementen omdat lage magnesiumniveaus een rol zouden spelen bij insulineresistentie. Sommige bronnen wijzen erop dat met elke 100 mg magnesiumconsumptie méér, het risico op diabetes type 2, 15% vermindert. Voedsel dat 100 mg magnesium bevat is bijvoorbeeld volkorenbrood (vier sneetjes), noten (¼ kopje), of gekookte squash (een soort pompoen, ½ kopje).

Het gebruik van magnesiumsupplementen bij diabetes staat echter ter discussie. Het is bijvoorbeeld moeilijk vast te stellen wie baat kan hebben bij magnesiumsupplementen, omdat er geen duidelijke richtlijnen bestaan wanneer mensen gecontroleerd moeten worden op magnesiumtekort – tenzij je bepaalde medicijnen slikt of een ziekte hebt die magnesium aan je lichaam onttrekt. Magnesiumonttrekkende medicijnen kunnen bepaalde diuretica zijn, steroïden, cyclosporine of tacrolimus (dat bij orgaantransplantatie wordt gebruikt), digoxine (bij hartfalen), beta-2 agonisten (bij astma) en antibiotica in de groep aminoglycosiden (intraveneus toegepast bij gehospitaliseerde patiënten met ernstige infecties). Daarbij verschillen de onderzoeken wat betreft de gunstige effecten van magnesiumsupplementen, het type magnesium, de dosering en duur van de behandeling.

Hoewel velen pleiten voor het gebruik van magnesium vanwege de mogelijk gunstige effecten, pleit de American Diabetes Association voor meer langlopend onderzoek naar de effecten van magnesium om de rol en de complicaties ervan te bepalen bij de behandeling van diabetes.

Dosering
Magnesium is in vele vormen verkrijgbaar, zoals sulfaat, citraat, hydroxide, oxide en chloornatrium. De maximaal toegestane hoeveelheid magnesium uit supplementen en farmacologische middelen is 350 mg per dag. Hogere doses kunnen diarree veroorzaken.

De langstlopende studie tot nu toe die pleitte voor magnesiumsupplementen was een 16 weken durende proefneming waarbij de dagelijkse dosis 50 ml magnesiumchloride-drank was (die 50 g per 1000 ml oplossing bevatte). Langduriger gebruik dan vier maanden is niet onderzocht. Over het algemeen wordt regelmatig gebruik van magnesium¬supplementen afgeraden.

Onderzoek
Het gebruik van magnesium en het risico op diabetes type 2 werd beoordeeld en leverde uiteenlopende resultaten op.

• Een onderzoek onder ruim 12.000 patiënten beoordeelde lage magnesiumgehaltes en de inname van magnesium ten opzichte van het risico op diabetes. Het onderzoek toonde geen verband aan tussen de magnesiumconsumptie via de voeding van de patiënten en hun risico op het ontwikkelen van diabetes type 2. De wetenschappers ontdekten echter dat lage magnesiumniveaus in het lichaam kunnen wijzen op het ontwikkelen van diabetes type 2.
• In een ander onderzoek werden om de 2-4 jaar vragenlijsten met betrekking tot voedselfrequentie voorgelegd aan een grote groep individuen (85.060 vrouwen en 42.872 mannen) die 12-18 jaar werden gevolgd (respectievelijk mannen en vrouwen). In dit onderzoek ontdekte men dat een lage inname van magnesium gecorreleerd was aan verhoogd risico op diabetes.

Onderzoeken naar het gebruik van magnesiumsupplementen bij geconstateerde diabetes variëren van geen aantoonbaar effect tot potentieel positieve effecten.

• Een zorgvuldig opgezet onderzoek (gerandomiseerd, dubbelblind, met placebo-conditie) bij 63 patiënten met diabetes type 2 ontdekte gunstige effecten door inname van magnesiumsupplementen gedurende 16 weken. Aan het begin van het onderzoek hadden de patiënten verminderde magnesiumgehaltes en slikten ze medicijnen tegen diabetes (sulfonylurea). Tweeëndertig patiënten kregen dagelijks 50 ml magnesiumchloride (in een oplossing van 1000 ml), en 31 kregen een placebo (neppil). Na 16 weken vertoonden de patiënten in de magnesiumgroep een significante verlaging van nuchtere glucose, van 230 naar 144 mg/dl en hun A1C (een meting van de gemiddelde bloedglucose gedurende 3 maanden) daalde van 11,5 naar 8%. De proefpersonen in de placebogroep vertoonden ook een significante vermindering, van 256 naar 185 mg/dl en van 11,8 naar 10,1%; deze waarden waren echter nog steeds te hoog voor een acceptabel streven. Ook de mate van insulinegevoeligheid verbeterde in de magnesiumgroep.
• Een onderzoek waarin vergelijkbare positieve effecten werden beschreven betrof een studie gedurende dertig dagen (gerandomiseerd, dubbelblind en met placebo-conditie) onder 128 patiënten met diabetes type 2. In totaal had 47,7% van de patiënten een laag magnesiumgehalte. De patiënten kregen gedurende 30 dagen 20,7 millimol (mmol) magnesiumoxide, 41,1 mmol magnesiumoxide, of een placebo. De plasmaglucose nam toe in de magnesiumgroepen van 185 naar 207 mg/dl in de lagere-doseringgroep en van 227 naar 229 mg/dl in de hogere-doseringgroep. De A1C verminderde in de lagere-doseringgroep (van 10,2 naar 9,7%) en nam in de hogere-doseringgroep toe (van 9,0 naar 9,2%).
• Een onderzoek dat geen verbetering van metabolische controle aantoonde werd uitgevoerd onder 40 mensen met diabetes type 2. De patiënten hadden lage magnesiumniveaus en kregen gedurende drie maanden magnesiumcitraat (30 mmol per dag). Hun A1C nam enigszins af, maar de verandering was niet significant (7,2 tot 7,4%).
• Een onderzoek onder patiënten met diabetes type 2 die insuline nodig hadden, liet ook geen verbeteringen zien. In totaal 50 patiënten kregen gedurende drie maanden 15 mmol magnesium aspartaat hydrochloride per dag, of een placebo. Er was geen verschil in plasmaglucose tussen de magnesium- en de placebogroepen aan het einde van het onderzoek, hoewel de glucose licht daalde in de controlegroep. De A1C veranderde noch in de magnesium-, noch in de placebogroepen.

Bijwerkingen en wisselwerking met geneesmiddelen
Bijwerkingen zijn onder andere maag-, buik- en darmklachten, misselijkheid, overgeven en diarree. Mensen met een verzwakte nierfunctie kunnen beter geen magnesiumsupplementen nemen omdat de nieren het magnesium niet afdoende kunnen afvoeren.

Talloze medicijnen, waaronder diuretica, dixogine, beta-2 agonisten, steroïden, cyclosporine en verscheidene andere, kunnen magnesium aan het lichaam onttrekken. Daarnaast kunnen magnesiumsupplementen interfereren met de opname van bepaalde geneesmiddelen zoals tetracycline, fluorchinolonen (Cipro), calciumsupplementen en bifosfonaten (Fosamax).

De combinatie van magnesium met medicijnen als calcium-channel blockers kan de bloeddruk te veel verlagen en je kunt je duizelig voelen. Er kunnen zich ook hoge magnesiumniveaus voordoen als men magnesiumsupplementen neemt samen met kalium-sparende diuretica zoals spironolacton.