Afvallen Zonder Dieet – Zet vet verbranding weer aan

Door wat we eten ‘leren’ we ons lichaam wat voor stoffen het moet verbranden. Voor veel mensen is suiker, vooral via koolhydraten, de grootste bron van energie geworden en daarmee verbrand je geen vet. Je kunt je lichaam ‘leren’ om weer vet te gaan verbranden en zo blijvend een slank (en gezonder) lichaam te krijgen of behouden. In dit artikel lees je hoe je dat doet.

In dit artikel:

• Waar gaat het mis?
• Wat is het gevolg? Je lichaam wordt een suikerverbrander
• Hierdoor kom je aan in gewicht (en andere risico’s voor je gezondheid)
• De oplossing: weer een vetverbrander worden

Het lichaam heeft verschillende bronnen van energie die het gebruikt. Suikers bijvoorbeeld, deze suikerverbranding geeft uitsluitend energie op de korte termijn, want is eigenlijk bedoeld voor een lichamelijke of geestelijke stresssituatie van het lichaam. Het is bedoeld voor een korte ‘piek’, voor het ‘vechten’ of ‘vluchten’. En vetten, deze vetverbranding geeft het lichaam energie voor lange termijn. Wanneer we veel koolhydraten en suikers consumeren, en dat is gemiddeld in Nederland zeker het geval wanneer we verdeeld over de dag bijvoorbeeld pasta, muesli, ontbijtkoek en boterhammen eten, blijft het lichaam in deze suikerverbranding terwijl deze eigenlijk bedoeld was voor stress en dus de korte termijn. Het lichaam is daardoor niet meer goed in staat om vetten als bron van energie te gebruiken. Wanneer we het lichaam dat opnieuw leren, heeft dat allerlei voordelen voor je gezondheid en vooral ook voor je gewicht.

Waar gaat het mis?

Duizenden jaren geleden aten onze voorouders vooral allerlei verschillende groenten, fruit, noten en vlees. Dit voedingspatroon bevatte veel vetten en eiwitten, en weinig suikers en koolhydraten. Tegenwoordig is ons voedingspatroon compleet omgekeerd. Nederlanders eten veel koolhydraten, bijvoorbeeld door een ontbijt met brood of muesli, een lunch met brood en avondeten met pasta of rijst. Tussendoor eten we ontbijtkoek of een andere reep of koek met granen. Misschien eet je tussendoor nog fruit, wat op zich niet slecht is, maar wel weer suikers toevoegt aan al die andere suikers die je al binnenkrijgt. Naast deze suikers uit koolhydraten krijgen we een enorme hoeveelheid suikers binnen vanuit de bewerkte voedingsmiddelen in de supermarkt. Niet alleen de koekjes en snoepjes, maar suiker wordt tegenwoordig toegevoegd aan de meeste producten die in de schappen van de supermarkt liggen. Producten waarvan je het niet meteen verwacht zoals vleeswaren, soepen, sauzen, vis of bouillon. De consumptie van suiker is dus enorm toegenomen in de afgelopen jaren. In een uitzending van Tros Radar vorig jaar over de verslavende werking van suikers werd gesteld dat wij hierdoor rond de 38 kilo per persoon aan suiker per jaar binnenkrijgen. Voor de oorlog in 1940 was dat nog zo’n 12 kilo per persoon per jaar. Bovendien zitten wij in Nederland ruim boven het wereldwijde gemiddelde van 24 kilo per persoon per jaar. Je brengt je lichaam hiermee steeds opnieuw in een staat waarin het die suikers wil verbranden. Onze bloedsuikerspiegel kan ook niet steeds hoog zijn, dat brengt allerlei gezondheidsrisico’s met zich mee. Dus het lichaam geeft prioriteit aan het verwerken van die suikers, het lichaam wil die suikers verbranden of opslaan als spierglycogeen of in de vetcellen. Dat kan je lichaam jarenlang zo doen, maar steeds weer zal je lichaam de suikers verbranden in plaats van vetten te gebruiken als bron van energie. Het lichaam deactiveert als het ware de vetverbranding en zal steeds minder goed in staat zijn om vetten als bron van energie te gebruiken, en je dus van energie voor de lange termijn te voorzien. Wanneer je lichaam niet meer goed in staat is om vetten als bron van energie te gebruiken kun je dat herkennen aan het feit dat je een paar uur na het eten je concentratie verliest, je wat trillerig kunt voelen, je weer behoefte hebt aan eten of aan iets zoets (suikers).

Wat is het gevolg? Je lichaam wordt een suikerverbrander

In plaats van een ‘vetverbrander’ word je lichaam een ‘suikerverbrander’. Je voelt je enkele tijd na het eten alweer trillerig of hebt trek in zoet en verliest je concentratie en je lichaam vraagt dus opnieuw om suikers. De energie voor de korte termijn is opgebruikt en het lichaam vraagt om nieuwe energie. Je lichaam vraagt dus opnieuw om suikers omdat het steeds weer koolhydraten en suikers gebruikt als bron van energie en dat al heel lang doet. Wanneer het lichaam vetten gebruikt als bron van energie, dan zal je geen last hebben van deze symptomen. Het lichaam heeft dan voldoende energie voor de lange termijn. Met andere woorden: het nadeel is dus dat je weer opnieuw trek krijgt in zoetigheid of suikers waardoor je in een patroon terechtkomt. Je eet weer suiker of koolhydraten en ‘leert’ het lichaam opnieuw om suiker te verbranden. Hierdoor is het moeilijk om dit patroon te doorbreken en je levensstijl te veranderen. Daarnaast kost dit proces het lichaam enorm veel energie, waardoor we veel minder energie tot onze beschikking hebben en we vermoeid zijn gedurende of aan het einde van de dag.

Hierdoor kom je aan in gewicht (en andere risico’s voor je gezondheid)

Wanneer je een ‘suikerverbrander’ bent is je lichaam voortdurend bezig met een proces dat eigenlijk bedoeld is voor een vecht- of vluchtreactie. Het lichaam associeert deze suikerverbranding met stress en het lichaam ervaart hierdoor ook een voortdurende stress en dat heeft negatieve effecten op ons zenuwstelsel, wat weer vroegtijdige veroudering tot gevolg kan hebben. Uit onderzoek (2010) is gebleken dat huidveroudering versnelt bij mensen die veel suiker- en koolhydraatrijke voeding eten. Het heeft ook een negatief effect op onze algehele gezondheid en de mate waarin we ‘lekker in ons vel zitten’. Onderzoekers (2007) hebben ook geconcludeerd dat stress een rol kan spelen in het ontstaan van suikerziekte. De wetenschappers hebben een soort ‘schakelaar’ ontdekt die gebruikt wordt door de insulinecellen en ook door de cellen van het zenuwstelsel. Als deze ‘schakelaar’ niet optimaal functioneert, kan suikerziekte ontstaan. De zenuwen die pijn- en stresssignalen naar de hersenen sturen, zijn verbonden met de cellen van de pancreas.

Wanneer we steeds een verhoogde bloedsuikerspiegel hebben brengt ook dit allerlei risico’s mee voor onze gezondheid waar je misschien niet meteen aan denkt. Het kan functies van allerlei organen aantasten, het gezichtsvermogen aantasten en je lichaam kan minder goed beschadigingen (bijvoorbeeld bij een wond) helen, zo blijkt uit verschillende onderzoeken (2006).

Een suikerverbrander kan de vetten niet effectief gebruiken voor energie, hierdoor slaat het lichaam meer vetten op dan het verbrandt en hierdoor komen we aan in gewicht, zo stelt voormalig atleet en auteur van verschillende gezondheidsboeken Mark Sisson op zijn website. Misschien wel het grootste probleem is dat een lichaam dat niet goed in staat is om vetten te gebruiken als bron van energie juist sneller aankomt van dezelfde hoeveelheid voeding. Dus een ‘suikerverbrander’ zal meer en sneller aankomen van dezelfde voedingsmiddelen als een ‘vetverbrander’. De reden waarom je sneller aankomt, is dus het consumeren van veel koolhydraten en suikers. Ze beïnvloeden het insulinehormoon en dit hormoon speelt een belangrijk rol bij vetopslag en vetverbranding in het lichaam. Vetten en eiwitten beïnvloeden insuline veel minder. Vetverbranders hebben ook veel meer energie tijdens het sporten, en het lichaam spaart de suikers voor als het echt nodig is. En dit kan de sportieve prestaties aanzienlijk verbeteren, aldus Sisson. Een onderzoek (2012) toonde ook aan dat tijdens sportvasten, waarbij het lichaam meer vet gaat gebruiken als brandstof in plaats van suiker, een verbeterde conditie en duurprestatie was waargenomen bij de testpersonen.

Wanneer je steeds meer aankomt als je ouder wordt (maar ook als je jong bent kan dit natuurlijk aan de orde zijn), is de oorzaak vaak dat je lichaam steeds minder goed in staat is geworden om vetten als bron van energie te gebruiken en je dus van dezelfde voeding meer en sneller aankomt.

De oplossing: weer een vetverbrander worden

Er is helaas geen test of meting die kan helpen bepalen of je een ‘suikerverbrander’ of een ‘vetverbrander’ bent. Stel jezelf hiervoor simpelweg de volgende vragen:

• Kun je drie uur zonder eten
• Kun je een maaltijd overslaan zonder dat dit een hevige invloed op je heeft? (doordat je moe, trillerig wordt of zonder dat je hevige trek krijgt)
• Kom je de dag door zonder ups en downs in je energie-levels?
• Kun je sporten zonder dat je vooraf (of achteraf) iets van koolhydraten tot je moet nemen?
• Heb je nooit last van hoofdpijn of ben een beetje ‘wazig’ zijn als je niet op tijd eet?

Heb je de vragen met ja beantwoord, dan ben je een vetverbrander en heb je een gezonde stofwisseling zoals deze hoort te zijn. Als het antwoord nee was dan ben je een suikerverbrander (geworden).
We kunnen dit patroon doorbreken als we ons lichaam opnieuw gaan leren om vetten te gebruiken als bron van energie. Dat heeft een positieve invloed op je gezondheid en vooral je gewicht. Je zult ook een patroon van steeds opnieuw trek hebben in zoet doorbreken. De consumptie van koolhydraten, of dat nu in de vorm van granen, aardappelproducten of suikers is, bepaalt of je lichaam een ‘suikerverbrander’ of een ‘vetverbrander’ is. En dus of je in staat bent om een gezond gewicht te behouden. Dus: eet minder koolhydraten en suikers en meer gezonde en dierlijke vetten. En doe dit liefst stap voor stap zodat je deze wijziging in je levensstijl ook daadwerkelijk kunt volhouden en bovendien je lichaam gelegenheid geeft om over te schakelen naar een nieuwe situatie. Hierdoor ga je afvallen zonder dieet.

Dit is een samenvatting van een uitgebreid artikel over dit onderwerp op de ledenwebsite van het Maximale Gezondheidsprogramma, waarin je meer tips kunt vinden hoe je weer een ‘vetverbrander’ wordt. Wanneer je persoonlijk advies wilt op het gebied van voeding en levensstijl gericht op een gezond gewicht of bepaalde klachten die je misschien hebt of persoonlijke begeleiding voor meer energie, dan kun je eens kijken of dit programma iets voor je is. Via een uitgebreide hormoonanalyse, persoonlijke coaching en advies op maat op het gebied van gezondheid, voeding en beweging begeleiden we je graag naar meer energie en een gezond(er) lichaam.

Referenties
– Newsholme P, Haber EP et al. Diabetes associated cell stress and dysfunction: role of mitochondrial and non-mitochondrial ROS production and activity. J Physiol. 2007 Aug 15;583(Pt 1):9-24.
– Martin-Gallan P, Carrascosa A et al. Oxidative stress in childhood type 1 diabetes: Results from a study covering the first 20 years of evolution. Free Radic Res. 2007 Aug;41(8):919-28.
– Semba RD, Nicklett EJ et al. Does accumulation of advanced glycation end products contribute to the aging phenotype? J Gerontol A Biol Sci Med Sci. 2010 Sep;65(9):963-75. doi: 10.1093/gerona/glq074.
– Paul Jaminet en Shou-Ching Jaminet. Perfect Health Diet: Four Steps to Renewed Health, Youthful Vitality, and Long Life. YinYang Press, Oktober 2010.
– Abumrad NA, Stearns SB et al. Studies on serum lipids, insulin, and glucagon and on muscle triglyceride in rats adapted to high-fat and high-carbohydrate diets. May 1978 The Journal of Lipid Research, 19, 423-432.
– University of Applied Sciences Saarbrücken, Evaluation der Auswirkungen von Sportfasten auf die Faktoren Körpergewicht, Bauchumfang, Körperfettanteil, Blutwerte, Ausdauerleistungsfähigkeit und Wohlbefinden bei Männer zwischen 20-50 Jahren, 2012 via sportvasten.nl
– Blakytny R, Jude E et al. The molecular biology of chronic wounds and delayed healing in diabetes. 2006 DOI: 10.1111/j.1464-5491.2006.01773.