Je kent het vast wel: je hebt het druk en zou het liefst een kant-en-klaarmaaltijd willen. Toch koop je die nooit omdat de meeste kant-en-klaarmaaltijden heel ongezond zijn; ze zitten vol conserveringsmiddelen, smaakversterkers en andere kunstmatige toevoegingen, en echt lekker zijn ze meestal ook niet. Gelukkig is dat vanaf nu verleden tijd, want KOOC gaat als eerste in Nederland biologische kant-en-klaarmaaltijden bezorgen die zorgvuldig zijn uitgebalanceerd en voldoen aan de strenge gezondheidsrichtlijnen van levensmiddelentechnoloog en gezondheidscoach Ralph Moorman. (meer…)
Van pijn naar zijn (een kwetsbare brief over een 30-jarige reis)
Bijna 20 jaar lang ben ik alleen geweest. In ieder geval heb ik me zo gevoeld. Ik had en heb ouders die van me houden en die het niet beter hadden kunnen doen. Maar ik werd gepest, was een outsider, werd uitgemaakt voor homo en werd geslagen. Ik had soms vrienden, één of twee, die er herhaaldelijk door anderen van werden overtuigd dat vriendschap met mij niet zo’n goed idee was. En dat was het dan, weer.
Achteraf gezien heb ik jarenlang die pijn diep weg gestopt. Zocht ik succesvol worden als middel om me goed genoeg te voelen en wel gezien te worden.
Maar ik was bang om mezelf echt te laten zien.
Eerst was ik bang mijn “gebreken” te laten zien. En daarna was ik bang m’n grootsheid te laten zien.
Totdat ik écht besefte, niet alleen uit een boekje, dat als je aan anderen laat zien wie je bent, waar je hart zit, waar je voor staat, je hun ook toestemming geeft hetzelfde te doen. Hun eigen grootsheid te vinden.
Veel is er voor mij veranderd. Vooral in de laatste 7 maanden.
Ik heb geleerd weer met m’n hart te verbinden
Ik heb geleerd m’n hart te laten spreken. Het te voelen. Het te horen. Maar vooral ook er naar te luisteren en er naar te handelen.
Want echt naar je hart luisteren is ook spannend. Het is confronterend. Confronterend dat je dat (luisteren) misschien lang niet hebt gedaan. Je wensen hebt die je niet durft uit te spreken aan jezelf en anderen, voor wat voor reden dan ook. Dat je ook zult moeten doen, en daar misschien niet aan toe bent.
En terwijl er altijd een balans is tussen enerzijds te respecteren dat alles zijn tijd heeft (en er misschien wel een groter plan voor je is), is er anderzijds alleen maar het “nu”. Stellen we vaak uit onder het mom van één of ander verhaal. Dat het nog niet het moment is, dat er eerst iets anders moet gebeuren, of wat dan ook. De waarheid is: luister naar je hart en zet een (kleine) stap in de richting die je verlangt.
De eerste 20 jaar van m’n leven gingen over niet gezien worden. Er niet bij horen.
De jaren tussen m’n 20ste en 30ste gingen over het nodig hebben om gezien te worden.
En de jaren vanaf nu gaan over mezelf echt laten zien. In m’n kracht staan.
Wat ik nooit heb durven zeggen (en wat mijn missie echt is)
Voedingsadvies geven is veilig. Dat heb ik 12 jaar gedaan. Het is voor mij een veilige schaduw geweest om in te staan.
Mijn echte missie is genezing. Mensen helpen genezen van de klachten die nu zijn. Van de vermoeidheid die nu is. Van de patronen die tot deze klachten, vermoeidheid of overgewicht hebben geleid. Niet alleen in Nederland. Wereldwijd. En niet alleen fysiek, maar ook mentaal/emotioneel/spiritueel. Tot wereldvrede aan toe. Zo groot voelt het. Niet dat ik dat moet hebben gedaan, het gaat voor mij over er een bijdrage aan te hebben geleverd. Want dat doen we allemaal, iedere dag, bewust of onbewust. Met de intenties die we hebben, hoe we ons leven dagelijks leiden, spreiden we vrede (of juist boosheid) uit. We doen dit samen. En voor genezing, vrede en weer zorgen voor onze Moeder Aarde, voor die 3 dingen, is het hoog, hoog tijd.
Voor (onze eigen) genezing, vrede en weer zorgen voor onze Moeder Aarde, voor die 3 dingen, is het hoog, hoog tijd.
Je mag nu zeggen dat ik gek ben. Voor mij gaat het over beginnen in het klein. Vanaf waar ik nu sta. En ik hoop dat je mee doet door vanuit je hart te leven, blijdschap uit te stralen, voor je lichaam te zorgen, voor anderen om je heen en met een intentie voor een nog mooiere wereld.
Waarom?
Deze missie is iets wat “is”. Ik hoef er niets voor te doen. Ik word er iedere dag mee wakker. Het is mijn diepste, diepste wens om mensen te helpen optimaal gezond te zijn en emotioneel vrij te zijn. Misschien wel omdat ik 20 jaar lang heb gevoeld wat het is om dat niet te zijn. Misschien wel omdat ik de wereld gewoon een heel klein beetje beter wil achterlaten. Ik wil de aarde mooier zien. Dat is wat ik wil.
En het begint bij onszelf. Fysiek, emotioneel, spiritueel.
Je kunt je lichaam genezen
Dat betekent niet dat het vanzelf gaat of dat het van de ene op de andere dag zal gebeuren. Maar het betekent wel dat je vrij kunt leven van ziekte, iedere dag geweldige energie kunt hebben en een lichaam waar je van houdt. En blij kunt zijn, iedere dag. Wat de omstandigheden dan ook zijn.
Wat de fysieke kant betreft: er zullen medische uitzonderingen zijn, die professioneel medisch advies nodig hebben. Dat vervang ik niet en vervangen wij met Bioprofiel niet. Tegelijkertijd zijn er ontelbare gezondheidsadviezen die relevant en waardevol zijn voor iedereen. Die je sprongen vooruit helpen, wanneer ze consequent worden toegepast. En hoe langer ik dit werk doe, hoe meer ik voel hoe waar het is dat we massaal de dingen (ziekte) op verkeerde manier aan het benaderen zijn. Vooral de ziekten die worden veroorzaakt door levensstijl (structureel verkeerde voeding, te weinig beweging en teveel stress). Diabetes type 2, burnout, (veel van de) darmaandoeningen, en diverse andere, worden veroorzaakt door levensstijl. Maar we behandelen ze daar niet mee. We geven (in het geval van diabetes type 2) de mededeling dat je je hele leven aan de medicijnen moet.
Maar genezing richt zich niet alleen op de mensen die volgens onze Westerse kijk op gezondheid, “ziek” zijn.
Het richt zich ook op (emotioneel) los komen van wat oud is en wat je niet meer dient. Wanneer je het gevoel hebt dat je vast zit in je leven. Wanneer iets in je er uit wil, of het anders wil, maar je niet weet hoe daar mee om te gaan. Als er pijn zit uit het verleden: verdriet, boosheid, frustratie, eenzaamheid, schuld. Als dat door je wordt weg gestopt. Ik kan je uit ervaring vertellen dat niets meer bevrijdend is dan de genezing daarvan.
Optimale gezondheid is op zichzelf een reis
Gezondheid komt niet alleen voort uit een geweldig voedingspatroon, beweging en eventueel suppletie. Zelfs niet als je daar stress management of mindfulness aan toevoegt. Ze zijn allemaal belangrijk, ze vormen een sterke basis.
Maar optimale gezondheid komt voort uit emotionele vrijheid en spirituele groei, daar aan toegevoegd.
Omdat dat zeer abstract is en je niet alles tegelijkertijd kunt doen, en omdat voor iedereen “de volgende stap” verschillend is, is gezondheid in z’n essentie een reis.
Het is een reis van groei.
Weer leren van je lichaam te houden.
Weer leren juist te eten, voor jouw lichaam.
Weer leren te “zijn” en niet constant te “doen’.
Weer leren te “disconnecten” of “unpluggen” van de digitale wereld en zelfs de wereld om je heen. En weer te verbinden met jezelf. Met je hart. Het laten spreken. En jezelf toestemming geven om daar (nu wel) naar te luisteren.
Echte gezondheid is diep van jezelf houden en vanuit daar doen wat juist is voor jou. Je leven leven. Doen waar je van houdt. En natuurlijk gezond eten, bewegen (in welke vorm dan ook).
Dit allemaal is een reis.
Die reis kan vandaag beginnen. En ik hoop dat je met me mee doet.
Optimale gezondheid komt voort uit emotionele vrijheid en spirituele groei, toegevoegd aan gezond eten, beweging en levensstijl. En dat van zichzelf, is een reis.
Reacties welkom.
Met liefde,
Jesse
Reactie op RTL Nieuws bericht over Orthorexia “We slaan door met gezonde voeding”
Toen ik in 2006 begon als Personal Trainer leefden we in een tijd van calorieën tellen.
Jarenlang gaven mensen structureel als reactie op het feit dat je gezond ging eten: “Ben je dan op dieet? Je hoeft toch niet af te vallen?”
De mindset was dat je alleen anders ging eten als je moest afvallen. Wat kon er in hemelsnaam voor andere reden zijn?
Nu, 10 jaar later, zijn er enorme sprongen vooruit gezet. Er is meer voorlichting over gezonde voeding dan ooit. Er liggen meer biologische voedingsmiddelen in de supermarkt dan ooit. Er wordt geleidelijk minder suiker toegevoegd aan voedingsmiddelen en steeds meer levensmiddelen worden weer gemaakt op basis van volwaardige voedingsmiddelen, met minder smaak-, houdbaarheid-, en kleurstoffen. Er is meer kennis en gezond eten is gemakkelijker dan ooit.
En kijkend naar het feit dat de laatste pakweg 10 jaar talloze ziektebeelden als diabetes type 2, obesitas, “Prikkelbare darm syndroom” en allerlei andere levensstijl problemen/ziekten alleen maar toenamen, is dat in mijn ogen een zeer goede trend.
Echter: nu krijgen we in het nieuws dat we “doorslaan”. We zijn “te obsessief bezig”. Klik hier voor het artikel op RTL Nieuws.
RTL Nieuws schrijft dat meer en meer mensen leiden aan “orthorexia”, namelijk te obsessief bezig zijn met gezonde voeding. En dat als we willen leren over gezond eten, we naar de huisarts moeten.
Maar zijn die huisartsen er niet altijd geweest, ook terwijl we zieker en zieker, en dikker en dikker werden? Het is niet hun schuld (begrijp me niet verkeerd – dat is niet wat ik wil zeggen!), maar daar ligt ook niet de oplossing. Zeker niet aangezien de meeste huisartsen gemiddeld maar een paar uur les krijgen over voeding, in hun 6-jarige geneeskunde studie (plus specialisatie).
Als je kijkt naar de grote lijnen (en enkele daadwerkelijke situaties van orthorexia voor deze context even vergeet – wat niet betekent dat het geen aandacht nodig heeft), dan zijn alle ontwikkelingen omtrent voeding en gezondheid, in mijn ogen alleen maar positief.
Is het niet positief dat:
- De consument meer kennis over voeding heeft dan ooit
- Biologische voeding en gezondere alternatieven steeds gemakkelijker verkrijgbaar zijn
- Mensen meer het heft in eigen handen nemen, in plaats van afwachten en hopen dat ze gezond blijven?
Het is vanuit alle kanten zoveel beter geworden.
Waarom zijn we in hemelsnaam zo Nederlands, dat als er alleen maar verbetering is, we direct weer moeten zeggen dat we doorslaan, zoals in dit RTL artikel?
Het is zo Nederlands om te zeggen dat superfood “alleen maar hype is” en “de hype over is”, terwijl het simpelweg voedingsmiddelen uit andere landen zijn, die daar al 100-en jaren worden gegeten? Hoezo is het een “hype” en hoe zo is die “over”? Broccoli, gember en kurkuma zijn bijvoorbeeld ook geweldige superfoods. Gaan we die ineens dan ook niet meer eten? Waarom creëert de media dit beeld?
Superfoods eten is niet het doel. Ik eet niet alleen “superfoods”. Of ik eet juist alleen maar superfoods: want er komen ook zoveel superfoods uit Nederland (groentes, kruiden, zelfs haring zou je een superfood kunnen noemen!). Superfoods (lees: gezond eten) is een middel voor een betere gezondheid. Minder ziekte, potentieel langer leven. Waar dient het voor om als media de perceptie te creëeren dat “de hype over is”?
Ik kan er niet bij dat prominente mensen (zoals bekende Nederlanders) of prominente invloedrijke media kanalen, zich TEGEN gezondheid uitspreken. Want dat is feitelijk wat ze doen.
Linda de Mol schreef enkele maanden geleden in haar tijdschrift: “Rot op met je chia zaad”. Ze had ook Nederland kunnen voorlichten over het grote omega 3 tekort dat de meeste mensen hebben en waar chia zaden (deels) een oplossing voor kunnen zijn. Dit is een serieus probleem, ook in Nederland, zie het e-book dat we daarover hebben geschreven. Maar ze koos anders.
Begrijp me niet verkeerd:
Ik ben het EENS met het feit dat je niet moet doorslaan.
Wanneer mensen “leiden” aan orthorexia, dan heeft dat aandacht nodig. Van hun zelf en deskundigen om hun bij te staan.
Als je jezelf geen toestemming of ruimte meer durft te geven om te genieten, om gewoon te leven, om af en toe los te laten, dan zou je inderdaad kunnen zeggen “je slaat door”. Als je van jezelf niets meer mag, als je leeft vanuit “ik moet gezond eten” en daar spanning en angst (dat je het niet goed doet) bij komt kijken, dan is dat absoluut niet mijn definitie van gezond zijn. Sterker nog: Ik zou je aanmoedigen om los te laten en het te doen vanuit een mindset van: “Ik gun mezelf een gezond lichaam”. “Ik zorg graag goed voor mezelf”. En daar hoort juist plezier, blijdschap, gelukkig zijn, het leven vieren bij. En niet gestrest zijn over wat je eet, absoluut niet.
De mindset van “perfectie” loslaten, is één van de primaire dingen die we mensen onze programma’s leren. We leren ze in vertrouwen te zijn en zichzelf ruimte te geven om te leven (en fouten te maken). Om gezond te eten vanuit jezelf een gezond lijf gunnen, goed voor jezelf willen (niet moeten) zorgen.
En wellicht zijn de redactie van dit RTL Nieuws bericht en ik daarmee op één lijn en geef ik het slechts andere woorden.
Maar ik denk dat zo’n nieuwsbericht meer perspectief nodig heeft.
Want het brengt mensen meer in verwarring. En dat is in mijn ogen de fout die RTL en veel andere media kanalen maken. En waar ze niet de verantwoordelijkheid nemen die ze zouden moeten nemen.
Prominente mensen in onze samenleving moeten samen met invloedrijke media kanalen een voorbeeld rol vervullen. Beseffen dat we ondanks dat we in vele opzichten welvarender zijn dan ooit, er meer ziekte is dan ooit. En dat ondanks dat veel traditionele wetenschappers zullen zeggen “dat het nog niet bewezen is”, er wel degelijk meer kwaliteit onderzoek en informatie is waar we mensen mee kunnen helpen.
We hoeven geen overgewicht te hebben.
We hoeven geen diabetes te hebben.
We hoeven niet te leiden aan chronische stress problemen, niet landurig.
We hoeven veel van de levensstijl ziekten die we hebben niet te hebben.
De taak die wij als organisatie vervullen is "hoe kunnen we mensen voorlichten". "Hoe kunnen we ze helpen, vanuit waar ze nu staan, één stapje verder zetten". Naar een gezonder lijf en een hogere kwaliteit van leven.
Waarom stoppen we als media niet met uitsluitend sensatie verkopen en deze kanalen ook inzetten om een verschil te maken. Vanuit ons hart een positieve bijdrage leveren aan de levens van anderen.
Je hoeft de winstgevendheid van je bedrijf niet in de weg te zitten als je een boodschap deelt, die gedegen en onderbouwd is, en een verschil kan maken in de gezondheid en levens van een ander. Ik zie het als de ethische verplichting van mijzelf en van die van leiders en media kanalen.
We zijn rijker en rijker, maar worden zieker en zieker. Tijd dat we het anders gaan doen. Ik ben beschikbaar om het gesprek hier verder over aan te gaan en blijf in de tussentijd, zoals ik al 10 jaar doe en zal blijven doen totdat ik mijn laatste adem uitblaas, mijn bijdrage leveren.
Ik lees heel graag je reactie.
Jesse