Gezond afvallen zonder dieet

Gezond afvallen zonder dieet – Zo zet je de knop om

Wat is het thema dat zich ieder jaar omtrent je gezondheid, gewicht en wat je eet afspeelt?

In deze video ontdek je hoe je ‘de knop om’ kunt zetten en onderzoek ik met jou wat je grootste mentale blokkade is waarom afvallen tot nu toe niet is gelukt.

In deze video ontdek je:

  • Een 4 stappen formule hoe je voor de rest van je leven een super slank en super gezond lichaam kunt hebben
  • De top 2 vragen om ‘de knop om te zetten’
  • Eén voedingsmiddel dat het voor ons lichaam steeds moeilijker maakt om vet verbranden
  • De oorzaak waardoor ons lichaam om suiker vraagt in plaats van dat het vet gaat verbranden
  • Waar het mentale verhaal dat we onszelf vertellen ons voor beschermt, maar hoe het ons ook gevangen houdt in dezelfde situatie
  • Welk orgaan zowel onze eetbehoefte beïnvloed als ook de basis is van het (dis)balans in onze hormoonhuishouding
  • Een krachtig inzicht waarom je jouw toekomst niet door je verleden hoeft te laten bepalen

Bekijk eerst onderstaande video

Wil je je aansluiten bij de groep mensen die ik ga helpen de knop om te zetten, vol te houden, en een slank, strak lichaam (tot en met de laatste kilo eraf) te krijgen, zonder daarna weer aan te komen? Ik heb plaats voor 300 mensen.

Klik hier als je wilt deelnemen.

Als je gezond wilt afvallen, zonder een dieet te moeten volgen, dan is de eerste grote vraag: Wat houdt je tegen om te beginnen?

Test: Wat is jouw mentale blokkade die je tegenhoudt om te beginnen met gezond afvallen?

  • Wil je niet alles hoeven opgeven?
  • Wil je wel graag een slanker, gezonder lichaam, maar weet je niet hoe?
  • Zijn de verleidingen zo groot?
  • Lukt het je maar niet om vol te houden?
  • Heb je er geen tijd voor?
  • Doet je gezin niet mee?
  • Wil je graag aan de ene kant dat slanke, strakke lijf? Maar zit er iets in de weg?
  • Zijn er bepaalde emoties die je weg eet?
  • Ben je je regelmatig vooral aan het vullen, in plaats van aan het voeden?

Welke is het voor jou?

En denk er eens verder over na. Wat heeft je in het verleden in de weg gezeten om vol te houden?

Test 2: Waardoor vind je volhouden moeilijk?

  • Vraag 1: Hoe lang hou je het vol?
  • Vraag 2: Wat is de trigger waardoor je terug valt in je oude patroon?
  • Vraag 3: En als dat gebeurt, wel verhaal (of excuus) vertel je je daar dan bij?

Wat is het verhaal wat je jezelf vertelt over waarom je niet het lichaam hebt dat je graag zou willen?
Onbewust vertellen we onszelf een verhaal over waarom we niet het lichaam hebben wat we graag zouden willen hebben. Dit verhaal zou je kunnen zien als een ‘excuus’. Bijna altijd is het zeer moeilijk om zelf te zien welk verhaal we onszelf vertellen, omdat het zo onbewust gebeurd. Het gaat niet over schuld, het gaat er niet om dat je het fout doet. We vertellen dit verhaal onbewust omdat het ons beschermt voor slecht te voelen (over onszelf), maar dit verhaal houdt ons ook gevangen in dezelfde situatie.

Bekijk de video voor meer toelichting hierop.

De enige manier om onze gezondheid te veranderen is om dat oude verhaal (wat je jezelf vertelt over waarom je niet hebt wat je graag wilt hebben), los te laten.

Dat oude verhaal houdt je waar je bent. Het houdt je tegen. Het verhaal beschermt je, maar houdt je ook gevangen.

Wat is het verhaal wat jij jezelf tot nu toe hebt verteld?
Misschien wil je het hieronder met me delen, bij de reacties.

Het is nu tijd om de knop wel om te zetten
Wat wil je bereiken?

Waarom wil je dit graag?

Waarom is nu het moment om het te gaan doen?

Wil je je aansluiten bij de groep mensen die ik ga helpen de knop om te zetten, vol te houden, en een slank, strak lichaam (tot en met de laatste kilo eraf) te krijgen, zonder daarna weer aan te komen? Ik heb plaats voor 300 mensen.

Klik hier als je wilt deelnemen.

Blijvend gewichtsverlies - zo saboteren we zelf ons gewicht

Blijvend gewichtsverlies – Zo saboteren we zelf ons gewicht

Gewicht verliezen is meestal niet moeilijk. Er zijn uitzonderingen, en misschien heb je ervaren dat het voor jou jarenlang heel moeilijk is geweest. Wat echter in de praktijk veel moeilijker lijkt te zijn is je bereikte (streef) gewicht behouden.

Afvallen kan iedereen, maar hoe behoud je blijvend het lichaam waar je echt heel tevreden over bent?

Hoe voorkom je dat je weer aankomt?

Er zijn twee belangrijke aspecten in voorkomen dat je weer aankomt:

  • Het maken van een mentale verandering (oftewel: nieuwe denkpatronen).
  • Het krijgen van een gezond lichaam van binnen.

Bekijk de video:

In bovenstaande video geef ik toelichting op beide. Je ontdekt:

  • De 2 redenen waarom we keer op keer weer aankomen nadat we zijn afgevallen
  • Hoe we onbewust ons eigen gewicht saboteren vanuit 1 irrationele angst
  • Waarom darmbacteriën er voor kunnen zorgen dat we aankomen, zonder dat we veranderen wat we eten
  • De fout die we maken als we ons best doen om te "willen volhouden" (en hoe we het onszelf daarmee onnodig moeilijk maken)
  • De sterkste mentale drijfveer afkomstig uit ons 'oerbrein' en hoe deze bewust in te zetten voor jouw succes

Wil je nu beginnen met resultaat te zien?
Klik hier om te beginnen met mijn 8-weekse programma.

Blijvend gewichtsverlies stap 2: Het krijgen van een gezond lichaam van binnen
Om het tweede als eerste toe te lichten (gezond lichaam van binnen): het balans in de darmflora is van sterke invloed op het gewicht. Bij ratten werd in onderzoek gevonden dat als alleen de darmbacteriën veranderen (‘slechte’ bacteriën worden toegevoegd, of goede weg gehaald), dat ze kunnen aankomen in gewicht. Zonder dat het voedingspatroon wordt veranderd en zonder dat ze aan meer stress worden blootgesteld.

Blijvend gewichtsverlies stap 1: Het maken van een mentale verandering
Jij kunt je eigen denkpatronen veranderen. Dat je het tot nu toe moeilijk hebt gevonden om “vol te houden” betekent niet dat je dat niet kunt. Het betekent slechts dat je een verkeerde strategie hebt geprobeerd toe te passen.

Motivatie komt mede voort uit weten wat je niet meer wilt, want als mens zijn we meer gemotiveerd om pijn te vermijden dan om plezier te ervaren.

Maar structurele verandering komt tevens voort uit het jezelf gunnen. Voelen dat je het waard bent om gezond te eten. Om tijd te maken voor jezelf. Om te gaan sporten. En te durven kiezen voor gezonder te gaan eten, zonder angst dat het eventueel niet lukt. Heb je eerder ergens niet aan durven beginnen, of niet hebben durven uitspreken dat je anders ging eten, uit angst dat het niet zou lukken?

Heb je in het verleden je eigen gewicht (en gezondheid) gesaboteerd?

De enige weg naar blijvend slank te zijn is om dit aan jezelf te gunnen. Zie video voor uitleg.

Opdracht
Wil je hieronder in de reacties met me delen:

  • Wat wil je absoluut niet meer?
  • Durf je jezelf een gezond, slank lichaam te gunnen? Durf je slank te zijn?

Onder alle reacties verloot ik 5x mijn boek “Gezondheidsboost”. Ik lees alle reacties persoonlijk, dus ik hoor graag van je.

Ben je klaar om er voor te gaan?
Klik hier om te beginnen met mijn 8-weekse programma.

Vermoeidheidsklachten? Test voedselintoleranties eerst

Ben je vermoeid? Weinig energie kan verschillende oorzaken hebben. Het kan zijn dat ons lichaam de energie nodig heeft, bijvoorbeeld bij voedselintoleranties. Je kunt hier last van hebben zonder je dit bewust te zijn. Wanneer je last hebt van vermoeidheidsklachten zorg er dan voor dat je eerst zeker weet dat je geen last hebt van voedselintoleranties, anders blijf je dweilen met de kraan open. In dit artikel lees je wat de relatie is tussen voedingsintoleranties en vermoeidheid, en hoe je kunt uitvinden of jij intolerant bent voor bepaalde voedingsmiddelen.
vermoeidheidsklachten?

In dit artikel:

Wanneer je last hebt van vermoeidheidsklachten is de eerste stap om te kijken of je misschien last hebt van voedselintoleranties. Ons lichaam kan in theorie sensitief zijn voor elk voedingsmiddel, zonder dat we dat bewust weten. In de praktijk komt het bij bepaalde voedingsmiddelen wel vaker voor. Als we die voedingsmiddelen vervolgens eten wordt ons immuunsysteem actief voor deze voeding en dat kost veel energie. Dat kan een grote oorzaak zijn voor vermoeidheidsklachten.

Intolerantie of allergie

Er is sprake van voedselintolerantie of sensitiviteit wanneer het lichaam niet goed reageert op een bepaalde stof, het kan het bijvoorbeeld niet goed verteren waardoor er stofwisselingsproblemen of andere klachten ontstaan. Het verschil met een allergie is dat hierbij het hele immuunsysteem op tilt slaat, het lichaam maakt antistoffen aan die in de bloedbaan komen om de indringer te vernietigen. Zo’n allergische reactie kan heel heftig zijn en je kunt je hiervoor laten testen bij een huisarts of kliniek. Allergieën komen veel minder vaak voor dan intoleranties of gevoeligheid voor bepaalde voedingsmiddelen. Aan de andere kant komen intoleranties veel vaker voor dan we ons bewust zijn. Veel vage klachten, waaronder vermoeidheid, zijn te herleiden tot intoleranties voor voedingsmiddelen die we misschien wel dagelijks eten. Die intoleranties hebben zich in de loop van de tijd kunnen ontwikkelen, bijvoorbeeld (deels) door een disbalans in de darmflora.

Vermoeidheidsklachten door voeding volgens onderzoekers

In Oslo (2012) is onderzoek gedaan naar patiënten met verschillende klachten zoals darmklachten, chronische vermoeidheid en fibromyalgie en de link met sensitiviteit voor voedingsmiddelen. De onderzoekers leggen een link tussen deze klachten en voedselintoleranties. Ze stellen dat de kans groot is dat bij deze patiënten voedingsintolerantie een onderliggende oorzaak is.

Arts (director of the Foundation for Integrated Medicine in New York) en auteur van het boek ‘Power Healing’ Leo Galland stelt dat als je al zes maanden of langer erg vermoeid bent, en je arts de oorzaak niet kan achterhalen, je wellicht last hebt van chronische vermoeidheid. En wanneer je daar last van hebt kan voedselintolerantie daar een belangrijke oorzaak van zijn, aldus Galland. Hij legt in zijn boek uit dat verschillende wetenschappelijke onderzoeken hebben vastgesteld dat meer dan de helft van de mensen met chronisch vermoeidheidssyndroom ook last heeft van voedselintoleranties. Bij driekwart van de patiënten van Galland verbeterden of verdwenen de klachten wanneer de intoleranties werden aangepakt (bijvoorbeeld door de voedingsstoffen te vermijden waar het lichaam gevoelig voor was).

Bij een wetenschappelijk onderzoek in 2009 onder 1049 mensen met allerlei klachten, van voedselintolerantie test ImuPro, bleek een groot deel van de klachten als chronische vermoeidheid, hoofdpijn, migraine, eczeem, diarree of spijsverteringsklachten te zijn verdwenen of grotendeels verminderd na aanpassing van het voedingspatroon en het weglaten van voedingsmiddelen en voedingsstoffen waar het lichaam gevoelig voor bleek. Bij het andere kleinere deel van de mensen was er geen verbetering gemeten.

Hoe kan het dat ik energie verlies?

De bacteriebalans in de darmen heeft invloed op het functioneren van het immuunsysteem. ‘Goede’ bacteriën hechten zich aan de slijmlaag in de darmen en aan de darmvlokken. Hier wordt ook de immuunrespons beheerd. Als deze slijmlaag uitgeput raakt door een reactie op een binnenkomende stof, dan heeft dat een verslechtering van het milieu waarin de goede darmflorabacteriën hun werk doen tot gevolg. Dat geeft ‘slechte’ bacteriën de kans om te groeien. Ook het immuunsysteem kan chronisch reactief worden en een ontsteking ontwikkelen. Hierdoor komen er cytokines vrij, moleculen waardoor we een suf gevoel krijgen, pijn en vermoeidheid ervaren. De voedseltolerantie uit zich door een reactie van immuunsysteem en het vrijkomen van cytokines. En veel mensen realiseren zich niet dat het voeding is waardoor ze zich niet fit en lekker voelen. Intoleranties zijn, net als een lekkende darm, een reactie van het immuunsysteem op jarenlang eten wat eigenlijk niet goed voor je is. Ook chronische stress kan bijdragen aan het verminderen van een gezonde immuunrespons in de darmen (en de kwaliteit van de enzymen die het voedsel helpen verteren), zo blijkt ook uit onderzoek in 2001. Veel suiker en bewerkte voedingsmiddelen voeden de ‘slechte’ bacteriën in de darmen wat ook weer kan leiden tot verstoren van het immuunsysteem. Ook het gebruik van antibiotica vermindert de ‘goede’ darmbacteriën. Daarnaast vermoeden onderzoekers (2010) dat een oorzaak van de toename aan voedselintoleranties ook de moderne hygiëne is. Dit en het gebruik van allerlei antibacteriële producten zou ertoe leiden dat we veel te weinig worden blootgesteld aan de goede bacteriën die ons beschermen tegen allergieën en overgevoeligheidsreacties omdat die ook door die antibacteriële producten worden gedood.

Intoleranties komen vaker voor bij deze voedingsmiddelen

Zoals gezegd zijn veel mensen gevoelig voor bepaalde voedingsmiddelen en hebben last van een voedselintolerantie of gevoeligheid zonder het zich bewust te zijn. Vermoeidheidsklachten kunnen daar heel goed een gevolg van zijn. Je merkt misschien niet meer dat je lichaam eigenlijk bepaalde voedingsmiddelen of stoffen niet goed verdraagt. De mate hiervan verschilt ook per persoon, afhankelijk van je genetische materiaal. Kinderen zijn vaker gevoelig voor pinda’s, noten, melk, vis of eieren. Volwassen zijn vaker gevoelig voor tarwe en gluten (vooral de gliadine), vis, schaal- en schelpdieren, soja, melkproducten en noten. Veel mensen reageren van nature dus niet heel goed op gluten, een eiwit in tarwe (en dus in brood, pasta, deegwaren en ook gebruikt als een bindmiddel in de voedingsindustrie waardoor het in veel producten te vinden is). Hier gaat het vaak vooral om de gliadines: gluten bestaan uit verschillende eiwitcomponenten waaronder gliadines. Bij een intolerantie ontketenen deze gliadines een auto-immuunreactie in het spijsverteringskanaal en zo kunnen ze de darmvlokken in de dunnen darm beschadigen. Wetenschapper Kenneth Fine heeft zich gespecialiseerd in onderzoek naar het effect van gluten. Hij stelt dat 81% van de bevolking in meer of mindere mate aanleg heeft voor een gevoeligheid of intolerantie voor gluten omdat ze een permanente lichte belasting vormen voor je spijsverteringssysteem. Daar merken de meeste mensen niets of nauwelijks iets van, tot ze anders gaan eten. Meerdere keren per dag en jarenlang de voedingsmiddelen eten waar je lichaam eigenlijk niet optimaal op reageert, kan uiteindelijk zorgen voor schade. Dr. Nicholas Perricone is een Amerikaanse dermatoloog en auteur van het boek Forever Young. Hij zag jarenlang dat veel van zijn patiënten die last van vermoeidheid en/of lichte chronische ontstekingen, deze klachten niet meer hadden nadat zij bepaalde voedingsmiddelen lieten staan waaronder voedingsmiddelen met gluten. Hij stelt dat deze voeding ontstekingsbevorderend kan werken.

Ook reageren veel mensen van nature niet heel goed op zuivelproducten en lactose, maar in de loop van de evolutie is melk van andere zoogdieren een belangrijk voedingsmiddel voor mensen geworden. Melk is van nature bestemd voor jonge zoogdieren: ze groeien er snel en gezond door en ze krijgen weerstand mee van hun moeder. Jonge zoogdieren, en ook kinderen, maken het enzym lactase aan. Dit enzym helpt om de lactose (melksuikers) om te zetten zodat het goed in het bloed kan worden opgenomen. Volwassenen kunnen steeds minder goed lactase aanmaken, en ontwikkelen zo eerder een intolerantie voor lactose. Door lactose wordt in de dunne darm extra vocht aangetrokken, waardoor de darm voller wordt en de substantie meer vloeibaar. Dit kan krampen en misselijkheid veroorzaken. In kleine hoeveelheden heeft lactose bij volwassenen die intolerant zijn nauwelijks negatieve effecten. Wanneer je een halve liter zuivel (melk, yoghurt, ijs, kaas) per dag binnenkrijgt kun je zeker wel negatieve effecten ervaren. Er zijn steeds meer wetenschappelijke onderzoeken die uitwijzen dat melk helemaal niet zo gezond is. Dr. Frank Oski is hoofd kindergeneeskunde aan de John Hopkins School of Medicine en stelt in zijn boek dat de helft van de Amerikaanse schoolkinderen een intolerantie of allergie ontwikkelt voor de eiwitten in koemelk. Deze allergische reacties uiten zich bijvoorbeeld als huidproblemen (acne, eczeem) of luchtwegklachten (astma), aldus Oski. De Amerikaanse Dr. Campbell bracht vele wetenschappelijke onderzoeken over de effecten van voeding op onze gezondheid bij elkaar en schreef er een boek over. Hij stelt naar aanleiding van deze onderzoeken dat melk niet gezond is en dat de consumptie van melk(producten) de kans op verschillende ziektes vergroot.

Hoe weet ik of voedselintoleranties de oorzaak zijn van mijn vermoeidheidsklachten?

De meest effectieve manier om te weten of voedselintoleranties de oorzaak zijn van vermoeidheidsklachten is dit te laten testen. Via de (huis)arts kun je je laten testen op ‘traditionele’ voedselallergie, ook wel voedselallergie type I genoemd. De ImuPro voedselintolerantie test die wij aanbieden geeft aan of het lichaam sensitief of intolerant is (geworden) voor bepaalde voedingsmiddelen en of voeding de oorzaak kan zijn van bepaalde klachten die je hebt (zoals vermoeidheid, maar ook diarree, winderigheid, duizeligheid, spijsverteringsklachten, hoofdpijn of huidklachten). Dit wordt ook wel voedselallergie type III genoemd of ook wel voedselintolerantie (en dus niet te verwarren met een allergie type I). Via een vingerprikje wordt het bloed geanalyseerd (via de nieuwste diagnostische technologieën en de ELISA methode, Enzyme-Linked Immunosorbent Assay) en worden specifieke IgG antilichamen gemeten tegen antigeen bestanddelen uit voedingsmiddelen, en dus de aanwezigheid van een immunologische reactie. Hoe werkt het concreet? Je krijgt een kit thuisgestuurd en via een klein vingerprikje stuur je wat bloed naar het laboratorium. Het bloed wordt uitgebreid getest op vele verschillende voedingsmiddelen en voedingsstoffen. De resultaten worden geëvalueerd en je krijgt via ons een uitgebreid rapport ‘op maat’. Hierin wordt een ‘klasse’ aangegeven (klasse 0: geen overgevoeligheid tot klasse 3-4: zeer sterke reactie tegen de betreffende voedingsmiddelen). Ook wordt specifiek aangegeven welke voedingsmiddelen je beter kunt vermijden en welke voedingsmiddelen je beter met mate kunt eten. Ook krijg je tips en (voedings)advies op maat. Als je gaat eten via dit advies krijgt je darmslijmvlies gelegenheid om zich te herstellen, klachten zullen afnemen en je krijgt veel meer energie.

Wil je een voedselintolerantie test laten uitvoeren?
Klik hier voor meer informatie over de voedselintolerantie test.

Laat een reactie achter en WIN!
Ben je vaak moe? Of welke andere klachten heb je? Wat zou je graag willen, of willen bereiken? Laat je reactie onder deze blog achter. Onder alle reactie verloten we eenmalig een Voedselintolerantie test (ImuPro 100) t.w.v. €229,95.

Referenties
– 2010 University of Michigan School of Public Health, sph.umich.edu
– Dr. Nicholas Perricone, Forever Young, Atria Books 2011
– Kenneth Fine M.D., enterolab.com
– Dr. T. Campbell, China Study, The: The Most Comprehensive Study of Nutrition Ever Conducted and the Startling Implications for Diet, Weight Loss and Long-term Health. Ben Bella Books, 2006
– Frank A. Oski, Don’t Drink Your Milk! TEACH Services, Inc.; 3 edition, 2013
– Berstad A, Undseth R et al. Functional bowel symptoms, fibromyalgia and fatigue: A food-induced triad? Scand J Gastroenterol. Sep 2012; 47(8-9): 914–919.
– Dominus S. The Allergy Prison. New York Times. June 10, 2001.
– Soderholm JD, Perdue MH. Stress and the gastrointestinal tract II. Stress and intestinal barrier function. Am J Physiol Gastrointest Liver Physiol. 2001;G7-G13.
– Weight Problems and Food Allergies Type III Application Study Imupro300, 2009 Evomed Medizin Serice GmbH
– Leo Galland, MD, Power Healing: Using the New Integrated Medicine to Cure Yourself. Random House USA Inc, 1998

4 meest voorkomende Goede Voornemens FOUTEN

Er zijn 4 fouten die mensen in Januari maken, waardoor ze het hele jaar hun gezondheidsdoelstellingen niet bereiken. Bekijk onderstaande video om de 4 fouten te ontdekken.

In deze video ontdek je:

  • Wat er mis is met goede voornemens en een veel krachtiger alternatief
  • 1 schokkende statistiek over goede voornemens die geldt voor de meeste mensen
  • Wat er ontbreekt aan ieder dieet
  • Waarom eten ook een middel is om ons anders te voelen (en om bepaalde emoties niet te hoeven voelen)
  • 1 concrete opdracht voor succes in 2015

Opdracht:
In plaats van goede voornemens te hebben, formuleer een concrete doelstelling.

Beantwoord deze twee vragen:

  • Wat zou ik willen bereiken?
  • Waarom wil ik dat? Wat zijn mijn redenen waarom ik dat wil?

Wil je jouw antwoord hieronder achterlaten? Onder alle reacties verloot ik 5x mijn boek “Gezondheidsboost”.

In de volgende video:
Geef ik je 2 strategieën om je veranderingen blijvend te maken, zodat je in 2015 niet alleen je doel kunt bereiken, maar vooral ook het resultaat kunt behouden.

Plaatselijk afvallen – Is het mogelijk?

Onze levensstijl heeft invloed op onze hormoonhuishouding, ons hormonaal stelsel is namelijk een heel gevoelig systeem. Specifieke hormonen beïnvloeden zelfs de plaats waar je opslaat. Bij een disbalans in het hormonaal stelsel kan het zijn dat je meer vet gaat opslaan bij een te veel of een te weinig van bepaalde hormonen. Wanneer je plaatselijk wilt afvallen is het dus belangrijk om helemaal terug te gaan naar de oorzaak van het vet op die specifieke plaats: het te veel of te weinig van een bepaald hormoon. In dit artikel lees je welke hormonen gerelateerd zijn aan vetopslag op bepaalde plaatsen en hoe je weet welke hormonen bij jou uit balans zijn.
plaatselijk afvallen

In dit artikel:

Het menselijk lichaam produceert maar liefst meer dan 50 verschillende hormonen, waarvan een aantal een grote invloed hebben op je gezondheid en gewicht. Hormonen zijn chemische verbindingen die geproduceerd worden door cellen, klieren of organen en dienen als boodschapper voor andere delen van het lichaam. Als er lange tijd te veel of te weinig van een bepaald hormoon wordt afgegeven in het bloed heeft je lichaam meer moeite om een balans te creëren.

Hoe ontstaat hormonale disbalans

De grootste invloeden waarvan ons hormonaal stelsel uit balans kan raken zijn voeding, stress en een gebrek aan beweging. Bijvoorbeeld door tekorten aan voedingstoffen, omdat je lichaam ze niet goed (meer) opneemt of omdat je ze niet voldoende binnenkrijgt. Hierdoor worden hormonen minder goed aangemaakt in het lichaam. Te veel bewerkte en ongezonde voeding heeft ook een negatieve invloed op onze hormonen. Regionale vetdistributie wordt bepaald door de werking van diverse hormonen. Specifieke hormonen bepalen dus hoeveel en op welke plaats het lichaam vet opslaat, zo blijkt ook uit wetenschappelijk onderzoeken (1997 en 2004). Bij te veel van bepaalde hormonen slaat het lichaam meer vet op, zoals bij insuline of cortisol. Het lichaam kan daarnaast ook juist vet opslaan bij te weinig van andere hormonen, zoals groeihormoon, testosteron, schildklierhormonen.

Plaatselijk afvallen: benen

Hormonale disbalans: te veel oestrogenen

Een te veel aan vrouwelijke geslachtshormonen oestrogenen in het lichaam kan zorgen voor vetopslag op de benen en billen, zo blijkt ook uit verschillende onderzoeken (2013). Maar al veel eerder, in 1986, bleek uit onderzoek dat een hoog oestrogeengehalte zorgt voor meer vetmassa en een toename van cellulite op de benen. En dan vooral wanneer het oestrogeengehalte te hoog is in verhouding tot het progesterongehalte. Deze hormonale disbalans kan verschillende oorzaken hebben: het lichaam kan te veel oestrogenen aanmaken (door genen, leeftijd of de maandelijkse cyclus), er kan te veel testosteron worden omgezet naar oestrogenen (aromatisering) of je kunt te veel oestrogenen via medicijnen (zoals de anticonceptiepil) of voeding binnenkrijgen.

Plaatselijk afvallen: buik

Hormonale disbalans: te veel cortisol

Te veel cortisol kan zorgen voor een toename aan buikvet. Er zijn verschillende onderzoeken die de relatie tussen cortisol en de opslag van buitvet aantonen. Zoals onderzoek in 1998 waaruit bleek dat het lichaam buikvet opspaart als ‘reserve’ na stress en dus verhoogde cortisol. Cortisol wordt in het lichaam aangemaakt bij stress en wordt dan ook wel het stresshormoon genoemd. Het maakt het lichaam alert en dient om te kunnen vechten of vluchten in een levensbedreigende situatie en komt vrij bij elke vorm van stress, zowel mentaal als fysiek. Te veel cortisol kan dus komen door stress, maar ook te veel insuline verhoogt de productie van cortisol. Te weinig eten of te weinig slaap zorgen beiden ook voor meer cortisol in het lichaam. Net als te veel alcohol, te weinig eiwitten en het lichaam overbelasten door overmatige duursporten en cardiotraining.
Stress is altijd een mechanisme van bescherming geweest, cortisol slaat dan ook meer lichaamsvet op. Toen het nog niet vanzelfsprekend was dat we te eten hadden was dat erg prettig, want geen voeding is ook erg stressvol voor het lichaam. Deze reageert daarop met een ‘spaarstand’ en slaat meer (buik)vet op om te bewaren voor later. Daarnaast gaat het lichaam er ook vanuit dat het een fysieke inspanning heeft moeten leveren na de stress en dat zal je eetlust stimuleren. Daarna zorgt het lichaam dat het reserves opslaat van wat je eet om je klaar te maken voor een volgende stressreactie.

Plaatselijk afvallen: lovehandles

Hormonale disbalans: te veel insuline

Insuline is het hormoon dat je bloedsuikerspiegel verlaagt en het belangrijkste hormoon voor vetopslag die het lichaam aanmaakt. Het vet boven de heupen, de zogenoemde lovehandles, staat direct in verband met de hoeveelheid insuline in ons lichaam, zo stelt ook een medische publicatie van Harvard Medical School (2006). Hoe meer insuline, hoe meer vet het lichaam opslaat. Insuline wordt aangemaakt als je suikers of koolhydraten eet. Visolie en kaneel maken je cellen gevoeliger voor insuline en koolhydraten en suikers een tijd beperken is dus belangrijk als je die lovehandles wilt verliezen. Hoe snel dit zal gaan is wel afhankelijk van hoe lang het er heeft gezeten, je lichaamscellen kunnen minder gevoelig voor insuline zijn geworden. Hoe minder gevoelig je bent voor insuline, hoe langer het duurt voor je de lovehandles helemaal kwijt bent. Trainingen met gewichten, zoals de Kettlebell Workout dragen ook bij, dit verbetert je suikerstofwisseling en maakt je gevoeliger voor insuline, waardoor je er minder van hoeft aan te maken en dus minder vet gaat opslaan. Zowel buikvet als vet boven de heupen kan negatieve effecten hebben op je gezondheid. In de publicatie van Harvard Medical School onderbouwen ze dit met verschillende wetenschappelijke onderzoeken. Zoals een tien jaar durend onderzoek in China (gepubliceerd in 2006, American Journal of Hypertension) waaruit bleek dat dit kan leiden tot hoge bloeddruk.

Plaatselijk afvallen: bovenarmen

Hormonale disbalans: te weinig testosteron

Testosteron is het mannelijk geslachtshormoon, maar stimuleert bijvoorbeeld ook de spieropbouw en bevordert de vetverbranding (want met meer spiermassa is meer vetafbraak mogelijk). Het is het hormoon dat je daadkracht geeft in stressvolle situaties. Het is verantwoordelijk voor mannelijke lichaamskenmerken, maar je hebt het ook nodig voor een gezond lichaam. Als je ouder wordt maak je minder testosteron aan, maar door voeding, levensstijl, medicijngebruik of ziekte kan het testosteronniveau in het lichaam ook dalen. Bijvoorbeeld als je te weinig gezonde vetten eet (testosteron wordt van cholesterol gemaakt), als je te veel en te lang (duur)sport of als je slecht slaapt. Ook kan het hormoon oestrogeen, het vrouwelijk geslachtshormoon, van invloed zijn op je testosteron gehalte (ook bij mannen). Te weinig testosteron zorgt dus voor verlies van spiermassa en zorgt er ook specifiek voor dat je bijvoorbeeld weinig spiermassa kunt opbouwen op je (boven)armen, zo stelt voedingsdeskundige en natuurgeneeskundig arts Max Tomlinson in zijn boek Target your Fat Spots. Waarom een laag testosteronniveau verder specifiek zorgt voor meer vetopslag op die plaats is nog niet voldoende onderzocht, maar er is wel vastgesteld dat het zo is, aldus Tomlinson.

Hoe breng ik mijn hormonen weer in balans?

Het antwoord op de vraag of het mogelijk is om plaatselijk af te vallen is dus ‘ja’, mits je de juiste hormonen weer in balans brengt. In het algemeen gesproken spelen een aantal factoren een belangrijke rol bij het in balans krijgen en houden van je hormoonspiegel: voeding, beweging en ontspanning.

Kun je hulp gebruiken?

Ons hormonaal stelsel is sensitief en complex, het vraagt aandacht om weer in balans te komen. Je kunt uitvinden welk hormoon (of welke hormonen) in je lichaam uit balans zijn om vet te verliezen en weer tot een optimale gezondheid te komen. Via ons Maximale Gezondheidsprogramma kunnen we je helpen door middel van een uitgebreide hormoonanalyse. We geven dan op maat gemaakte protocollen met de juiste voedingsmiddelen, superfoods, supplementen en levensstijladviezen per hormonaal disbalans. Daarna weet je ook wat voor jouw lichaam de juiste stappen zijn om effectief vet te verbranden. We helpen je via advies op maat op het gebied van gezondheid, voeding en beweging en persoonlijke coaching graag naar meer energie en een gezond gewicht en/of een gezond(er) lichaam.

Referenties
– Garnett SP, Hogler W et al. Relation between hormones and body composition, including bone, in prepubertal children. Am J Clin Nutr. 2004 Oct;80(4):966-72.
– Santosa S, Jensen MD. Adipocyte fatty acid storage factors enhance subcutaneous fat storage in postmenopausal women. Diabetes. 2013 Mar;62(3):775-82. doi: 10.2337/db12-0912.
– Bjorntorp P. Hormonal control of regional fat distribution. Hum Reprod. 1997 Oct;12 Suppl 1:21-5.
– Longcope C, Baker R et al. Androgen and estrogen metabolism: relationship to obesity. Metabolism Volume 35, Issue 3 March 1986.
– Samra JS, Clark ML et al. Effects of physiological hypercortisolemia on the regulation of lipolysis in subcutaneous adipose tissue. J Clin Endocrinol Metab. 1998 Feb;83(2):626-31.
– Tambini A, Davachi L et al. Enhanced Brain Correlations during Rest are Related to Memory for Recent Experience, Neuron. Jan 28, 2010; 65(2): 280–290.
– Slutsky I, Abumaria N et al. Enhancement of Learning and Memory by elevating brain magnesium, Neuron. 2010 Jan 28;65(2):165-77.
– Harvard Women’s Health Watch, december issue 2006. Harvard Health Publications, Harvard Medical School.
– Target your Fat Spots, Max Tomlinson (2011). Quadrille Publishing Ltd.

Emotioneel eetgedrag overwinnen - Jesse van der Velde

Emotioneel Eten Overwinnen – Heb je spijt na eten?

Ken je die onweerstaanbare trek om iets te eten? Maar ervaar je achteraf een schuldgevoel, of heb je spijt?

Wanneer we worden gedreven door een emotie (zoals verdriet – en zoeken naar troost -, eenzaamheid, stress, frustratie, boosheid, verveling) en daarna iets gaan eten, dan noemen we dit emotioneel eten, of emotioneel eetgedrag. Dit kunnen emoties zijn die we niet willen voelen, of we kunnen juist het gevoel hebben dat we dit eten hebben verdiend (bijvoorbeeld na een lange dag hard werken). Maar eigenlijk is zeggen dat we het hebben verdiend alleen maar een middel om het schuldgevoel niet te hoeven voelen (en blijkt in de praktijk meestal dat we dat schuldgevoel achteraf alsnog ervaren).

Ik hoef je niet meer te vertellen dat emotie eten niet bijdraagt aan je gezondheid. Want meestal zijn de dingen die we dan eten helaas niet de gezondste. Wat is voor jou de voeding die je niet kunt weerstaan? Chocolade? Chips? Pizza? Nootjes?

Emotioneel eten overwinnen
Meestal gaat emotioneel eetgedrag over iets niet kunnen voelen, niet willen voelen of niet durven voelen. Misschien weten we al wel dat we die situatie (of die pijn) moeten accepteren. Maar we willen niet accepteren, want we willen niet dat de situatie hetzelfde blijft.

In onderstaande video leg ik je uit wat acceptatie echt is en waarom dit niet hetzelfde is als toestemming geven dat de situatie hetzelfde mag blijven.

Video: Stoppen met emotie eetgedrag en ontdekken wat acceptatie eigenlijk echt is

Wanneer ga jij eten?

  • Bij welke emotie ga jij eten?
  • Naar welk gevoel ben je dan op zoek?
  • Wat ervaar je achteraf?

Ik ben benieuwd van je te horen. Wil je het hieronder achterlaten?

Zou je door ons persoonlijk willen worden gecoacht?

Klik hier voor meer informatie over ons coaching programma.

Afvallen Zonder Dieet – Zet vet verbranding weer aan

Door wat we eten ‘leren’ we ons lichaam wat voor stoffen het moet verbranden. Voor veel mensen is suiker, vooral via koolhydraten, de grootste bron van energie geworden en daarmee verbrand je geen vet. Je kunt je lichaam ‘leren’ om weer vet te gaan verbranden en zo blijvend een slank (en gezonder) lichaam te krijgen of behouden. In dit artikel lees je hoe je dat doet.
Afvallen zonder dieet

In dit artikel:

Het lichaam heeft verschillende bronnen van energie die het gebruikt. Suikers bijvoorbeeld, deze suikerverbranding geeft uitsluitend energie op de korte termijn, want is eigenlijk bedoeld voor een lichamelijke of geestelijke stresssituatie van het lichaam. Het is bedoeld voor een korte ‘piek’, voor het ‘vechten’ of ‘vluchten’. En vetten, deze vetverbranding geeft het lichaam energie voor lange termijn. Wanneer we veel koolhydraten en suikers consumeren, en dat is gemiddeld in Nederland zeker het geval wanneer we verdeeld over de dag bijvoorbeeld pasta, muesli, ontbijtkoek en boterhammen eten, blijft het lichaam in deze suikerverbranding terwijl deze eigenlijk bedoeld was voor stress en dus de korte termijn. Het lichaam is daardoor niet meer goed in staat om vetten als bron van energie te gebruiken. Wanneer we het lichaam dat opnieuw leren, heeft dat allerlei voordelen voor je gezondheid en vooral ook voor je gewicht.

Waar gaat het mis?

Duizenden jaren geleden aten onze voorouders vooral allerlei verschillende groenten, fruit, noten en vlees. Dit voedingspatroon bevatte veel vetten en eiwitten, en weinig suikers en koolhydraten. Tegenwoordig is ons voedingspatroon compleet omgekeerd. Nederlanders eten veel koolhydraten, bijvoorbeeld door een ontbijt met brood of muesli, een lunch met brood en avondeten met pasta of rijst. Tussendoor eten we ontbijtkoek of een andere reep of koek met granen. Misschien eet je tussendoor nog fruit, wat op zich niet slecht is, maar wel weer suikers toevoegt aan al die andere suikers die je al binnenkrijgt. Naast deze suikers uit koolhydraten krijgen we een enorme hoeveelheid suikers binnen vanuit de bewerkte voedingsmiddelen in de supermarkt. Niet alleen de koekjes en snoepjes, maar suiker wordt tegenwoordig toegevoegd aan de meeste producten die in de schappen van de supermarkt liggen. Producten waarvan je het niet meteen verwacht zoals vleeswaren, soepen, sauzen, vis of bouillon. De consumptie van suiker is dus enorm toegenomen in de afgelopen jaren. In een uitzending van Tros Radar vorig jaar over de verslavende werking van suikers werd gesteld dat wij hierdoor rond de 38 kilo per persoon aan suiker per jaar binnenkrijgen. Voor de oorlog in 1940 was dat nog zo’n 12 kilo per persoon per jaar. Bovendien zitten wij in Nederland ruim boven het wereldwijde gemiddelde van 24 kilo per persoon per jaar. Je brengt je lichaam hiermee steeds opnieuw in een staat waarin het die suikers wil verbranden. Onze bloedsuikerspiegel kan ook niet steeds hoog zijn, dat brengt allerlei gezondheidsrisico’s met zich mee. Dus het lichaam geeft prioriteit aan het verwerken van die suikers, het lichaam wil die suikers verbranden of opslaan als spierglycogeen of in de vetcellen. Dat kan je lichaam jarenlang zo doen, maar steeds weer zal je lichaam de suikers verbranden in plaats van vetten te gebruiken als bron van energie. Het lichaam deactiveert als het ware de vetverbranding en zal steeds minder goed in staat zijn om vetten als bron van energie te gebruiken, en je dus van energie voor de lange termijn te voorzien. Wanneer je lichaam niet meer goed in staat is om vetten als bron van energie te gebruiken kun je dat herkennen aan het feit dat je een paar uur na het eten je concentratie verliest, je wat trillerig kunt voelen, je weer behoefte hebt aan eten of aan iets zoets (suikers).

Wat is het gevolg? Je lichaam wordt een suikerverbrander

In plaats van een ‘vetverbrander’ word je lichaam een ‘suikerverbrander’. Je voelt je enkele tijd na het eten alweer trillerig of hebt trek in zoet en verliest je concentratie en je lichaam vraagt dus opnieuw om suikers. De energie voor de korte termijn is opgebruikt en het lichaam vraagt om nieuwe energie. Je lichaam vraagt dus opnieuw om suikers omdat het steeds weer koolhydraten en suikers gebruikt als bron van energie en dat al heel lang doet. Wanneer het lichaam vetten gebruikt als bron van energie, dan zal je geen last hebben van deze symptomen. Het lichaam heeft dan voldoende energie voor de lange termijn. Met andere woorden: het nadeel is dus dat je weer opnieuw trek krijgt in zoetigheid of suikers waardoor je in een patroon terechtkomt. Je eet weer suiker of koolhydraten en ‘leert’ het lichaam opnieuw om suiker te verbranden. Hierdoor is het moeilijk om dit patroon te doorbreken en je levensstijl te veranderen. Daarnaast kost dit proces het lichaam enorm veel energie, waardoor we veel minder energie tot onze beschikking hebben en we vermoeid zijn gedurende of aan het einde van de dag.

Hierdoor kom je aan in gewicht (en andere risico’s voor je gezondheid)

Wanneer je een ‘suikerverbrander’ bent is je lichaam voortdurend bezig met een proces dat eigenlijk bedoeld is voor een vecht- of vluchtreactie. Het lichaam associeert deze suikerverbranding met stress en het lichaam ervaart hierdoor ook een voortdurende stress en dat heeft negatieve effecten op ons zenuwstelsel, wat weer vroegtijdige veroudering tot gevolg kan hebben. Uit onderzoek (2010) is gebleken dat huidveroudering versnelt bij mensen die veel suiker- en koolhydraatrijke voeding eten. Het heeft ook een negatief effect op onze algehele gezondheid en de mate waarin we ‘lekker in ons vel zitten’. Onderzoekers (2007) hebben ook geconcludeerd dat stress een rol kan spelen in het ontstaan van suikerziekte. De wetenschappers hebben een soort ‘schakelaar’ ontdekt die gebruikt wordt door de insulinecellen en ook door de cellen van het zenuwstelsel. Als deze ‘schakelaar’ niet optimaal functioneert, kan suikerziekte ontstaan. De zenuwen die pijn- en stresssignalen naar de hersenen sturen, zijn verbonden met de cellen van de pancreas.

Wanneer we steeds een verhoogde bloedsuikerspiegel hebben brengt ook dit allerlei risico’s mee voor onze gezondheid waar je misschien niet meteen aan denkt. Het kan functies van allerlei organen aantasten, het gezichtsvermogen aantasten en je lichaam kan minder goed beschadigingen (bijvoorbeeld bij een wond) helen, zo blijkt uit verschillende onderzoeken (2006).

Een suikerverbrander kan de vetten niet effectief gebruiken voor energie, hierdoor slaat het lichaam meer vetten op dan het verbrandt en hierdoor komen we aan in gewicht, zo stelt voormalig atleet en auteur van verschillende gezondheidsboeken Mark Sisson op zijn website. Misschien wel het grootste probleem is dat een lichaam dat niet goed in staat is om vetten te gebruiken als bron van energie juist sneller aankomt van dezelfde hoeveelheid voeding. Dus een ‘suikerverbrander’ zal meer en sneller aankomen van dezelfde voedingsmiddelen als een ‘vetverbrander’. De reden waarom je sneller aankomt, is dus het consumeren van veel koolhydraten en suikers. Ze beïnvloeden het insulinehormoon en dit hormoon speelt een belangrijk rol bij vetopslag en vetverbranding in het lichaam. Vetten en eiwitten beïnvloeden insuline veel minder. Vetverbranders hebben ook veel meer energie tijdens het sporten, en het lichaam spaart de suikers voor als het echt nodig is. En dit kan de sportieve prestaties aanzienlijk verbeteren, aldus Sisson. Een onderzoek (2012) toonde ook aan dat tijdens sportvasten, waarbij het lichaam meer vet gaat gebruiken als brandstof in plaats van suiker, een verbeterde conditie en duurprestatie was waargenomen bij de testpersonen.

Wanneer je steeds meer aankomt als je ouder wordt (maar ook als je jong bent kan dit natuurlijk aan de orde zijn), is de oorzaak vaak dat je lichaam steeds minder goed in staat is geworden om vetten als bron van energie te gebruiken en je dus van dezelfde voeding meer en sneller aankomt.

De oplossing: weer een vetverbrander worden

Er is helaas geen test of meting die kan helpen bepalen of je een ‘suikerverbrander’ of een ‘vetverbrander’ bent. Stel jezelf hiervoor simpelweg de volgende vragen:

    • Kun je drie uur zonder eten
    • Kun je een maaltijd overslaan zonder dat dit een hevige invloed op je heeft? (doordat je moe, trillerig wordt of zonder dat je hevige trek krijgt)
    • Kom je de dag door zonder ups en downs in je energie-levels?
    • Kun je sporten zonder dat je vooraf (of achteraf) iets van koolhydraten tot je moet nemen?
    • Heb je nooit last van hoofdpijn of ben een beetje ‘wazig’ zijn als je niet op tijd eet?

Heb je de vragen met ja beantwoord, dan ben je een vetverbrander en heb je een gezonde stofwisseling zoals deze hoort te zijn. Als het antwoord nee was dan ben je een suikerverbrander (geworden).
We kunnen dit patroon doorbreken als we ons lichaam opnieuw gaan leren om vetten te gebruiken als bron van energie. Dat heeft een positieve invloed op je gezondheid en vooral je gewicht. Je zult ook een patroon van steeds opnieuw trek hebben in zoet doorbreken. De consumptie van koolhydraten, of dat nu in de vorm van granen, aardappelproducten of suikers is, bepaalt of je lichaam een ‘suikerverbrander’ of een ‘vetverbrander’ is. En dus of je in staat bent om een gezond gewicht te behouden. Dus: eet minder koolhydraten en suikers en meer gezonde en dierlijke vetten. En doe dit liefst stap voor stap zodat je deze wijziging in je levensstijl ook daadwerkelijk kunt volhouden en bovendien je lichaam gelegenheid geeft om over te schakelen naar een nieuwe situatie. Hierdoor ga je afvallen zonder dieet.

Dit is een samenvatting van een uitgebreid artikel over dit onderwerp op de ledenwebsite van het Maximale Gezondheidsprogramma, waarin je meer tips kunt vinden hoe je weer een ‘vetverbrander’ wordt. Wanneer je persoonlijk advies wilt op het gebied van voeding en levensstijl gericht op een gezond gewicht of bepaalde klachten die je misschien hebt of persoonlijke begeleiding voor meer energie, dan kun je eens kijken of dit programma iets voor je is. Via een uitgebreide hormoonanalyse, persoonlijke coaching en advies op maat op het gebied van gezondheid, voeding en beweging begeleiden we je graag naar meer energie en een gezond(er) lichaam.

Referenties
– Newsholme P, Haber EP et al. Diabetes associated cell stress and dysfunction: role of mitochondrial and non-mitochondrial ROS production and activity. J Physiol. 2007 Aug 15;583(Pt 1):9-24.
– Martin-Gallan P, Carrascosa A et al. Oxidative stress in childhood type 1 diabetes: Results from a study covering the first 20 years of evolution. Free Radic Res. 2007 Aug;41(8):919-28.
– Semba RD, Nicklett EJ et al. Does accumulation of advanced glycation end products contribute to the aging phenotype? J Gerontol A Biol Sci Med Sci. 2010 Sep;65(9):963-75. doi: 10.1093/gerona/glq074.
– Paul Jaminet en Shou-Ching Jaminet. Perfect Health Diet: Four Steps to Renewed Health, Youthful Vitality, and Long Life. YinYang Press, Oktober 2010.
– Abumrad NA, Stearns SB et al. Studies on serum lipids, insulin, and glucagon and on muscle triglyceride in rats adapted to high-fat and high-carbohydrate diets. May 1978 The Journal of Lipid Research, 19, 423-432.
– University of Applied Sciences Saarbrücken, Evaluation der Auswirkungen von Sportfasten auf die Faktoren Körpergewicht, Bauchumfang, Körperfettanteil, Blutwerte, Ausdauerleistungsfähigkeit und Wohlbefinden bei Männer zwischen 20-50 Jahren, 2012 via sportvasten.nl
– Blakytny R, Jude E et al. The molecular biology of chronic wounds and delayed healing in diabetes. 2006 DOI: 10.1111/j.1464-5491.2006.01773.

Gezonde Voeding Afvallen

Als je wilt afvallen is het belangrijk om eerst de reden te achterhalen waarom je te zwaar bent. Er kunnen namelijk verschillende redenen zijn waarom je aankomt in gewicht en vet opslaat. Vaak heeft dit een hormonale oorzaak en regelmatig spelen er verschillende oorzaken tegelijk. Lees in dit blog hoe je grote stappen vooruit kunt zetten richting een gezond lichaam en een gezond gewicht.
gezonde voeding afvallen

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom je aankomt in gewicht en vet opslaat. Vaak heeft dit een hormonale oorzaak. Regelmatig speelt er zelfs een combinatie van verschillende (hormonale) oorzaken. Bijvoorbeeld te veel insuline, het hormoon dat je lichaam aanmaakt als je bloedsuikerspiegel stijgt wanneer je koolhydraten of suikers hebt gegeten. Je lichaam maakt op dat moment insuline aan om de suikers die in je bloedbaan terecht zijn gekomen op te slaan als spierglycogeen of als lichaamsvet. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar dat wordt het wel als het lichaam er steeds weer en veel van moet aanmaken. Je lichaam stopt op dat moment met vet verbranden en je lichaam raakt in een stand waarin het vet opslaat.

Hormonale oorzaken

Ook een te veel aan het hormoon cortisol kan zorgen voor vetopslag. Dit is het hormoon dat we aanmaken wanneer we stress ervaren, het hormoon dat je lichaam herstelt na een adrenalinestoot. De energie die je snel opbrandt onder invloed van de adrenaline wordt via de cortisol aangevuld. Het hormoon cortisol zorgt ervoor dat de bloedsuikerspiegel stijgt waardoor je energie en doorzettingsvermogen krijgt om de stress aan te kunnen. Cortisol stimuleert je eetlust en zorgt ervoor dat het lichaam reserves opslaat van wat je eet. Die reserves worden vaak opgeslagen als vet rond je buik, om het lichaam klaar te maken voor een volgende stressreactie. Wetenschappelijk onderzoek ondersteunt dit ook. Uit onderzoek in 2000 (Epel E, McEwen B et al) bleek dat vrouwen met vooral vet rond de buik ook hogere levels van cortisol in het lichaam hadden, in vergelijking met vrouwen met vet vooral rond de heupen. Ze maakten meer cortisol aan in stressvolle situaties en hadden ook meer last van stress.

Verder kan een disbalans in de productie van schildklier hormonen een van de oorzaken zijn waarom je bent aangekomen in gewicht. Je schildklier regelt o.a. de stofwisseling. Te weinig schildklier hormonen kan verschillende redenen hebben zoals te veel stress, een gebrek aan jodium, een auto-immuunziekte of te veel zware metalen in het lichaam (bijvoorbeeld door amalgaamvullingen of zware metalen uit blik of andere verpakkingen van voeding). Uit wetenschappelijk onderzoek (Fox CS, Pencina MJ et al) bleek dat vrouwen met een trage schildklier gemiddeld 2,3 kilo waren aangekomen in maximaal 3,5 jaar. Mannen met een trage schildklier waren gemiddeld 1,3 kilo aangekomen. Hieruit zou een verband blijken tussen de schildklieractiviteit en gewichtstoename. Ook het vasthouden van vocht kan een oorzaak zijn, daar ga ik verder in dit artikel op in.

Hoe raken de hormonen uit balans?

Hoe komt het dat deze hormonen uit balans raken, met andere woorden: waar gaat het mis? Waar het vaak misgaat, is bij het eten van veel bewerkte voedingsmiddelen. Voedingsmiddelen die niet rechtstreeks uit de natuur komen, maar in een fabriek geproduceerd of bewerkt worden. Ze bevatten vaak allerlei stoffen die om meerdere redenen niet optimaal zijn voor onze gezondheid.

Ze bevatten bijvoorbeeld te veel:

  • Suiker
    Er is de laatste tijd veel te doen om suiker, de verslavende werking ervan wordt steeds duidelijker net als de vele nadelen ervan op onze gezondheid. Bovendien leidt het eten van suiker tot glycatie, een stofwisselingsproces dat de veroudering enorm versnelt, zo blijkt ook uit onderzoek (Semba RD et al, 2010).
  • Gluten
    Dit is een stof die bestaat uit eiwitcomponenten die te vinden is in granen als tarwe, rogge, gerst, haver en spelt. Het is een veelgebruikte toevoeging in de voedingsindustrie om zijn verdikkende en kauwbare structuur. Het is een stof die bij veel mensen ongemakken veroorzaakt zoals darmklachten of verminderde opname van voedingsstoffen, vooral door de hierin aanwezige stof giadine. Omdat steeds meer gebruik wordt gemaakt van deze stof in voedingsmiddelen komt dat ongemak bij steeds meer mensen tot uiting.
  • Smaakstoffen
    Een lange ingrediëntenlijst is meestal geen goed teken, het betekent dat er veel additieven zijn toegevoegd. Bijvoorbeeld om het langer houdbaar te maken, de smaak te versterken of het product meer kleur te geven. Veel bewerkte voedingsmiddelen (zoals soepen, sauzen, vleeswaren, bouillon) bevatten smaakversterkers, een relatief goedkope manier om smaak aan voedingsmiddelen te geven. MSG is een bekende smaakversterker en in veel wetenschappelijke onderzoeken is de link gelegd tussen deze stof en overgewicht (zoals He K, Zhao L et al, 2008)
  • Zout
    Bewerkte voedingsmiddelen en kant-en-klaar producten bevatten vaak veel zout. Dat is op zich niet zo’n probleem, maar dat wordt het wel als je te veel zout binnenkrijgt. En dat kan gemakkelijk gebeuren wanneer je meerdere bewerkte voedingsmiddelen langere tijd in je voedingspatroon hebt. Te veel zout kan een te hoge bloeddruk veroorzaken. Uit onderzoek van de universiteit van Sao Paulo (gepresenteerd bij de American Society of Hypertension in New York) bleek ook dat mensen met verhoogde bloeddruk een voorkeur hebben voor zout eten. Te veel zout zorgt er ook voor dat je vocht vasthoudt en dat je minder gemakkelijk gewicht verliest.

Ik zie in de praktijk regelmatig dat mensen vocht vasthouden wanneer ze een voedingspatroon hebben met veel bewerkte voedingsmiddelen en dus veel zout binnenkrijgen. Doordat je vocht vasthoudt ben je ook zwaarder. Je lichaam heeft zout ofwel natrium (een mineraal dat onderdeel uitmaakt van zout) nodig om te kunnen functioneren. Maar als je veel bewerkte voedingsmiddelen eet krijg je veel meer zout of natrium binnen dan je nodig hebt. Kalium is een mineraal dat bijdraagt aan een optimale vochthuishouding in het lichaam en gaat vochtophoping tegen. Het heeft daarbij een gunstig effect op de bloeddruk en gaat het bloeddrukverhogende effect van natrium tegen (Feng JH, Nirmala D et al, 2005). Kalium brengt een te veel aan natrium in balans, het neutraliseert als het ware een te grote hoeveelheid natrium. Kalium helpt om afvalstoffen te verwijderen uit je lichaam (het neutraliseert natrium in de cellen en daarmee kunnen ook toxische stoffen beter afgevoerd worden evenals vocht). Je lichaam wordt schoner en je verliest gemakkelijker gewicht. Kalium zit vooral in groente (bijvoorbeeld spinazie) en fruit (bijvoorbeeld bananen). Wanneer groenten met veel water lang worden gekookt gaat kalium verloren. Ook hier brengt het je lichaam dus beter in balans als je meer plantaardige en ‘levende’ voeding eet. Dat brengt bovendien ook de gezondheid van je darmen in balans en brengt meer balans in je hormoonhuishouding.

Bewerkte voedingsmiddelen bevatten bijvoorbeeld te weinig

  • Enzymen
    Een enzym is een eiwit en werkt als katalysator bij een bepaalde chemische reactie in of buiten een cel. Ons lichaam heeft enzymen nodig om eten te kunnen verteren. Wanneer je voldoende enzymen in je lichaam hebt verteer je voedingsstoffen optimaal en kan het lichaam toxische stoffen effectief afbreken en verwijderen. Je lichaam kan makkelijker gezond blijven en energie uit voeding halen. Voor bewerkte voeding zijn veel meer verteringsenzymen nodig dan voor pure, levendige en plantaardige voeding. Het lichaam kan dus plantaardige voeding veel gemakkelijker verteren dan bewerkte voedingsmiddelen. Wanneer je veel enzymen nodig hebt door een bewerkt voedingspatroon, kan er op den duur een tekort ontstaan, zo stelt expert Dr. Edward Howell auteur van verschillende boeken over dit onderwerp waaronder Food Enzymes for Health & Longevity. Veel enzymen die ons lichaam nodig heeft krijgen we binnen via onze voeding. Levende en plantaardige voedingsmiddelen hebben enzymen in zich (mits deze niet langdurig verhit zijn geweest), in tegenstelling tot de bewerkte voedingsmiddelen. Een van de manieren om ervoor te zorgen dat je zoveel mogelijk enzymen uit voeding binnen krijgt is door meer ongekookte plantaardige voeding te eten.
  • Vitamines
  • Mineralen
  • Vezels

Wanneer bovenstaande voedingstoffen wel in de bewerkte producten te vinden zijn, zijn ze vaak kunstmatig toegevoegd. Er is als het ware geprobeerd om nog wat van het bewerkte voedingsmiddel te maken, wat natuurlijk niet optimaal is. Dit type bewerkte voedingsmiddelen vestoren vaak meerdere lichamelijke processen tegelijkertijd zoals darmklachten (gluten) en een verhoogde bloedsuikerspiegel en insulineproductie (suikers).

Gezonde voeding afvallen

Hoe kun je grote stappen zetten richting een gezond gewicht en een gezond lichaam? Het antwoord lijkt misschien simpel, maar heeft om verschillende redenen een groots effect: het toevoegen van meer plantaardige en/of ‘levende’ voeding aan je voedingspatroon en dus veel groente (ook ongekookt en rauw). Levende voeding is in dit geval rauwe voeding, vooral verse rauwe biologische groente en fruit die niet gebakken, gekookt, gestoomd of gewokt zijn. Deze voeding zit vol levende enzymen die, zoals je hierboven kon lezen, het lichaam dagelijks nodig heeft om voedingsstoffen af te breken en te absorberen die het lichaam helpen bij de natuurlijke reiniging van toxische stoffen die doorlopend in ons lichaam terecht komen. Dit levert je veel energie op, want een ophoping van gifstoffen vreet letterlijk energie. Het helpt bovendien bij het behouden of krijgen van een gezond gewicht en doordat voedingsstoffen beter worden opgenomen wordt het verouderingsproces in het lichaam vertraagd. Je hebt hierboven al gelezen dat dit niet alleen dé manier is om ervoor te zorgen dat je genoeg enzymen binnenkrijgt, maar ook genoeg kalium. Maar het brengt je nog zoveel meer balans op het gebied van je gezondheid. Het zorgt bijvoorbeeld voor een goede gezondheid van je darmen (bijvoorbeeld door de vezels en enzymen) en brengt je hormonen in balans.

In 2012 heeft de Vrije Universiteit Brussel (Deriemaeker P. et al) bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar de effecten van een voedingspatroon met overwegend plantaardige voeding ten opzichte van een voedingspatroon met overwegend vlees. Uit dit onderzoek bleek dat de opname van magnesium en kalium aantoonbaar hoger was bij de groep die vooral plantaardige voeding at. Het heeft bovendien een meer alkalisch effect in het lichaam dan een vleesrijk voedingspatroon en daardoor zou een op plantaardige voeding gebaseerd voedingspatroon beter beschermen tegen allerlei ziekten waaronder osteoporose.

Uit onderzoek in 1990 (Ornish D, Brown SE et al) bleek dat een aantal veranderingen in levensstijl (voornamelijk plantaardige voeding, stoppen met roken, stress management en regelmatig bewegen) binnen een jaar de kans op een hartaanval verkleint en klachten bij hartziekten kan terugdringen, zonder het gebruik van medicijnen.

Ook je huid wordt mooier door meer groente toe te voegen aan je voedingspatroon. Uit recent onderzoek (Lefevre C et al, 2014) bleek dat de huid een mooiere kleur en gezonde glans krijgt door het eten van veel plantaardige voeding waaronder meloen, wortelen, tomaten, pompoen, spinazie en broccoli. Volgens de onderzoekers suggereert de gloed die ontstaat door het eten van groente en fruit daarbij dat mensen gezond zijn en dat maakt ook nog eens dat anderen hen aantrekkelijker vinden.

Mijn advies

Een goed begin voor een gezond voedingspatroon is niet om meteen jezelf op een streng dieet te zetten en jezelf van alles te ontzien. Ga eens beginnen met de eerste stap en voeg veel meer groente toe aan je voedingspatroon, ook rauw en ongekookt. Dit kun je bijvoorbeeld doen door het dagelijks drinken van groene smoothies (werk bijvoorbeeld toe naar een liter per dag, eventueel verdeeld over de dag als dat prettiger voor je is). Een voedingspatroon vol met plantaardige ‘levende’ voeding is het juiste voedingspatroon om af te vallen!

Wil jij graag weten welke hormonen uit balans zijn en wat de reden is dat jij te veel vet opslaat? Of persoonlijk advies op het gebied van voeding en levensstijl gericht op bepaalde klachten die je misschien hebt? Of persoonlijke begeleiding voor meer energie of een gezond gewicht? Dan kun je eens kijken of het Maximale Gezondheidsprogramma bij je past. Via een uitgebreide hormoonanalyse, persoonlijke coaching en advies op het gebied van gezondheid, voeding en beweging begeleiden we je graag naar meer energie en een gezond(er) lichaam.


Referenties
– Epel ES, McEwen B. Stress and body shape: stress-induced cortisol secretion is consistently greater among women with central fat. Psychosom Med. 2000 Sep-Oct;62(5):623-32.
– Fox CS, Pencina MJ et al. Relations of thyroid function to body weightcross-sectional and longitudinal observations in a community-bases sample, Arch Intern Med. 2008;168(6):587-592.
– He K, Zhao L et al. Association of monosodium glutamate intake with overweight in Chinese adults: the INTERMAP Study. May 22, 2008. doi: 10.1038/oby.2008.274
– Feng JH, Nirmala D et al. Effect of Short-Term Supplementation of Potassium Chloride and Potassium Citrate on Blood Pressure in Hypertensives. Hypertension 2005;45;571-574
– Deriemaeker P et al. Nutritional aspects of health: the possible contribution of plant-based vegetarian diets. 2012.
– Tuso PJ, Nutritional Update for Physicians: Plant-Based Diets. Perm J. 2013 Spring; 17(2): 61–66.
– Ornish D, Brown SE et al. Can lifestyle changes reverse coronary heart disease? The Lifestyle Heart Trial. Lancet 1990 Jul 21;336(8708):129-33.
– Lefevre CE, Ewbank MP et al. It is all in the face: carotenoid skin coloration loses attractiveness outside the face. Department of Psychology, University of York
– Spisak BR, Lefevre CE et al. A face for all seasons, 2014. Front Hum Neurosci. 2014; 8: 792.
– Dr. Edward Howell, Food Enzymes for Health & Longevity, Lotus Press
– Semba RD et al, Does Accumulation of Advanced Glycation End Products Contribute to the Aging Phenotype? J Gerontol A Biol Sci Med Sci. Sep 2010; 65A(9): 963–975.

Prikkelbare Darm Syndroom Symptomen en Voeding advies

Veel Nederlanders hebben regelmatig last van klachten als verstopping, diarree, een opgeblazen en vol gevoel of buikpijn ofwel Prikkelbare Darm Syndroom (PDS). Volgens de officiële cijfers van het Nederlands Huisartsen Genootschap komt PDS bij 15 tot 20% van de vrouwen en 5 tot 20% van de mannen voor. De diagnose wordt vaak gesteld, maar dat maakt nog niet duidelijk wat de oorzaak nou is. In dit artikel kun je lezen over de verschillende symptomen en oorzaken van Prikkelbare Darm Syndroom. Ook geef ik gerichte voedingsadviezen om klachten te voorkomen en verminderen.

Prikkelbare Darm Syndroom

Bij het Prikkelbare Darm Syndroom, of Irritable Bowel Syndrome (IBS), spastisch colon of spastische darm, verergeren klachten vaak in stressvolle periodes, na een antibioticakuur of, bij vrouwen, rond de menstruatie. Het is een chronische aandoening van het spijsverteringskanaal (en dus niet alleen in de darmen zoals je uit de naam zou afleiden). Het lichaam heeft als het ware moeite met de spijsverteringsbewegingen in de slokdarm, maag en/of darmen. PDS komt alleen voor onder volwassenen. In westerse landen komt PDS meer voor (gemiddeld 6-22%) dan in Oosterse landen (gemiddeld 2-17%), zo blijkt uit verschillende data. Uit meerdere onderzoeken blijkt daarnaast dat PDS bij vrouwen vaker voorkomt dan bij mannen. Uit een analyse in 2010 (Adeyemo) bleek daarnaast dat vrouwen vaker last hebben van klachten als buikpijn en obstipatie, terwijl mannen juist vaker diarree gerelateerde klachten hebben. Hieruit zou kunnen blijken dat vrouwelijke hormonen invloed hebben op de mate van PDS, ook omdat uit deze analyse is gebleken dat zowel vrouwen met PDS als gezonde vrouwen meer van onderstaande symptomen hadden tijdens de menstruele cyclus.

Symptomen van Prikkelbare Darm Syndroom

Volgens de officiële standaard (NHG-standaard) worden de symptomen van PDS omschreven als terugkerende klachten van buikpijn of het hebben van een onaangename sensatie in de buik gedurende minstens drie dagen per maand. De symptomen die het meeste voorkomen bij PDS zijn buikpijn in combinatie met diarree, verstopping of beiden. Ook kun je last hebben van winderigheid, boeren of een vol en opgeblazen gevoel. Sommige mensen hebben vooral last van de dikke darm of maag, andere hebben klachten in het hele spijsverteringsstelsel. De verschillende klachten kunnen ook gepaard gaan met hele andere klachten zoals hoofdpijn, vermoeidheid, slaapstoornissen, vaker moeten plassen, weinig energie, pijn in de onderbuik tijdens seks (bij vrouwen), verlies van libido, misselijkheid, angsten, depressie en verlies van eetlust.

Hieronder de verschillende plaatsen in het lichaam en symptomen waar je afzonderlijk of in combinatie last van kunt hebben.
Dikke darm 

  • Pijn aan de rechterkant van de onderbuik, bijvoorbeeld helemaal onderin de buik of net onder de ribben en soms straalt dit uit naar de oksel. Soms ebt dit gevoel wat weg na de stoelgang, en soms niet.
  • Verstopping of diarree of dit afgewisseld
  • Overmatige winderigheid
  • Aandrang om naar de wc te gaan tijdens het eten
  • Aandrang om naar de wc te gaan die je totaal kan overvallen
  • Buikpijn en verandering in de stoelgang

Dunne darm

  • Rommelende geluiden in de darm
  • Een opgeblazen gevoel in de buik
  • Gevoelig aanvoelende buik.

Endeldarm

  • Korte stekende pijn in de endeldarm
  • Het gevoel dat de darmen niet leeg zijn na de stoelgang (dit symptoom blijkt ook uit onderzoek 2007, Ersryd A et al).
  • Per ongeluk wat ontlasting verliezen

Maag

  • Maagpijn (en geen sprake van een maagzweer)
  • Je snel vol voelen tijdens het eten of je heel erg vol voelen na het eten

Slokdarm

  • Maagzuur (oprispingen)
  • Af en toe komt er eten in je slokdarm
  • Pijn bij het slikken
  • Gevoel of er een prop in je keel zit

Vlak na de stoelgang kunnen de klachten wat minder zijn. De symptomen kunnen na een tijd ook veranderen en soms verergeren of ook minder worden.

Oorzaken van Prikkelbare Darm Syndroom

Nadat je een hap voeding in je mond hebt gestopt komt deze, na het kauwen, in je maag terecht. Hier wordt het voorbewerkt. Je maag stuurt de voeding vervolgens naar de twaalfvingerige darm, gevolgd door de dunne darm. Hier worden alle voedingsstoffen die je lichaam nodig heeft uit de voeding gehaald. Het niet verteerde eten wordt naar de dikke darm gestuurd waar het verder verwerkt wordt tot ontlasting. Bij een gezonde spijsvertering wordt het eten met behulp van spiersamentrekkingen door je gehele spijsverteringskanaal geleid. Van deze zogenoemde peristaltische bewegingen voel je normaal niets, maar als de bewegingen geen gezond patroon hebben kun je last krijgen van PDS.

Het is nog steeds niet duidelijk wat de medische oorzaak van PDS precies is. De Maag Lever Darm Stichting stelt dat het waarschijnlijk een combinatie van factoren is. In ieder geval spelen een extra gevoelige darmwand een rol en/of een verstoorde (spastische) beweging van de darm. Uitbarstingen van PDS kunnen worden uitgelokt door verschillende factoren zoals bepaalde voeding, allergieën of stress. Het lijkt te kunnen ontstaan als gevolg van een darminfectie (voedselvergiftiging). De darmen van mensen met PDS kunnen onregelmatige en wisselende bewegingen maken waardoor verstopping of juist diarree kan ontstaan. Er kan een abnormale verwerking van prikkels in het maagdarmkanaal en mogelijk ook in de hersenen zijn, hierdoor nemen mensen met PDS de pijn in de darmen eerder waar dan andere mensen. Hier wordt nog onderzoek naar gedaan, aldus de Maag Lever Darm Stichting. Uit wetenschappelijk onderzoek (2002) blijkt dat PDS vaak voorkomt in combinatie met andere aandoeningen waarbij pijn een belangrijke rol speelt (fibromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom en chronische bekkenpijn). Dit wordt ondersteund door andere onderzoeken waaruit bleek dat PDS vaak voorkomt in combinatie met endometriose (Meurs-Szojda et al, 2010), migraine (Cole et al, 2006) en fibromyalgie (Cole et al, 2006).

Bij mensen die last hebben van PDS zijn er geen afwijkingen te zien in de organen en weefsels van het spijsverteringskanaal, er zijn geen ontstekingen te zien. PDS is dus geen darminfectie (zoals de Ziekte van Crohn dat wel is).

Wat maakt de klachten erger?

De Maag Lever Darm Stichting stelt dat verkeerde voeding de klachten van PDS kunnen verergeren, lees hierover onder het kopje ‘voedingsadviezen’. Daarnaast is het duidelijk dat stress, angst, depressie, sterke emoties, spanningen en nervositeit de PDS klachten kunnen verergeren. Het is vaak het resultaat van een combinatie van zowel lichamelijke als geestelijke factoren.

Stress
De maag- en darmwand bestaan uit verschillende zenuwcellen die weer verbonden zijn met de hersenen. Psychische stress kan er zo voor zorgen dat de spieren van het spijsverteringskanaal spasmen krijgen en dat kan leiden tot klachten. Wetenschappelijk onderzoek (2004) toont aan dat bij ongeveer de helft van de mensen met PDS deze is ontstaan na een heftige gebeurtenis in hun leven. Ontslag, een traumatische gebeurtenis, echtscheiding of het verliezen van een dierbare. Het kan ook een grote verandering zijn waar je zelf voor hebt gekozen zoals een verhuizing of verandering van baan. Ook hiermee kan (onbewust) spanning gepaard gaan en dat kan klachten verergeren of zelfs veroorzaken. Psychologische stress kan de oorzaak zijn van het begin van PDS.

Wanneer je last hebt van PDS is het dus belangrijk goed om te leren gaan met stress en stressvolle situaties, leren over tijdmanagement, yoga, ademhalingstechnieken en meditatie kunnen hier allemaal bij helpen. Natuurlijk overkomen sommige stressvolle situaties ons in het leven, maar hoe we hier mee om gaan kan wel verschil maken.

Angst
Zoals gezegd lijken mensen die aan PDS lijden extra gevoelige pijnreceptoren in het spijsverteringskanaal te hebben. Dat kan te maken hebben met een afwijkend serotoninegehalte, een neurotransmitter die een rol speelt bij de spijsvertering en gemoedstoestand. Dit zou ook een verklaring zijn voor het feit dat mensen met PDS vaker dan gemiddeld last hebben van angst en depressie, zo blijkt uit onderzoek (2005). Onderzoekers in 2003 onderzochten 188 patiënten met PDS, hiervan had 73,9% een psychiatrische stoornis. 58% van deze groep had een angststoornis en 33,5% aan een stemmingsstoornis. Van de patiënten met de angststoornis had 77,1% die stoornis al voordat de symptomen van PDS optraden. Van de patiënten met de stemmingsstoornis was dat ook het geval bij 60,3%. Uit dit onderzoek zou je dus kunnen concluderen dat PDS in sommige gevallen een gevolg is van psychologische problemen en niet de oorzaak daarvan. Wel bleek uit onderzoek (2006) dat de kans op depressie 40% groter is bij mensen met PDS, dan bij mensen die deze aandoening niet hebben.

Voedingsadviezen om klachten te voorkomen en verminderen

De Maag Lever Darm Stichting stelt dat verkeerde voeding de klachten van PDS kunnen verergeren. Meestal geeft een vezelarme of eenzijdige voeding verergering van de klachten. Bij sommige mensen kunnen de klachten juist verergeren door het eten van te veel vezels in één keer. Sommige mensen zijn gevoelig voor bepaalde voedingsmiddelen of hebben allergieën. Voedingsgewoonten zijn meestal niet de oorzaak van PDS, maar spelen wel een rol bij de verergering van klachten.

Eet deze boosdoeners liever niet:

  • Kunstmatige zoetstoffen
  • Fructose
  • Vet eten
  • Melkproducten
  • Chocolade
  • Alcohol
  • Frisdrank
  • Cafeïne
  • Tarwe
  • Champignons, peulvruchten, uien, prei, spruiten (wanneer je last hebt van gasvorming of een opgeblazen gevoel).
  • Te veel vruchtensap kan gisting geven met gasvorming als gevolg. En dat gaat ook op voor te veel rauwkost, te veel fruit en te veel suiker of suikerrijke producten.

Ook te snel eten of te veel eten kan klachten verergeren.

Tijdens een ‘PDS-aanval’ eten mensen vaak minder goed en daarnaast kan het lichaam op dat moment minder goed voeding opnemen. Hierdoor kunnen tekorten aan vitamines en mineralen in het lichaam ontstaan, wat klachten weer kan verergeren. Het is dus extra belangrijk om tijdens een PDS-aanval gezond, volwaardig en regelmatig te eten.

Wat eet je juist wel?

  • Een kleine hoeveelheid gezonde vetten bij iedere maaltijd. Door wat gezonde vetten (van vis of avocado bijvoorbeeld) toe te voegen aan elke maaltijd blijft het voedsel langer in de maag waardoor het langzamer door het maag-darmkanaal gaat (H. de Lint, 2001).
  • Drink minimaal twee liter water per dag, vooral bij een vezelrijk dieet of wanneer je vooral last hebt van obstipatie.
  • Eet vezelrijk (maar bouw dit langzaam op), een goede bron van vezels zijn bijvoorbeeld groene smoothies.
  • Geelwortel is een kruid dat traditioneel wordt gebruikt tegen buikpijn, spijsverteringsstoornissen en overmatige gasvorming (Saunjo L et al, 2001).
  • Veel mensen met PDS hebben baat bij pepermuntolie als supplement. Dit helpt als natuurlijke spierontspanner. Bij recent onderzoek onder 110 mensen met PDS hadden degenen die 15 tot 20 minuten voor het eten één capsule gebruikten, binnen een maand minder last van een opgeblazen gevoel, diarree en buikpijn. Belangrijk is wel om een supplement met een beschermlaag te kiezen zodat de olie pas in de darmen vrijkomt. Pepermuntthee kan de klachten juist verergeren.
  • Extract van artisjokblad kan helpen bij buikpijn, krampen, gasvorming, winderigheid, obsitipatie, diarree, drang om naar de wc te gaan, opgezette buik, slijm bij de ontlasting en het gevoel dat de darmen niet leeg zijn na toiletbezoek (Saunjo et al, 2011).

Dit is een samenvatting van een uitgebreid artikel over dit onderwerp op de ledenwebsite van het Maximale Gezondheidsprogramma. Wanneer je persoonlijk advies wilt op het gebied van voeding en levensstijl gericht op bepaalde klachten die je misschien hebt, zoals PDS, of persoonlijke begeleiding voor meer energie of een gezond gewicht, dan kun je eens kijken of dit programma iets voor je is. Via een uitgebreide hormoonanalyse, persoonlijke coaching en advies op het gebied van gezondheid, voeding en beweging begeleiden we je graag naar meer energie en een gezond(er) lichaam.

Referenties
– Ersryd, A., Posserud, I. et al. Subtyping the irritable bowel syndrome by predominant bowel habit: Rome II versus Rome III, 2007. Alimentary, Pharmacology and Therapeutics, 26, p. 953-961.
– Olafsdottir, L.B., Gudjonsson, H et al. Stability of the irritable bowel syndrome and subgroups as measured by three diagnostic criteria – a 10 year follow up study, 2010. Alimentary, Pharmacology and Therapeutics, 32, p. 670-680.
– Adeyemo, M.A., Spiegel, B.M.R. & Chang, L. Meta-analysis: do irritable bowel syndrome symptoms vary between men and women? (2010) Alimentary, Pharmacology and Therapeutics, 32, p.738-755.
– Drossman D A, Camilleri M et al. AGA technical review on irritable bowel syndrome. Gastroenterology. 2002;123(6):2108–2131. – Meurs – Szojda, M.M., Mijatovic, V. et al, 2010. Irritable bowel syndrome and chronic constipation in patients with endometriosis. Colorectal Disease, 13, p. 67-71.
– Cole, J.A., Rothman, K.J. et al, 2006. Migraine, fibromyalgia and depression among people with IBS: a prevalence study. BioMedCentral Gastoenterology, 6:26.
– Delveaux M, Beck A et al. Effect of asimadoline, a kappa opioid agonist, on pain induced by colonic distension in patients with irritable bowel syndrome. Aliment Pharmacol Ther. 2004 Jul 15;20(2):237-46.
– Kasper DL, Braunwald E et al. Harrison’s Principles of Internal Medicine. 16th ed. New York, NY: McGraw-Hill; 2005. pp. 1947–1949.
– Sykes, M.A., Blanchard, E.B et al, 2003. Psychopathology in irritable bowel syndrome: support for a Psychophysiological Model. Journal of Behavioral Medicine, 26 (4).
– H de Lint. De natuurlijke gezondheidswijzer. Praktische voedingsadviezen om gezond te blijven. Baarn: uitgeverij De Kern, 2001. – Saunjo, L. Y, Grundmann, O et al, 2011. Management of Irritable Bowel Syndrome (IBS) in Adults: Conventional and Complementary / Alternative Approaches. Alternative Medicine Review, 16 (2), p. 134-151.

Mannelijke kaalheid tegengaan

Veel mannen krijgen vroeger of later te maken met alopecia androgenetica, ofwel kaalheid. Het is een natuurlijk proces dat bijvoorbeeld wordt beïnvloedt door erfelijkheid, hormoonhuishouding, leeftijd en ras. Dat het veel voorkomt betekent niet dat het psychisch geen impact kan hebben om je haar (plaatselijk) te verliezen. In dit artikel lees je meer over de oorzaak, over factoren die het proces beïnvloeden en hoe je kaalheid eventueel kunt tegengaan of vertragen.
Mannelijke kaalheid tegengaan

In dit artikel:

Er is een verschil tussen haaruitval en kaalheid, pas bij een verlies van 70% van het haar ontstaat kaalheid. Haaruitval kan verschillende oorzaken hebben zoals hormonen (veel bij vrouwen), medicijnen, ernstige stress of een ziekte, maar in dit artikel gaan we in op kaalheid bij mannen die veelal veroorzaakt wordt door erfelijke aanleg. Mannelijke kaalheid wordt ook wel androgenetische alopecia of alopecia androgenetica genoemd. De haren vallen uit zonder dat dit heel erg waarneembaar is, en dat leidt uiteindelijk tot kaalheid. Alopecia androgenetica is de meest voorkomende vorm van haaruitval (zowel bij mannen als bij vrouwen, al komt het bij vrouwen minder vaak en in een lichtere vorm voor). Het is een natuurlijk proces en wordt bijvoorbeeld beïnvloedt door erfelijkheid, hormoonhuishouding, leeftijd en ras. De kans op kaalheid is groter wanneer het ook in de familie voorkomt.

Veel mannen krijgen er uiteindelijk mee te maken. Een vijfde van de mannen is op twintig jarige leeftijd kaal, 40% op zijn veertigste en 70% van de mannen op zeventigjarige leeftijd. Onderzoek in 2001 (Ellis JA, Stebbing M) bevestigt dat 80% van de mannen op tachtigjarige leeftijd hier mee te maken heeft. Je kunt dus op je veertigste nog een volle haardos hebben en op je vijftigste kalend zijn. Vaak begint het bij mannen al voor hun veertigste jaar en wordt ook wel gezien als vroegtijdige haaruitval. Wanneer mannen op latere leeftijd kaal worden wordt dat involutie alopecia genoemd, ook dit is erfelijk bepaald, maar onderdeel van het verouderingsproces op latere leeftijd. Het zorgt voor verlies van de haarzakjes waar geen behandeling voor is. De haaruitval begint bij mannen vaak met inhammen aan beide kanten van het voorhoofd en een kalende plek op de kruin. De plekken groeien langzaam naar elkaar toe zodat haar bovenop het hoofd verdwijnt. De haren zijn eigenlijk niet verdwenen, maar vervangen door kort, dun en donsachtig lichaamshaar, ook wel vellushaar genoemd. Dit groeit op veel plaatsen van het menselijk lichaam en is meestal niet langer dan een millimeter of 2 a 3. Het vellushaar verdwijnt ook op den duur, maar pas in een veel later stadium. Bij sommige mannen blijft het hierbij en zij verliezen alleen haar op bepaalde plekken, en sommige mannen worden helemaal kaal.

Hoe ontstaat kaalheid?

De mannelijke geslachtshormonen (androgenen) spelen een rol bij het ontstaan van kaalheid, zo blijkt uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken (bv Hillmer AM, Hanneken S, 2005). De haarzakjes kunnen onder invloed van androgenen groter of kleiner worden. Bij alopecia androgenetica is er een gevoeligheid van de haarzakjes voor androgene steroïden, dat is genetisch bepaald. Testosteron en omzettingsproducten daarvan bevorderen de verschrompeling van het haarzakje. De groeifase van de haar wordt korter, terwijl de haargroeicyclus sneller wordt en dus zijn de haarzakjes eerder ‘opgebruikt’. De normale haarzakjes veranderen, vooral in de hoeken op het voorhoofd, de inhammen, en op de kruin in minihaarzakjes waar kleine en fijne haartjes van verschillende lengtes en diameters (vellusharen) uitgroeien. Er is dus nog wel haar, maar het wordt in de volgende groeifases dunner en lichter en voor het oog ziet dat er kaal uit. Tot er veel later echt geen haar meer uit het haarzakje komt en het echt een kale plek is.

Het hormoon dihydrotestosteron (DHT) speelt een belangrijke rol in dit proces. Dit is een actieve stof die in de cel wordt gemaakt uit testosteron met behulp van het enzym 5-alpha-reductase. Wanneer mannen een hoge 5-alpha-reductase activiteit hebben kunnen ze al vroeg kaal worden. Haarverlies en mannelijke kaalheid ontstaan door een disbalans tussen testosteron, het mannelijke geslachtshormoon, en DHT (dihydrotestosteron). Deze verandering van de haarfollikels is een geleidelijk proces. Dit proces is tot op zeker hoogte wel omkeerbaar, maar het is dan wel belangrijk om vroeg met de behandeling te beginnen. Nog voordat de haarzakjes onherstelbaar beschadigd zijn. Binnen dertig maanden na het begin van de haaruitval zijn de haarfollikels al flink beschadigd.

Factoren die meespelen bij haarverlies

  • Tekort aan voedingsstoffen
    Nummer één oorzaak van haaruitval bij vrouwen onder de vijftig is voeding (bij 30% van de vrouwen). Bijvoorbeeld door een tekort aan vitaminen en mineralen zoals ijzer. Maar ook bij mannen kan een tekort aan voedingsstoffen een factor zijn die dit proces beïnvloedt. Literatuuronderzoek in Engeland stelt dat in dat geval het aminozuur L-Lysine de onbalans kan herstellen waardoor het haar na een aantal maanden weer wat voller wordt (University of Portsmouth 2002), dit onderzoek is gedaan onder vrouwen. Zij reageerden ook goed op ijzersuppletie. De onderzoekers waarschuwen wel dat overmatig gebruik van deze vitamines en mineralen juist haarverlies kan veroorzaken en dat het dus belangrijk is de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid niet te overschrijden. Uit dit onderzoek bleek ook dat het veelvuldig gebruik van shampoo geen enkel negatief effect heeft op het proces (iets waar wel veel mannen bang voor zijn zo stelt de onderzoeker). Voor de vorming van nieuw haar zijn de vitaminen A, E, F, B1, B5, B12 en pantotheenzuur van belang. Net als mineralen als ijzer, zink en selenium. Ook een overdosering van vitamine A kan juist zorgen voor haaruitval, neem dus niet meer dan de ADH. Biotine wordt ook vaak genoemd voor een gezonde haarstofwisseling, al zijn er nog geen wetenschappelijke studies te vinden die deze werking ondersteunen. Dit is een co-enzym dat een rol speelt bij verschillende biochemische reacties in het lichaam. Het zit vooral in sla, lever en eiwit. Door verkeerde voeding of een gebrekkige opname door de darm (of medicijngebruik) kun je een tekort hebben aan verschillende vitamines en mineralen zoals biotine. Biotine zou een positief effect hebben bij alopecia androgenetica wanneer je 2,5 mg biotine per dag voor een jaar of langer slikt. Biotine zit ook in noten en dan vooral in hazelnoten, amandelen, zonnebloempitten en pinda’s (Hoppner K, Lampi E, 1994). Een gezond voedingspatroon zorgt ervoor dat je zo veel mogelijk goede vitamines en mineralen binnenkrijgt, en gezonde darmen zorgen ervoor dat je deze voedingsstoffen ook optimaal kunt opnemen wat zeker bijdraagt aan een vermindering van haaruitval.
  • Stress
    Haaruitval kan verder veroorzaakt worden of erger worden door stress, het gebruik van medicijnen, erfelijkheid, huidafwijkingen of roken. Stress kan als factor meespelen bij haaruitval, zo zegt ook de arts Daniel Hall-Flavin van de Mayo Clinic. Ook zijn er verschillende studies die aantonen dan stress een negatief effect kan hebben op de haargroei en ervoor kan zorgen dat het proces van haarverlies kan versnellen (Arck PC, Handjiski B 2001 en 2003). Ook uitgeputte bijnieren kunnen voor haaruitval zorgen. Lange periode van stress zijn de primaire oorzaak van uitgeputte bijnieren, door heftige omstandigheden in je leven zoals financiële problemen, scheiding, problemen op werk of door mentale stress of angsten. Het lichaam reageert met de productie van het stresshormoon cortisol, de bijnieren produceren daarnaast ook wat testosteron en oestrogeen. Hierdoor kan je hormonale systeem uit balans raken en je lichaam op den duur uitgeput. Het verstoort de leverfunctie en vertraagt de stofwisseling waardoor het lichaam op den duur voedingstoffen (zoals mineralen en glucose) aan de delen van het lichaam gaat onttrekken die het ‘minder’ hard nodig hebben om zo de organen te blijven voeden. En haaruitval kan hiervan een gevolg zijn. Haaruitval door stress kan ook wijzen op alopecia areata, een ziekte van de haarwortels. Alopecia areata kan ook worden veroorzaakt door ontstekingen.

Mannelijke kaalheid tegengaan

Of en hoe alopecia androgenetica behandeld wordt, hangt af van factoren als leeftijd, de psychische belasting en de mate van kaalheid. De behandeling kan bijvoorbeeld gericht zijn op het voorkomen van toename van kaalheid. In de reguliere geneeskunde worden ook wel medicijnen voorgeschreven zoals Amenixil. Een ander middel is Minoxidil, bijvoorbeeld in lotionvorm. Dit is eigenlijk een vaatverwijder en wordt gebruikt bij de behandeling van hoge bloeddruk. Waarom het precies de haargroei versterkt is niet helemaal duidelijk, maar het stimuleert bestaande haren in hun groei en vertraagd verdere uitval. Als je stopt met smeren ben je binnen een paar maanden weer terug bij af. Een ander middel is Finasteride, al staat dit middel in Nederland niet als middel tegen kaalheid geregistreerd (wel als middel tegen prostaatvergroting) maar bijvoorbeeld wel in Duitsland. Dit middel remt het enzym 5-alpha-reductase en dus ook de omzetting van testosteron in dihydrotestosteron. Het vertraagt dus niet de haaruitval maar zet het proces in sommige gevallen stop. Het werkt via de hormonen, maar heeft geen invloed op de werking van testosteron zelf. Er zijn weinig bijwerkingen, maar bijvoorbeeld wel mogelijke potentiestoornissen en libidoverlies. Net als bij Minoxidil geldt, als wordt gestopt met het middel ben je binnen een paar maanden weer terug bij af. Sinds een jaar of veertig worden er ook haartransplantaties uitgevoerd. Hierbij wordt een deel van het aanwezige eigen haar op de zij- en achterkant onder plaatselijke verdoving getransplanteerd naar de kale hoofdhuid.

Ook zijn er kruiden die kunnen helpen om haargroei te bevorderen. Er zijn stoffen die de activiteit van het enzym 5-alpha-reductase remmen, zoals het kruid Saw Palmetto. Dit kruid heeft wel in sommige gevallen wel mogelijke bijwerkingen, het kan in plaats van het testosteron omzetten naar DHT, het testosteron omzetten naar oestrogeen wat mogelijk kan zorgen voor vrouwelijke borstvorming en een lager libido. De kans hierop is groter op momenten van drukte of stress. Saw Palmetto in combinatie met een oestrogeenremmer (DIM) kan het kaalwordingsproces vertragen en in sommige gevallen zelfs een tijd stilzetten. Er zijn alleen nog tientallen kleinschalige wetenschappelijke onderzoeken te vinden die de werking van Saw Palmetto ondersteunen, één (2004) waarbij dit kruid bij 6 op de 10 mannen zorgde voor toename van de haargroei (deze mannen hadden beginnend of gemiddeld last van alopecia androgenetica). En een ander onderzoek dat aantoonde dat het gebruik van lotion met extract van Saw Palmetto zorgde voor 35% meer volume van het haar (2009).

Verder wordt het Chinese kruid Ho Shou Wu of ook wel He Shou Wu or Fo-Ti (Polygonum Multiflorum) al eeuwenlang gebruikt als middel tegen haarverlies. Dit kruid zou veel antioxidanten bevatten en zo de hoofdhuid van essentiële voedingsstoffen voorzien en de doorbloeding stimuleren voor optimale haargroei. Er zijn een redelijk aantal gepubliceerde klinische studies die de werking van dit kruid tegen haaruitval en trage haargroei ondersteunen (bijvoorbeeld Park HJ, Zhang N, 2011).

Op onze ledenwebsite van het Maximale Gezondheidsprogramma kun je meer lezen over dit onderwerp. Wanneer je persoonlijk advies wilt op het gebied van voeding en levensstijl of persoonlijke begeleiding voor meer energie of een gezond gewicht, dan kun je eens kijken of dit programma iets voor je is. Via een uitgebreide hormoonanalyse, persoonlijke coaching en advies op het gebied van gezondheid, voeding en beweging begeleiden we je graag naar een gezond(er) lichaam.

Referenties
– Ellis JA, Stebbing M et al. Polymorphism of the androgen receptor gene is associated with male pattern baldness. J Invest Dermatol 2001.
– Feiten over Haar, Jannes van Everdingen en Georgie Dom, Uitgeverij Tirion 2002
– Hillmer AM, Hanneken S et al. Genetic variation in the human androgen receptor gene is the major determinant of common early-onset androgenetic alopecia. Am J Hum Genet. 2005 Jul:77(1): 140-8.
– Rushton DH. Nutritional factors and hair loss. Clin Exp Dermatol. 2002 Jul:27(5):396-404.
– Hoppner K, Lampi E et al. Biotin content in vegetables and nuts available on the Canadian market. Food Research International 27, 1994:495-497.
– Arck PC, Handjiski B. Stress inhibits hair growth in mice by introduction of premature catagen development and deleterious perifollicular. Am J Pathol. Mar 2003; 162(3): 803-814.
– Arck PC, Handjiski B. Indications for a ‘brain-hair follicle axis (BHA)’: inhibition of keratinocyte proliferation and upregulation of keratinocyte apoptosis in telogen hair follicles by stress and substance P. 2001
– Prager N, Bickett K et al. A randomized, double-blind, placebo-controlled trial to determine the effectiveness of botanically derived inhibitors of 5-α-Reductase in the Treatment of Androgenetic Alopecia. 2004.
– Sundaram Murugusundram. Serenoa Repens: Does it have any role in the management of androgenetic alopecia? J Cutan Aesthet Surg. 2009 jan-jun; 2(1): 31-32.
– Park HJ, Zhang N et al. Topical application of Polygonum multiflorum extract induces hair growth of resting hair follicles through upregulating Shh and β-catenin expression in C57BL/6 mice. J Ethnopharmacol. 2011 May 17;135(2):369-75.