Aangekomen in korte tijd, zonder reden? De oorzaak en oplossing

• • Gezondheid, Voeding • 5

Soms kun je plotseling een aantal kilo aankomen zonder dat je iets hebt veranderd aan je voedingspatroon of levensstijl. Hoe kan dat? Vaak heeft dit een hormonale oorzaak. In dit artikel bekijken we twee oorzaken van aankomen in korte tijd, zonder reden. Ook geven we oplossingen om je lichaam en je hormoonhuishouding weer in balans te brengen.

Aangekomen in korte tijd, zonder reden

Wanneer je in korte tijd bent aangekomen zonder dat je daar een aanwijsbare reden voor kunt vinden, kan het zijn dat je hormoonhuishouding uit balans is geraakt. Je ervaart misschien ‘geen reden’, maar een reden is er wel degelijk. Ons hormonaal stelsel is een bijzonder sensitief systeem. Wat we eten, wat voor beweging we wel of niet doen, tekort aan voedingsstoffen, stress en onze levensstijl hebben veel invloed op onze hormonen. Natuurlijk zijn er meer mogelijke oorzaken, maar in dit artikel kijken we naar twee veel voorkomende redenen, die zomaar een duidelijke oorzaak kunnen zijn van het feit dat je bent aangekomen in korte tijd. Een combinatie van deze twee is ook mogelijk.

Reden 1: Verminderde productie van schildklier hormonen

Je schildklier (thyroïd) is de regelaar van je stofwisseling en één van de belangrijkste organen in je hormonale stelsel. Los van het reguleren van je stofwisseling heeft de schildklier nog meer functies zoals het reguleren van je doorbloeding, verhogen van de warmteproductie in je lichaam en ondersteuning van werking van de gewrichten. De schildklier is supergevoelig voor invloeden van buitenaf en een ongezond voedingspatroon of een ongezonde levensstijl kan een trage schildklier (ook wel hypothyreoïdie genoemd) veroorzaken. Een te snel werkende en een te traag werkende schildklier heeft beide gevolgen voor je gezondheid. De trage schildklier komt het meeste voor en kan zowel ontstaan door verminderde productie van schildklierhormonen in de schildklier zelf, als door een minder goede omzetting van het langzame, niet actieve schildklierhormoon (T4) naar het actieve schildklier hormoon (T3). Als je naast de toename in je gewicht ook last hebt van weinig energie, somberheid, koude handen en voeten, vergeetachtigheid, vocht vasthouden, verlaagd libido of een droge huid, dan zijn dit ook symptomen die kunnen wijzen op een trage schildklier.

Wetenschappelijk onderzoek

Uitgebreid onderzoek in 2008 (Fox S., gepubliceerd in ‘Archives of Internal Medicine’) toont een verband aan tussen de schildklieractiviteit en gewichtstoename. Uit het onderzoek blijkt dat vrouwen met een trage schildklier gemiddeld 2,3 kilo waren aankomen in een tijdsbestek van maximaal 3,5 jaar. Mannen met een trage schildklier waren gemiddeld 1,3 kilo aangekomen.

Een medische publicatie (Kostoglou-Athanassiou L en Ntalles K, Hippokratia Medical Journal 2010) over een trage schildklier geeft aan dat er meer redenen kunnen meespelen voor gewichtstoename, maar dat het goed mogelijk kan zijn dat een trage schildklier een rol speelt wanneer iemand in korte tijd ongeveer 3-6 kilo aankomt zonder anderen klachten, die niets te maken hebben met de schildklier, of leefstijlveranderingen.

De U.S. National Library of Medicine, A.D.A.M, onder toezicht van the American Accreditation HealthCare Commission, geeft gewichtstoename aan als ‘vroeg’ symptoom om een trage schildklier te herkennen.

Oorzaken van een traag werkende schildklier

Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor een traag werkende schildklier. Teveel stress, en daardoor een hoge productie van het stress hormoon cortisol (zie ‘reden 2’), kan zorgen voor een verminderde omzetting van T4 naar actief T3. Ook kan er een gebrek aan jodium zijn, want te weinig jodium in onze voeding leidt op lange termijn tot een traag werkende schildklier. Jodium haal je vooral uit zeegroentes, zoals wakame, nori, kelp noodles of irish moss. Het zit daarnaast ook in peterselie, vis, havermout en bananen. De schildklier is verder gevoelig voor een teveel aan zware metalen in het lichaam. Deze krijgen we bijvoorbeeld binnen door amalgaamvullingen (die voor 50% uit kwik bestaan) en zware metalen uit blik of andere verpakkingen van voeding. Met spirulina help je het lichaam om te ontgiften en deze stoffen kwijt te raken. Wanneer je veel peulvruchten of soja eet dan krijg je veel van de stof fytinezuur binnen. Jodium wordt door deze stof aangetrokken en daarna uitgescheiden uit het lichaam. Waardoor op lange termijn de schildklier trager kan gaan werken. Gefermenteerde soja kun je trouwens wel gewoon eten. Een tekort aan andere mineralen en voedingsstoffen zoals selenium kan ook een oorzaak zijn, selenium is nodig voor de omzetting van T4 naar T3. Een verslechterde leverfunctie, door veel alcohol of chronisch gebrek aan vitamines en mineralen (die zijn nodig voor ontgifting) kan leiden tot minder omzetting van T4 naar T3. En wanneer je voor lange perioden belangrijke voedingsgroepen als eiwitten en koolhydraten (ook geen complexe koolhydraten) eet, kan dit leiden tot een trage schildklier. Kies dan voor andere bronnen van eiwitten zoals eiwitpoeder uit bruine rijst of hennep eiwitpoeder om op de langere termijn geen trage schildklier te ontwikkelen.

Reden 2: Toename van stress

Wanneer we stress ervaren maakt het lichaam het hormoon cortisol aan. Dit is het hormoon dat je alert maakt en ervoor zorgt dat je ’s morgens wakker wordt en zin hebt om op te staan. Het is ook het hormoon dat je eetlust stimuleert en zorgt dat het lichaam reserves opslaat van wat je eet. Die reserves worden bijvoorbeeld opgeslagen als vet rond je buik, om het lichaam klaar te maken voor een volgende stressreactie. De manier waarop ons lichaam van nature op stress reageert, is in principe gezond. Zodra we in een stressvolle situatie terechtkomen, maakt ons lichaam het kortwerkende stresshormoon adrenaline aan, dat ons op slag startklaar maakt om te vechten of te vluchten. Ooit kwam dit goed van pas als we een wild dier tegen het lijf liepen, maar onze manier van leven is tegenwoordig natuurlijk totaal anders. De fysieke bedreiging van een wild dier of een vijand heeft plaats gemaakt voor andere stressvolle situaties zoals file, te laat komen, een deadline, faalangst, geldzorgen, relatieproblemen of een reorganisatie op werk. Je lichaam maakt voor deze, meer mentale stress situaties, ook die hormonen aan. Arts Shawn Talbott, voormalig directeur van the University of Utah Nutrition Clinic en auteur van ‘The Cortisol Connection’ legt in zijn boek uit dat dit nou juist het probleem is. We zijn dan gefrustreerd of zelfs boos en kunnen dit niet ‘lichamelijk ontladen’ zoals dat vroeger wel kon omdat we letterlijk gingen vechten of rennen (vluchten) voor dat wilde dier. Waarmee we ook meteen calorieën verbranden. Jouw neuro-endocrien systeem ‘weet’ niet dat jij niet daadwerkelijk fysiek gaat vechten of vluchten, en zal gewoon een signaal afgeven dat je voedingsvoorraad moet worden aangevuld waardoor je trek krijgt. Volgens Talbott kan gewichtstoename een gevolg zijn en zal het lichaam het vet vooral rond de buik opslaan.

Kort na de adrenalinestoot maakt het lichaam altijd cortisol aan. Cortisol wordt aangemaakt in de bijnieren en zorgt voor herstel van het evenwicht in je hormoonbalans. De energie die jij snel opbrandt onder invloed van de adrenaline, wordt via de cortisol aangevuld. Het hormoon cortisol zorgt ervoor dat de bloedsuikerspiegel stijgt waardoor je energie en doorzettingsvermogen krijgt. Zoals gezegd stimuleert cortisol je eetlust en zorgt voor vetopslag, omdat het lichaam zich klaar wil maken voor een volgende stressreactie.

Wetenschappelijk onderzoek

Een onderzoek (Epel E, Jimenez S et al, 2004) onder medische studenten, die zichzelf emotie-eters noemden, toonde een verband aan tussen emotie-eten tijdens een stressvolle periode en hoge levels van cortisol in het lichaam (getest via de urine). In vergelijking met een periode waarin de studenten geen stress hadden. Ook kwamen ze daarvan aan in gewicht. De studenten werden getest tijdens de stressvolle examenperiode en ook tijdens de zomervakantie.

Laboratoriumonderzoek onder 59 vrouwen in 2000 (Epel E, McEwen B et al) liet zien dat vrouwen die vet rond de buik hadden, ook hogere levels van cortisol in het lichaam hadden in vergelijking met vrouwen die vet vooral rond de heupen hebben. Zij bleken ook meer last te hebben van stress en maakten meer cortisol aan in stressvolle situaties. Dit zou bevestigen dat cortisol aangemaakt door stress mogelijk bijdraagt aan meer buikvet. De onderzoekers denken dat er bovendien een link is met een hoger risico op stressgerelateerde ziekten. Deze uitkomst kwam overeen met verschillende eerdere onderzoeken waaronder een uit 1992 (Marin P, Darin N, et al) en een uit 1994 (Moyer A, Rodin J, et al).

Stress verminderen

Het bestrijden van stress is dus van belang voor je gewicht en gezondheid. Stress wordt veroorzaakt door allerlei gebeurtenissen en omstandigheden, waar je niet altijd invloed op kunt uitoefenen. Aan de omstandigheden of situatie kun je niet altijd meteen iets veranderen. Wat je wel in de hand hebt is hoe je omgaat met stress. Je kunt leren om met stress om te gaan. Je hebt namelijk meer invloed op stress dan je misschien ervaart op het moment zelf en je kunt dat ook trainen. Bijvoorbeeld door afstand te nemen om inzicht te krijgen. Schrijf de situatie bijvoorbeeld eens op papier zoals deze is, zonder waardeoordelen of emoties. Schrijf op een ander vel papier wat je voelt over de situatie, je angsten, je emoties en hoeveel stress je ervaart. Ga vervolgens even wat anders doen, iets waar je even van kunt ontspannen. Bekijk op een later moment de blaadjes weer. Je hebt nu wat meer afstand. Kijk of er iets is veranderd in de emoties die je voelde. Waarschijnlijk kun je de situatie al met meer rust en minder emotie zien dan daarvoor. Zodra je in staat bent om een situatie te zien zoals deze is, zonder dat je daar meteen veel emoties bij voelt, ben je al op weg naar een eventuele oplossing. Door de situatie waarin je terecht bent gekomen los te zien van de emotionele reactie, creëer je ruimte voor nieuwe gedachten en perspectieven.

Uit recent onderzoek van de Concordia University in Canada (Jobin J, Wrosch C et al 2013) bleek dat het stresshormoon cortisol stabieler is bij mensen met een positieve persoonlijkheid. Voor het onderzoek onder volwassenen boven de zestig werd vijf keer per dag speeksel afgenomen en werd de deelnemers gevraagd om aan te geven in hoeverre ze stress hadden in bepaalde situaties. Pessimisten hadden een hoger basis stressniveau dan optimisten. Ook kwam het cortisolniveau ook moeilijker weer terug in balans bij pessimisten. Positief denken helpt dus zeker.
Meer rust en balans lijkt misschien voor de hand liggend, maar juist rust is wat veel mensen met stress zichzelf ontzeggen. Neem elke dag wat rusttijd en doe dan iets leuks voor jezelf. Meditatie en yoga zijn ook heel goed voor meer balans en rust. Steeds meer onderzoeken wijzen uit dat er een direct verband bestaat tussen yoga en meditatie en een lager cortisolniveau. Bijvoorbeeld onderzoek in 2013 van de University of California (Jacobs T et al.). Voor dit onderzoek gingen 57 mensen drie maanden naar een retraite waar ze mediteerden, maar ook leerden over ademhaling en hoe ze een meer positieve staat van ‘zijn’ konden ervaren. Hun speeksel werd zowel voor als na de retraite afgenomen om het cortisolniveau te meten, daarnaast vulden ze ook vragenlijsten in over stress in allerlei situaties en hoe ze daar mee omgingen. Alle deelnemers waren meer ‘mindful’ en meer in balans na de retraite, maar er werd ook daadwerkelijk minder cortisol gemeten in het speeksel. Dit onderzoek bevestigt eerdere onderzoeken, zoals een onderzoek van the National Academy of Sciences (2007) die aantoonde dat meditatietraining het lichaam helpt om cortisol te verlagen en angst en vermoeidheid helpt verminderen. In 2008 bleek uit een onderzoek in the Journal of American College Health ook dat meditatie stress kan verminderen.

Ook aarden helpt om het cortisolgehalte in balans te brengen. Aarden betekent letterlijk contact maken met de aarde, bijvoorbeeld door je schoenen en sokken uit te trekken en een kwartiertje tot dertig minuten op je blote voeten op het gras of in het zand te gaan staan. De aarde brengt een subtiel elektrisch signaal voort dat ons lichaam helpt om gezond te functioneren. Wetenschappelijke onderzoeken (Ghaly & Teplitz, 2004 en Chevalier et al. 2012) hebben aangetoond dat dit het cortisolgehalte in balans brengt, wat een positief effect heeft op stress en angsten en waardoor je minder snel vet opslaat. Er zijn ook speciale aardingsmatten of aardingslakens te krijgen om op te slapen.

Uiteindelijk gaat het erom je lichaam van binnen gezond te maken en je hormoonhuishouding in balans te krijgen. Dit levert je niet alleen minder vet en gewichtsverlies op, maar ook een mooiere huid, meer energie en een betere algehele gezondheid. Uiteraard adviseren wij bij klachten altijd om dit te laten checken bij een regulier of complementair arts. Onze adviezen zijn nooit in conflict met die van een arts en zijn bedoeld om klachten te voorkomen en verminderen door het lichaam van binnen gezond(er) te maken door de juiste aanpassingen in je voedingspatroon en levensstijl.

Kun je meer hulp en begeleiding gebruiken op het gebied van vet verbranden of afvallen? Ons programma de Superverbrander Methode helpt je om in 8 weken tijd overtollig vet en gewicht te verliezen door je lichaam van binnen gezond te maken en je hormoonhuishouding in balans te brengen. Ook kun je bij ons terecht voor een persoonlijke analyse van je hormoonhuishouding.

Lage rugklachten verminderen met deze oefeningen

• • Gezondheid, Training & Oefeningen • 0

Mensen halen oorzaak en gevolg nog wel eens door elkaar en vinden daarin redenen om niet te hoeven sporten. Ze zeggen: ‘Ik heb rugklachten en moet eerst van mijn klachten af voordat ik ga sporten.’ De paradox is natuurlijk dat als je gaat sporten (onder de juiste begeleiding), je juist je rug versterkt, waardoor klachten kunnen verminderen. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt hoe rugklachten kunnen verminderen door de juiste training.

Lage rugklachten verminderen

Lage rugklachten verminderen volgens onderzoek

Bij de Kettlebell Workout worden diverse spiergroepen tegelijkertijd getraind met een gewicht en oefeningen in grote aantallen herhaald. De Kettlebell training is daardoor niet zozeer een gewichttraining maar een intervaltraining met hoge intensiteit. Daarmee verschilt de Kettlebell training sterk van veel andere soorten trainingen, die meestal uitsluitend de nadruk leggen op ofwel spierkracht (b.v. gewichtheffen) ofwel conditie (b.v. cardio training), maar niet op allebei zoals bij de Kettlebell training het geval is. Dat maakt dit een geschikte training om af te vallen en vet te verminderen, maar zeker ook om lage rugklachten te verminderen. Zoals ook blijkt uit diverse onderzoeken.

Een onderzoek in 2012 (McGill SM, Marshall LW) onder zeven mannen keek naar het effect van een Kettlebell training op de lage rug. In dit onderzoek werd daarnaast bij een professionele Kettlebell trainer precies gekeken en gemeten wat er in het lichaam, en vooral rond de heupen en rug, gebeurt tijdens Kettlebell oefeningen. Het onderzoek werd uitgevoerd met een Kettlebell van 16 kilo. Opvallend was dat uit het onderzoek bleek dat er een aantal unieke bewegingen plaatsvinden met de Kettlebell, bewegingen van wervels die via andere trainingsvormen niet bereikt kunnen worden. Ook kwam uit het onderzoek dat de lage rug flink versterkt wordt door Kettlebell trainingen waardoor mensen minder rugklachten kunnen ervaren.

Onderzoek in 2011 (Jay K, Frisch D et al) keek naar het effect van Kettlebell training op zowel het musculoskeletale systeem (het stelsel van spieren, pezen, ligamenten, beenderen, gewrichten en weefsels) en het cardiovasculaire systeem (hart en bloedvaten). 40 personen die last hadden van verschillende pijnklachten, zoals pijn aan de schouders en nek en lage rugklachten, deden mee aan het onderzoek. De groep trainden drie keer per week, acht weken lang met een Kettlebell. Ten opzichte van een controlegroep verminderde de pijnklachten aanzienlijk, zowel de schouder- en nekklachten als de lage rugklachten. De spieren, ook in de lage rug, waren duidelijk sterker geworden bij de testpersonen.

Recent onderzoek (Manocchia P, Spierer DK et al, 2013) had als doel om te checken of Kettlebell trainingen daadwerkelijk een positief effect hebben op spierkracht en uithoudingsvermogen. Het onderzoek werd gehouden onder 37 testpersonen tussen de 18 en 72 jaar oud. Ze trainden tien weken, twee keer per week. Uit het onderzoek kwam dat de Kettlebell een goed en effectief alternatief is voor gewichtheffen om kracht, spierkracht en uithoudingsvermogen te verbeteren. Ander onderzoek onder veertig volwassenen in datzelfde jaar (Jay K, Jakobsen MD et al) keek naar het effect van de Kettlebell op houding, coördinatie en ‘jump performance’. Deze volwassenen hadden last van verschillende pijnklachten en ze trainden acht weken lang drie keer per week. Ook hier was het effect positief, waardoor volgens de onderzoekers pijnklachten kunnen verminderen en voorkomen kunnen worden omdat het lichaam beter kan inspelen op onverwachte bewegingen, zo ook in de lage rug.

Waar moet ik op letten als ik begin met Kettlebell training?

Uiteraard staat veiligheid altijd voorop, zeker met rugklachten, het is dus belangrijk om met goede instructies te trainen. Je kunt de instructies krijgen van een personal trainer, maar je kunt ze ook op een goede en duidelijke Dvd of online video bekijken. Door alle aanwijzingen stap voor stap op te volgen zorg je ervoor dat je alle oefeningen correct uitvoert, en dat is de beste garantie voor optimaal resultaat. Bovendien zorg je met het juist opvolgen van de instructies ervoor dat je blessures voorkomt. Je training zal het meest succesvol zijn als je voldoende varieert met de oefeningen, zodat je lichaam continu nieuwe trainingsprikkels krijgt. Toch mag je ook weer niet te snel je training opbouwen want dan loop je het risico je lichaam te overbelasten. Een veilige maar snelle progressie is dus essentieel, en hoe je dat doet leer je aan de hand van een Kettlebell training schema waarbij de intensiteit en snelheid van de oefeningen op een veilige manier wordt opgebouwd.

Lage rugklachten verminderen

Trainen met lage rugklachten

Het trainingschema op de Kettlebell Dvd Serie is bedoeld om je Kettlebell training op een juiste en veilige manier op te bouwen, waarbij voldoende progressie is ingebouwd. De eerste oefening is een basisoefening waarbij je kennismaakt met de Kettlebell en leert hoe je het gewicht op een eenvoudige manier kunt gebruiken bij je training. Zorg ervoor dat je de eerste basisoefening geheel correct en probleemloos kunt uitvoeren voordat je verder gaat met de tweede basisoefening, die iets zwaarder is dan de eerste. De derde basisoefening is nog wat zwaarder omdat je de Kettlebell in deze oefening slechts met één hand vasthoudt. Wissel bij de derde oefening na elke oefening van hand zodat de spieren van beide armen gelijkmatig worden getraind.

Luister bij elke oefening altijd goed naar je lichaam en forceer nooit wat. Voel je ergens pijn of wil de oefening niet goed lukken, controleer dan of je de oefening correct uitvoert en herhaal de oefening pas als je hem probleemloos kunt uitvoeren. Als je moeite met de oefening blijft hebben kan het raadzaam zijn om te gaan trainen met een Kettlebell met een lager gewicht.

De intensiteit van de training is vrij hoog, waardoor een korte training van 20 minuten ruim voldoende is voor maximale resultaten. Je hoeft deze training niet vaker dan 2 tot 3 keer per week uit te voeren om al binnen 3 weken resultaat te zien (en voelen).

Als je goede ervaringen hebt met de Kettlebell of je hebt interesse in deze trainingen laat dan gerust een reactie achter onderaan dit artikel.

Snel afvallen met sporten

• • Gezondheid, Voeding • 0

De wetenschap is het er over eens, om af te vallen met sporten is hoge intensiteit training met korte rustmomenten is veel effectiever dan lange cardio training op een constante intensiteit. In dit artikel lees je hoe dat zit en hoe je dit gemakkelijk kunt inpassen in je dagelijks leven.

Snel afvallen met sporten

Verschillende wetenschappelijke onderzoeken onder allerlei doelgroepen hebben nu onomstotelijk bewezen dat interval training met kracht oefeningen de meest effectieve manier is om af te vallen met sport. Zeker in vergelijking met cardio training op een constante intensiteit met een lage hartslag. Deze effectieve manier van trainen wordt ook wel High-intensity Intermittent Exercise ofwel HIIE genoemd, ook wordt het wel aangeduid met High-intensity Interval Training, HIIT, High-intensity Training, HIT of Tabata training. Tabata is vernoemd naar een Japanse onderzoeker Dr. Izumi Tabata van het Nationale Instituut voor Fitness en Sport in Tokio, in zijn onderzoek (1996) ontdekte hij dat intervaltraining op hoge intensiteit meer en sneller resultaat liet zien dan aerobe training. De onderzoeksgroep verbrandde meer vet en ging meer vooruit in maximale zuurstofopname dan een groep die een uur duurtraining deed per dag. Daarna zijn er nog vele onderzoeken gedaan die de uitkomsten van dit onderzoek bevestigen.

Het percentage van mensen met overgewicht loopt gestaag op. Van de Nederlandse bevolking had 30 procent in 2012 matig overgewicht en 10 procent ernstig overgewicht, dat heeft het CBS begin van dit jaar bekend gemaakt. En dit percentage loopt gestaag op, aldus het CBS. Ook lieten ze weten dat overgewicht vaak samen gaat met chronische aandoeningen, zoals hoge bloeddruk, diabetes, gewrichtsslijtage en hart- en vaatziekten. Ruim 13 procent van de mensen met obesitas heeft naar eigen zeggen diabetes type 2. Volgens het CBS is dat negen keer zoveel als bij mensen die niet te zwaar zijn. Afvallen is dus voor steeds meer mensen aan de orde en noodzakelijk om een goede gezondheid te behouden. Dit artikel is bedoeld om je daarbij te helpen.

Snel afvallen met sporten volgens de wetenschap

Onderzoek onder vrouwen met overgewicht:
Het doel van dit onderzoek (Alizadeh Z, Kordi R et al, 2013) was uitvinden welke manier van sporten het meest effectief is om af te vallen, in dit geval bij vrouwen met overgewicht. Dit omdat het percentage van mensen met overgewicht stijgt in de wereld en dat allerlei chronische ziekten tot gevolg kan hebben. De vrouwen kregen tijdens de testperiode van twaalf weken allen hetzelfde aantal calorieën binnen, minder dan zij normaal consumeerden. Allen trainden vijf keer per week. Vijftien vrouwen deden 40 minuten training totaal, maar verdeeld over drie momenten per dag. Vijftien vrouwen trainden 40 minuten achter elkaar met een lage intensiteit. En vijftien vrouwen trainden niet, zij waren de zogenoemde controlegroep. Na twaalf weken was de groep die in korte sessies had getraind ruim meer gewicht kwijt ten opzichte van de andere twee groepen. Ook was hun BMI (Body Mass Index) ruim meer verminderd. BMI is een index voor het gewicht in verhouding tot lichaamslengte en geeft een schatting van het gezondheidsrisico van je lichaamsgewicht. De conclusie van het onderzoek is dat kortere trainingen effectiever zijn om af te vallen dan langere duurtrainingen.

Onderzoek onder jonge mannen met overgewicht:
In dit onderzoek (Heydari M, Freund J et al, 2012) werd het effect van hoge intensiteit training met korte rustmomenten, of HIIE, onderzocht op vetpercentage en buikvet bij jonge mannen met overgewicht. Een deel van de groep mannen trainden 12 weken lang, drie keer per week voor 20 minuten (HIIE training). Het andere deel van de mannen, de controlegroep, trainden niet. Ten opzichte van de controlegroep verbeterde de conditie met 15%. Ook verloor ieder gemiddeld 1,5 kilo aan lichaamsgewicht en verminderde hun vetmassa aanzienlijk (gemiddeld 2 kilo). Ook het buikvet was sterk gereduceerd. Vanaf de zesde week was het buikvet al flink minder, maar na twaalf weken was het gemiddeld 17% verminderd. Er werd geen verschil gemeten in de gevoeligheid voor insuline in dit onderzoek. Al na zes tot twaalf weken hoge intensiteit training van 20 minuten met korte rustmomenten, totaal drie keer per week kun je dus al enorme resultaten waarnemen, aldus de onderzoekers.

Onderzoek onder jonge vrouwen:
Onderzoekers (Trapp EG, Chisholm DJ et al, 2008) lieten een deel van een groep jonge vrouwen 15 weken drie keer per week 20 minuten trainen volgens een HIIE methode (High-intensity Intermittent Exercise) ofwel korte trainingen met hoge intensiteit en een korte rust tussen de oefeningen. Ook lieten de onderzoekers een deel van de vrouwen 15 weken drie keer per week cardio training doen. En een derde groep trainde niet, dit was de controlegroep. Beide groepen die wel trainden waren duidelijk vooruitgegaan wat betreft hun conditie, alleen de HIIE groep had daarnaast ook een duidelijke vermindering van lichaamsgewicht, vetpercentage, buikvet en vet rond de benen. Ook was insulineresistentie, het ongevoelig worden van de lichaamscellen voor insuline, alleen bij vrouwen in de HIIE groep verminderd.

Onderzoek onder hartpatiënten:
Het doel van dit Canadese onderzoek (Guiraud T, Nigam A et al, 2011) was het in kaart brengen van het effect van een hoge intensiteit training met korte rustmomenten, of HIIE, op hartpatiënten (mensen met Coronary heart disease). En dan vooral in vergelijking met cardio training op een constante intensiteit met een lage hartslag. De patiënten hadden zelf achteraf voorkeur voor de HIIE trainingen door de korte momenten van krachtinspanning afgewisseld door de korte rustpauzes, waardoor het minder zwaar aanvoelde. Al met al leek HIIE training een positiever effect te hebben op het lichaam en ook veiliger te zijn voor deze patiënten, aldus de onderzoekers.

De meeste trainingsprogramma’s die gericht zijn op afvallen zijn gebaseerd op cardio training op een constante intensiteit van minimaal dertig minuten op de meeste dagen van de week. Maar, zoals bleek uit onderzoek (Shaw K, Gennat H et al, 2006) heeft op deze manier trainen niet veel effect op het verminderen van vet. Vooral intervaltraining met hoge intensiteit (HIIE of HIIT), is een effectieve manier om snel en eenvoudig vet te verbranden en af te vallen. Zoals blijkt uit bovenstaande onderzoeken, onder verschillende doelgroepen, gaat dit op voor iedereen en maakt het niet uit of je nu jong, oud, vrouw, man of helemaal gezond bent. De Kettlebell Workout is een effectieve HIIE training. Om af te vallen is dit de juiste fysieke training. Afvallen met sporten heeft een training nodig die op de juiste manier wordt uitgevoerd, in de juiste combinatie, met een bepaald aantal herhalingen, sets en rusttijd, dan is het effect maximaal.

Snel afvallen met sporten

Hoe kun jij snel afvallen met sporten?

De Kettlebell training is een intervaltraining die oorspronkelijk uit Rusland afkomstig is. Daar trainden Russische strijders al in de 17e eeuw met gewichten voorzien van een handvat om zo hun spierkracht, lenigheid en flexibiliteit razendsnel te ontwikkelen. Bij de Kettlebell Workout worden diverse spiergroepen tegelijkertijd getraind met een gewicht. De oefeningen worden in grote aantallen herhaald. De Kettlebell training is daardoor niet zozeer een gewichttraining maar een intervaltraining met hoge intensiteit. Daarmee verschilt de Kettlebell training sterk van veel andere soorten trainingen, die meestal uitsluitend de nadruk leggen op ofwel spierkracht (b.v. gewichtheffen) ofwel conditie (b.v. cardio training), maar niet op allebei zoals bij de Kettlebell training het geval is.

Dat de Kettlebell training veel effectiever is dan andere soorten training komt mede doordat bij de Kettlebell training de aanmaak van groeihormoon wordt gestimuleerd, een hormoon dat een belangrijke rol speelt bij de verbranding van lichaamsvet. Bovendien bevordert groeihormoon de spieropbouw, wat ook weer leidt ook tot een hogere vetverbranding, zelfs als je zit of slaapt. Dankzij de Kettlebell training zal je lichaam dus veel beter in staat zijn om vet te verbranden, zelfs op momenten dat je niet traint.
Binnen ongeveer zes trainingen went je lichaam aan deze training, dan boek je geen vooruitgang meer. Welke training je ook volgt, je lichaam went altijd aan een training en daarom moet je blijven variëren om vooruitgang te blijven boeken. Constante variatie en constante nieuwe trainingsprikkels, die je stap voor stap naar een hoger niveau brengen, zijn nodig om structureel vet te verbranden. Dit vraagt een commitment en een planning van trainingen per week met afwisselende trainingsschema’s voor de variatie. Via de Kettlebell Dvd serie hebben wij deze trainingen helemaal voor je uitgewerkt zodat je ruim 20 tot 22 weken kunt trainen. Deze trainingen duren maar 20 minuten waardoor het veel gemakkelijker is in te passen in een druk schema. Met de Kettlebell Dvd serie kun je op een veilige manier thuis trainen.

Het probleem met de meeste trainingen is dat ze te lang duren en niet de juiste intensiteit hebben om de productie van groeihormoon te stimuleren. Door de juiste inspanning-rust combinatie stimuleert de Kettlebell Workout maximaal jouw lichaamseigen groeihormoon productie. De intensiteit van de training is vrij hoog, waardoor een korte training van 20 minuten ruim voldoende is voor maximale resultaten. Je hoeft deze training niet vaker dan 2 tot 3 keer per week uit te voeren om al binnen 3 weken resultaat te zien.

Als je goede ervaringen hebt met de Kettlebell of je hebt interesse in deze trainingen laat dan gerust een reactie achter onderaan dit artikel.

Buikvet verbranden oefeningen – is kort en op hoge intensiteit beter?

• • Gezondheid, Strakke buikspieren, Training & Oefeningen • 2

Buikvet is hardnekkig, maar met de juiste manier van trainen kun je overtollig buikvet verbranden. Uit onderzoek is gebleken dat de meest geadviseerde manier om dat te doen, zeker niet de meest effectieve manier is. Wat de meest effectieve manier wel is lees je in dit artikel.

buikvet verbranden oefeningen

In dit artikel:

De belangrijkste reden waarom je wilt gaan trainen, is omdat je jouw lichaam dan pas echt zult stimuleren om vet te verbranden. Wanneer je structureel de juiste trainingen gaat doen, zul je echt je verbranding omhoog brengen en de aanmaak van de juiste ‘vetverbrandingshormonen’ stimuleren, waardoor je daadwerkelijk een strakke buik begint te ontwikkelen.

Waarom is buikvet slecht voor de gezondheid?

Er zit overtollig buikvet in de buikholte, tussen allerlei belangrijke organen, zoals de maag, lever, darmen en nieren. Wetenschappers hebben aangetoond dat er een sterk verband bestaat tussen buikvet en diverse ziektes als hart- en vaatziekten (Yusuf et al., 2004), diabetes type 2 (Montague & O’Rahilly, 2000), verminderde gevoeligheid voor insuline (Kern et al., 2001), ontstekingsziektes (Marette, 2003), kanker en longaandoeningen (Mokdad et al., 2003). Vooral mensen met overgewicht hebben last van buikvet, maar ook als je niet te zwaar bent kun je overtollig vet op de buik hebben. Om die reden wordt de mate van overtollig buikvet tegenwoordig niet meer bepaald aan de hand van de BMI index, die de verhouding tussen lengte en gewicht aangeeft, maar aan de hand van de buikomtrek. Volgens deze nieuwe rekenmethode hebben mannen met een buikomtrek van meer dan 94 cm en vrouwen met een buikomtrek van meer dan 80 cm last van overtollig buikvet.

Effectief buikvet verbranden volgens onderzoek

De meest geadviseerde trainingen voor het verbranden van buikvet zijn buikspieroefeningen en cardio training als joggen of wandelen. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat korte trainingen met een hoge intensiteit veel effectiever zijn.

Onderzoekers (Trapp EG, Chisholm DJ et al., 2008) lieten een groep jonge vrouwen 15 weken drie keer per week trainen volgens een HIIE methode (High-intensity Intermittent Exercise) ofwel korte trainingen met hoge intensiteit en een korte rust tussen de oefeningen. Ook lieten de onderzoekers een groep mensen 15 weken drie keer per week cardio training doen. Beide groepen waren duidelijk vooruitgegaan wat betreft hun conditie, alleen de HIIE groep had daarnaast ook een duidelijke vermindering van hun vetpercentage, buikvet en vet rond de benen. Ook was insulineresistentie, het ongevoelig worden van de lichaamscellen voor insuline, alleen bij vrouwen in de HIIE groep verminderd.

Amerikaans onderzoek in 2009 (Irving B, Davis C et al.) onderzocht een groep vrouwen van middelbare leeftijd met overgewicht. Alle vrouwen hebben 16 weken lang gesport waarbij een deel van de groep vijf dagen per week met lage intensiteit en een deel van de groep drie dagen per week met een hoge intensiteit. Alle vrouwen verbrandden 400 calorieën per sessie en de duur van de sessie werd daarop aangepast. Alleen bij de groep die had gesport met een hoge intensiteit was onderhuids vet en buikvet aanzienlijk afgenomen.

In een publicatie van Stephen H. Boutcher van de School of Medical Sciences in Australië worden verschillende onderzoeken op dit vlak naast elkaar gelegd. De conclusie is dat korte trainingen met een hoge intensiteit (HIIE) effectiever zijn dan elke andere vorm van bewegen om vet en buikvet te verminderen. Onderzoek in 1994 (Tremblay A. et al.) vergeleek bijvoorbeeld de effecten van HIIE met cardio training en daaruit bleek dat de mensen in de HIIE groep na 24 weken meer onderhuids vet kwijt waren dan de cardio groep. Uit de onderzoeken bleek ook dat de resultaten vooral kwamen door langdurig trainen (vanaf zes weken), in twee tot zes weken was het resultaat nog minimaal. De uitkomsten waren het meest spectaculair bij de onderzoeken waarin de testpersonen last hadden van overgewicht. Tot slot bleek uit verschillende onderzoeken dat de voornaamste reden voor mensen om niet te sporten een gebrek aan tijd was. Kortere effectieve HIIE trainingen bleken hierdoor juist interessant te zijn voor mensen die graag vet willen verliezen.

Korte training met hoge intensiteit

Korte trainingen met hoge intensiteit en een korte rust tussen de oefeningen worden zoals gezegd ook wel High-intensity Intermittent Exercise ofwel HIIE genoemd, ook wordt het wel aangeduid met High-intensity Interval Training, HIIT, High-intensity Training, HIT of Tabata training. Tabata training is vernoemd naar een Japanse onderzoeker Dr. Izumi Tabata van het Nationale Instituut voor Fitness en Sport in Tokio, in zijn onderzoek (1996) ontdekte hij dat intervaltraining op hoge intensiteit meer en sneller resultaat liet zien dan aerobe training. De onderzoeksgroep verbrandde meer vet en ging meer vooruit in maximale zuurstofopname dan een groep die een uur duurtraining deed per dag. Na een Tabata training is de stofwisseling tot wel 24 uur verhoogd, aldus onderzoek. Dat is gedeeltelijk te verklaren door de herstelprocessen in het lichaam na een soortgelijke training. De spieren zijn bezig met herstel en het aanvullen van energie en dat vraagt wat van het lichaam.

Je kunt een Tabata training of protocol invullen met zowel cardiotraining als met krachtoefeningen. De Kettlebell is hiervoor heel effectief!

Hulp van de Kettlebell

De beste manier om buikvet te verbranden is het in balans brengen van je hormoonhuishouding, zodat je minder hormonen in je lichaam hebt die vetopslag stimuleren en meer hormonen aanmaakt die de vetverbranding bevorderen. Een belangrijk hormoon dat helpt bij buikvet verbranden is groeihormoon, ook wel verjongingshormoon genoemd. De juiste fysieke training stimuleert je lichaam om meer groeihormoon te produceren. Dus de juiste oefeningen, op de juiste manier uitgevoerd, in de juiste combinatie, aantal herhalingen, sets en rusttijd. Groeihormoon is een hormoon dat je lichaam vooral tijdens de slaap aanmaakt en is verantwoordelijk voor het herstel van cellen, zoals spier- en huidcellen. Dit hormoon draagt ook bij aan de verbranding van vetcellen. Hoe hoger je groeihormoonproductie, hoe meer vet je verbrandt. Het meest effectief is de training die de productie van groeihormonen stimuleren.

Vooral intervaltraining met hoge intensiteit, zoals de Kettlebell Workout, is een effectieve manier om de productie van groeihormoon te bevorderen en zo snel en eenvoudig buikvet te verbranden. Bij de Kettlebell Workout worden diverse spiergroepen tegelijkertijd getraind met een gewicht dat een beetje lijkt op een koebel, en oefeningen in grote aantallen herhaald. Wetenschappers van de Amerikaanse Universiteit van Wisconsin hebben in 2010 een onderzoek uitgevoerd naar de effecten van de Kettlebell Workout en ontdekten dat mensen die 20 minuten met de Kettlebell trainen veel meer vet verbranden dan mensen die een uur lang in de sportschool hardlopen en gewichtheffen. Andere onderzoekers ontdekten dat dit komt doordat bij de Kettlebell Workout factoren als intensiteit, duur, aantal herhalingen en uithoudingsvermogen op de juiste manier worden gecombineerd waardoor de aanmaak van groeihormoon optimaal wordt gestimuleerd (Godfrey, Madgwick & Whyte, 2003).

Buikvet verbranden oefeningen

Het Tabata Protocol, vanuit het onderzoek van Dr. Izumi Tabata, is 5 minuten warming up, 8 sets van 20 seconden inspanning met 10 seconde pauze en 2 minuten cooling-down. Dat is in totaal elf minuten, maar daarbij moeten de 20 seconden helemaal voluit, vergelijkbaar met een sprint. Constante variatie en constant nieuwe trainingsprikkels (stap voor stap op een hoger niveau) zijn noodzakelijk om vooruitgang te blijven boeken. Binnen ongeveer zes trainingen went je lichaam aan deze training, dan boek je geen vooruitgang meer. Welke training je ook volgt, je lichaam went altijd aan een training en daarom moet je blijven variëren om vooruitgang te blijven boeken. Wanneer je zo snel mogelijk, maar vooral ook structureel buikvet wilt verbranden vergt dit de juiste oefeningen en een variatie aan oefeningen, op de juiste manier uitgevoerd, in de juiste combinatie, intensiteit, aantal herhalingen, sets en rusttijd. Ook vraagt het dat je voor jezelf een planning maakt van de trainingen per week.

Op basis van de in onderzoek bewezen methoden plannen wij trainingsschema’s in die je kunt volgen via de Kettlebell DVD serie. De Strakkebuikspieren Kettlebell Workout is een thuis-fitness methode met complete trainingsschema’s uitgelegd op DVD, van de warming-up tot en met de laatste oefening. Deze trainingen zijn volledig gericht op:

  • Het verbranden van buikvet
  • Het ontwikkelen van sterkere spieren over je volledige lichaam
  • Het ontwikkelen van strakke buikspieren

Je bouwt het op om in maximaal drie trainingen per week van 20 minuten maximaal resultaat te behalen. We hebben voor 18 weken trainingen uitgewerkt. Het probleem met de meeste trainingen is dat ze te lang duren en niet de juiste intensiteit hebben om de productie van groeihormoon te stimuleren. Door de juiste inspanning-rust combinatie stimuleert de Kettlebell Workout maximaal jouw lichaamseigen groeihormoon productie. De intensiteit van de training is daarom vrij hoog, waardoor 20-25 minuten per training ruim voldoende is voor maximale resultaten. Je hoeft deze training niet vaker dan 2 tot 3 keer per week uit te voeren om al binnen 3 weken duidelijk strakkere buikspieren te ontwikkelen. De trainingen zijn zo ingericht dat iedereen de oefeningen gemakkelijk onder de knie kan krijgen. Mocht je jaren niet hebben gesport dan kan je met simpele instructies op de DVD, snel en zonder veel moeite de oefeningen leren. Wanneer je al sportief bent en een methode zoekt om nu definitief je buikvet kwijt te raken dan kan je snel door de eerste training heen en zal je ervaren dat training 2 je gaat helpen je buikspieren binnen een aantal trainingen al zichtbaar te maken. Als je goede ervaringen hebt met de Kettlebell of je hebt interesse in deze trainingen laat dan gerust een reactie achter onderaan dit artikel.

Gesigneerd boek winnen?
JESSE gezondheidsboost_cover 0807.inddLaat onder deze blog je reactie achter. Train jij al met een Kettlebell? Zou je dit willen gaan doen? Wat wil je graag bereiken, en waarom wil je dat? Ik lees graag je reactie! Onder alle reacties worden 3 gesigneerde exemplaren van mijn nieuwe (aanstaande) boek “Gezondheidsboost” verloot.

 

Berekenen hoeveel water je per dag zou moeten drinken

• • Gezondheid • 36

water drinken
Ons lichaam bestaat voor een groot deel uit water. Ongeveer 75% van ons lichaam is water en slechts 25% is vaste stof. Water is belangrijk voor de absorptie van voedingsstoffen, het verwerken van afval, celactiviteiten en alles wat nodig is om in leven te blijven. Water drinken is zelfs essentieel om ziektes te voorkomen en jezelf goed te voelen. In dit artikel lees je hoe dat komt en hoeveel water je dan het beste kunt drinken.

In dit artikel:

Als je onvoldoende water drinkt is je lichaam niet in staat om alle giftige stoffen waaraan je dagelijks wordt blootgesteld te verwijderen. Wanneer het menselijk lichaam uitdroogt schakelt het lichaam over naar een soort overlevingsmechanisme dat als doel heeft water te conserveren om de meest vitale delen van het lichaam van water te voorzien. Een pionier op het gebied van water is de Iraanse Dr. Batmanghelidj, een conventioneel opgeleide arts die onderzocht heeft hoe water je gezond kan maken, of hoe een gebrek aan water kan leiden tot ziektes. Hij baseert zijn kennis op meer dan twintig jaar wetenschappelijk en klinisch onderzoek en schreef er verschillende boeken over, waaronder ‘Water, Het goedkoopste medicijn’. De arts stelt dat verschillende ziektes, zoals obesitas, chronische pijn of vermoeidheid, hoofdpijnen, hoge bloeddruk, vaak vooraf gaan door jaren van niet genoeg water drinken. Veel van deze ziektes kunnen dus in bepaalde mate voorkomen worden of worden bestreden door simpelweg het lichaam voldoende hoeveelheden water te geven zodat de giftige stoffen en afval uit het lichaam kunnen worden verwijderd.

Wil je ontdekken welk mineraal je belangrijkste levensbehoefte is, na zuurstof en water? Wil je ontdekken wat de 3 oorzaken zijn van minder energie, 1 tekort dat 60% van de Nederlanders heeft (en hun sneller veroudert) en hoe je jouw risico op hart- en vaatziekten met 70% kunt verlagen?

Download gratis dit e-book.

Ontdek de 3 beste adviezen voor meer energie (gratis e-book)

Tekort aan water geeft stressreactie

Wanneer het lichaam uitgedroogd is, is het lichaam écht gestresst, een beetje te vergelijken met het gevoel wanneer je enorme dorst hebt. Hierdoor geeft het lichaam een ‘vecht of vlucht’ reactie, wat betekent dat er stresschemicaliën vrijkomen om met de situatie om te kunnen gaan. Als deze chemicaliën over een lange periode vrijkomen, kan dat allerlei schadelijke gevolgen hebben voor het lichaam en kan zelfs ziektes tot gevolg hebben. Als je geen dorst hebt wil dat nog niet zeggen dat je lichaam geen behoefte heeft aan water. Zodra het lichaam namelijk gelooft dat er niet voldoende water is, wordt het dorstmechanisme ‘uitgezet’. Maar laat jezelf niet voor de gek houden, want als je lichaam het dorstmechanisme heeft uitgezet, dan wordt het eerder genoemde overlevingsmechanisme ingeschakeld. Je lichaam kan dan water gaan vasthouden in je benen, voeten, armen of gezicht en/of je hoeft minder te plassen. Dat heeft als gevolg dat je geen schadelijke afvalstoffen kwijt kunt. Je zult zien dat als je een aantal weken veel water drinkt je dorstmechanisme ook weer terug komt en weer signalen aan je geeft dat je lichaam dit vitale voedingsmiddel nodig heeft.

Uit onderzoek in 2013 van de Universiteit van East London blijkt dat het drinken van water een positieve invloed heeft op de reactiesnelheid van mensen. Na het drinken van een glas water reageren mensen tot 14 procent sneller bij een cognitieve taak, bijvoorbeeld wanneer ze zo snel mogelijk de grootste cirkel op een computerscherm moeten aanklikken. Het effect is het sterkste bij mensen die veel dorst hebben en daarmee is aangetoond dat milde uitdroging een grote invloed heeft op de cognitieve prestaties van mensen, aldus de onderzoekers.

In 2010 hebben voedingsonderzoekers aan het Virginia Tech in Blacksburg bewezen dat water drinken echt helpt als je wilt afvallen, dit was eerder nog nooit echt wetenschappelijk onderzocht. Vooral het drinken van twee glazen water voor een maaltijd zorgt ervoor dat je minder eet. De proefpersonen die twee glazen water dronken voor de maaltijd waren na drie maanden 2,5 kilo meer afgevallen dan de personen die dit niet deden. Ook na een jaar waren degenen die water dronken beter op gewicht gebleven.

Symptomen van een tekort aan water

Er zijn zoveel meer symptomen van een tekort aan water dan alleen een droge mond, zo zegt ook Dr. Batmanghelidj. Een belangrijke indicator of je voldoende drinkt is de kleur van je urine. Normaal gesproken is urine kleurloos. Een gele, diepgele tot oranje kleur betekent dat er te weinig water in je lichaam zit. De enige uitzondering daarbij is als je bepaalde wateroplosbare vitamines inneemt zoals C en B Complex, die je urine tijdelijk een diepgele kleur kunnen geven. Andere symptomen zijn: droge mond, honger, vermoeidheid, spierpijn, duizeligheid, depressieve gevoelens, angsten, te snelle hartslag of misselijkheid. Voel je je moe, heb je honger, spierkrampen of voel je hoofdpijn opkomen? Drink dan eerst eens een glas water en wacht tien minuten. Vaak zul je zien dat je je dan al een stuk beter voelt.

Bereken hoeveel water je op een dag zou moeten drinken

Een veel voorkomend excuus om niet meer water te gaan drinken is dat mensen bang zijn dat ze teveel naar de wc moeten. Als het lichaam gedurende lange tijd uitgedroogd is geweest, dan kan het water niet meer efficiënt tot zich nemen. Ga je dus opeens veel water drinken, zal je lichaam het eenvoudigweg uitstoten omdat het niet weet waar het voor nodig is. Echter, na een tijdje raakt het lichaam aan je nieuwe waterinname gewend en zal de aandrang om veelvuldig te plassen verdwijnen.

Als richtlijn adviseren wij dat je dagelijks minimaal je lichaamsgewicht x 0,44 gedeeld door 10 aan liters water moet drinken. Bij een gewicht van bijvoorbeeld 75 kilo is de berekening dus: 75 x 0,44: 10 = 3,3 liter. Dit is het advies van een van de meest bekende fitnesstrainers ter wereld Charles Poliquin.

Ontdek de 3 beste adviezen voor meer energie (gratis e-book)

Auteur en adviseur van The Food Doctor Clinic in Londen Ian Marber adviseert 1,5 tot 2 liter water per dag.

Jayne Scrivner richtte in Londen de British School of Complementary Therapy op, zij is auteur van het boek ‘Water Detox’ waarin ze twee liter per dag adviseert. Het lijkt zo simpel, maar de reden dat de meeste mensen het niet volhouden om zulke relatief grote hoeveelheden water te drinken, ligt aan het feit dat ze van de ene op de andere dag van niets naar de volle twee liter gaan. Niet alleen is het lastig voor het lichaam om deze verandering in één keer te verwerken, maar het is ook lastiger vol te houden als je niet rustig je water inname opbouwt, aldus Scrivner.

Bouw je waterinname rustig op en houd je aan bovenstaande adviezen, teveel liters water drinken brengt ook risico’s met zich mee.

Praktisch advies

  • Zet je dagelijkse hoeveelheid waterbehoefte vast klaar, bijvoorbeeld in glazen flessen of een kan. Dit maakt visueel hoeveel het is, en je weet precies wat je nog ‘moet’ opdrinken.
  • Begin de dag meteen met 1 tot 3 glazen water, gezien je lichaam na de nacht urenlang geen vocht heeft gehad. Bouw de hoeveelheid op zodra je lichaam weer gewend is aan het drinken van meer water.
  • Zet een paar keer per dag het alarm op je telefoon om je te herinneren aan het drinken van een glas water.
  • Raak je een beetje uitgekeken op water, dan zou je ook een smaakje aan het water kunnen toevoegen. Probeer eens stukjes watermeloen, een schijfje citroen of limoen, aardbeien met wat rozemarijn of een paar plakjes komkommer. Je zult zien hoe verfrissend en lekker water kan zijn.

Vergeet niet dat je lichaam afhankelijk is van water. Zonder voldoende water loop je een gezondheidsrisico, dus geef je lichaam de meest fundamentele voedingsstof die het verdient! Dit vinden wij echt de belangrijkste gezonde gewoonte.

Gesigneerd boek winnen?
JESSE gezondheidsboost_cover 0807.inddLaat onder deze blog je reactie achter. Drink jij genoeg water en hoeveel drink je op een dag? Welke klachten krijg je als je te weinig drinkt? Heb je verbetering ervaren sinds je meer water bent gaan drinken? Ik lees graag je reactie! Onder alle reacties worden 3 gesigneerde exemplaren van mijn nieuwe (aanstaande) boek “Gezondheidsboost” verloot.

Wil je ontdekken welk mineraal je belangrijkste levensbehoefte is, na zuurstof en water? Wil je ontdekken wat de 3 oorzaken zijn van minder energie, 1 tekort dat 60% van de Nederlanders heeft (en hun sneller veroudert) en hoe je jouw risico op hart- en vaatziekten met 70% kunt verlagen?

Download gratis dit e-book.

Ontdek de 3 beste adviezen voor meer energie (gratis e-book)

Obstipatie: oorzaken en verhelpen met deze 3 voedingsadviezen

• • Gezondheid, Meer energie, Stress verminderen, Weerstand & Immuunsysteem • 10

verstopping

Ieder heeft zijn eigen ritme, ook wat betreft de stoelgang. Als deze traag of moeizaam gaat, is er sprake van obstipatie ofwel verstopping. Maar liefst tien tot dertig procent van de bevolking ervaart dit regelmatig. Gelukkig kun je zelf veel doen om het te voorkomen of te verhelpen. In dit artikel lees je over de oorzaken en drie veranderingen die je kunt maken in je voedingspatroon om klachten effectief te verminderen en voorkomen.
Officieel is er pas sprake van obstipatie wanneer iemand drie keer per week of minder naar het toilet gaat en wanneer het moeite kost om dat wat eruit moet er ook uit te krijgen. Tien tot dertig procent van de bevolking heeft hier regelmatig last van en er zijn aanwijzingen dat vrouwen tweemaal zo vaak obstipatieklachten hebben als mannen, aldus onderzoek in 2008 (Peppas G.). Uit ander Amerikaans onderzoek in 2008 onder 2109 vrouwen tussen de 40 en 67 jaar rapporteerde 12,5% ernstige obstipatieklachten als moeite met ontlasting, langer moeten persen dan vijftien minuten of onvolledige lediging. En maar liefst 60% van deze vrouwen hadden last van lichtere obstipatieklachten (Varma MG et al.). In westerse landen hebben vrouwen tot wel drie keer vaker last van allerlei spijsverteringsklachten in vergelijking met mannen. Hiernaar wordt nog onderzoek gedaan, maar in onderzoeksrapporten zoals gepubliceerd in The American Journal of Gastroenterology (2003) staat als een van de redenen dat de vrouwelijke hormonen oestrogeen en progesteron een invloed hebben op de darmflora. In de twee weken voor de menstruatie vertraagt de spijsvertering, aldus deze onderzoeken.

De gevolgen van obstipatie

Wanneer afgewerkte voedingsresten te langzaam door de dikke darm gaan, wordt er meer vocht aan onttrokken dan normaal. Hierdoor wordt de ontlasting droger en harder en kan verstopping ontstaan, aldus documentatie van de Maag Lever Darm stichting. Zo hopen voedselresten zich op in de dikke darm en komt er een rottingsproces op gang. Het gevolg hiervan is dat schadelijke en toxische stoffen die normaal dezelfde dag nog uit je lichaam verdwenen zijn, nu langer in het lichaam blijven. Of ze komen via de bloedbaan in het lichaam terecht. Hierdoor stapelen afvalstoffen in het lichaam zich op en dat belast de lever en ook de darm zelf. De darm wordt door de verstopping onvoldoende gereinigd. Je kunt hierdoor bijvoorbeeld last krijgen van lusteloosheid, vermoeidheid een onzuivere huid en een lage weerstand.

Er zijn geen vaste regels voor het aantal keren dat je ontlasting zou moeten hebben. Er wordt wel gesproken over verstopping bij minder dan één keer per dag naar het toilet. Meerdere darmbewegingen per dag zijn normaal. Gemiddeld wordt 100 tot 150 gram ontlasting per dag met een frequentie van één (tot maximaal drie keer) per dag als normaal beschouwd. Al gaat dit maar op voor 50% van de mensen. Wanneer je het lichaam wilt reinigen, is een goed dagritme belangrijk om die afvalstoffen ook kwijt te raken.

Obstipatie oorzaken

* Een van de meest voorkomende oorzaken van verstopping is een tekort aan vezels. Vezels stimuleren de darmbeweging en zijn nodig voor een gezonde spijsvertering en stoelgang. In de darm werken vezels als een soort spons en nemen ze water op. Hierdoor zorgen ze ervoor dat ontlasting zacht en soepel blijft. Gemiddeld hebben we zeker rond de 30 gram tot 40 gram per dag nodig. Volgens de Gezondheidsraad krijgt slechts 5 tot 10% van de Nederlandse bevolking genoeg vezels binnen. Gemiddeld maar 18 tot 23 gram. Te weinig vezels in voeding kan nog veel meer gevolgen hebben voor onze gezondheid. Het Wereld Kanker Onderzoek Fonds heeft in 2012 een artikel gepubliceerd waarin zij stellen dat het risico op darmkanker verlaagd kan worden door een gezonde voeding en leefstijl. Dat is de conclusie op basis van onderzoeksanalyses in het kader van het Continuous Update Project (CUP), een baanbrekend project van het World Cancer Research Fund netwerk. In dit project wordt al het wetenschappelijk bewijs naar het verband tussen voeding, voedingspatroon, lichaamsvet, lichaamsbeweging en de kans op kanker continu bijgewerkt met nieuwe onderzoeksresultaten. Een update vanuit het Continuous Update Project heeft bevestigd dat het risico op darmkanker verlaagd kan worden door minder rood vlees en geen bewerkt vlees te eten, geen of minder alcohol te drinken, regelmatig te bewegen en een gezond gewicht te behouden. Het bewijs dat een voedingspatroon rijk aan vezels het risico op darmkanker kan verlagen is niet langer waarschijnlijk maar overtuigend, aldus het Wereld Kanker Onderzoek Fonds. Zij adviseren dan ook om veel vezelrijke producten zoals groente, fruit en peulvruchten te eten om het risico op darmkanker te verlagen.

* Volgens documentatie van Nederlands huisartsen genootschap is voldoende vochtinname belangrijk bij obstipatie, ook al is de wetenschappelijke onderbouwing hiervoor nog beperkt. Voor volwassenen adviseren zij 1,5 tot 2 liter vocht per dag. Voldoende water drinken is nodig voor een soepele ontlasting en een soepele stoelgang. Te weinig drinken kan harde en droge ontlasting veroorzaken.

* Stress kan obstipatie veroorzaken en verergeren, net als heftige emoties of psychische problemen. Om optimaal je voeding te kunnen verteren is het belangrijk om ontspannen te zijn. Stress heeft een belangrijke invloed op het milieu in de darmen. Zodra je last hebt van stress zal de zuurtegraad (pH-waarde) in je spijsverteringskanaal veranderen, zo schrijven Shelley Young & Robert Young in hun boek The pH-miracle: Balance your diet, reclaim your health. Als je af en toe last hebt van stress, bijvoorbeeld wanneer je onder druk staat voor een examen of belangrijk evenement, kan je lichaam die stress makkelijk opvangen, en zodra de stress is verdwenen zal de zuurtegraad in je lichaam ook snel weer herstellen naar een normaal niveau. Bij mensen met chronische stress of spanning krijgt de zuurtegraad geen kans om zich te herstellen en kan de pH-waarde in je spijsverteringsstelsel zorgen voor allerlei klachten waaronder ook irritatie en ontstekingen, aldus Young & Young. Bovendien kunnen stresshormonen het gevoel dat je naar de wc moet verminderen, waardoor je minder snel naar de wc gaat en ontlasting langer in de darmen blijft. Spanning in het leven vertaalt zich naar ‘gespannen’ darmen.

* Regelmatig bewegen is noodzakelijk voor een goede werking van de darmen. Lichaamsbeweging stimuleert namelijk ook de bewegingen van de darmen. Als je weinig beweegt, beweegt de darm ook minder. Hierdoor blijft ontlasting langer in de dikke darm dan nodig en kan verstopping ontstaan. Wetenschappelijk is dit nog niet heel stevig onderbouwd, er zijn wel een aantal onderzoeken die een gunstig effect aantonen (zoals De Schryver et al. 2005). Het is interessant dat de Maag Lever Darm stichting een verkeerd gebruik van de bekkenbodemspieren ook als mogelijke oorzaak voor verstopping aangeeft. De bekkenbodem is de spiergroep die ervoor zorgt dat we ontlasting en urine kunnen ophouden en ‘kwijt raken’. Ook bij het persen gebruiken we de bekkenbodemspieren. Als je moeite hebt de bekkenbodemspieren te ontspannen, kan verstopping ontstaan.

* Bepaalde medicijnen kunnen ook een grote invloed hebben op de stoelgang. Sommige medicijnen hebben obstipatie als bijwerking, denk hiervoor bijvoorbeeld aan ijzerpreparaten, bepaalde antidepressiva, anti-epileptica en antiparkinsonmedicatie, aldus het Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorgt CBO in 2009). Sommige ziektes kunnen verstopping veroorzaken, denk bijvoorbeeld aan prikkelbare darm syndroom of andere darmziektes, een traag werkende schildklier of diabetes.

* Naar de signalen van je lichaam luisteren is belangrijk als je gevoelig bent voor verstopping. Het negeren van aandrang kan voor een droge en harde ontlasting zorgen. Als je ontlasting te lang ophoudt en het gevoel van aandrang negeert, blijft de ontlasting langer in de dikke darm. Er wordt vocht onttrokken doordat er te lang wordt gewacht en zo wordt de ontlasting op elkaar geperst.

* Sommige mensen krijgen last van hun buik na het eten van zuivelproducten. Vaak is er dan sprake van lactose-intolerantie. Mensen missen dan het enzym dat de stof lactose omzet in glucose en galactose, en dan blijft lactose in de darm waardoor er snel veel vocht uit de ontlasting wordt onttrokken.

Obstipatie verhelpen

In het algemeen zijn er een aantal adviezen waar je goed rekening mee kunt houden als je last hebt van obstipatie. Eet regelmatig en sla geen maaltijden over, ontbijten brengt de spijsvertering op gang. Drink twee liter vocht per dag. Begin de dag bijvoorbeeld met twee glazen lauw water op de nuchtere maag om de darmwerking op gang te helpen. Vermijd alcohol en dranken met cafeïne zoals koffie omdat deze juist vocht onttrekken uit het lichaam. Beweeg voldoende, zoals volgens de Nederlandse Norm Gezond Bewegen: bij voorkeur alle dagen van de week een half uur matig intensieve lichamelijke activiteit. Zeker als je een kantoorbaan hebt of een andere baan waarbij je de hele dag zit, is het belangrijk om regelmatig even op te staan en te bewegen voor een optimaal werkende stoelgang. Effectief omgaan met stress, voldoende balans tussen werk en privé en wellicht iets van meditatie of yoga helpt ook om klachten te voorkomen en verminderen. Gebruik liever geen laxeermiddelen, omdat deze de oorzaak van verstopping niet wegnemen. De darmen worden daarvan mogelijk juist ‘lui’ waardoor ze in de toekomst juist eerder kunnen gaan verstoppen.

3 effectieve voedingsadviezen

1. Vezels
Zoals gezegd zijn vezels heel belangrijk voor een gezonde stoelgang en krijgen we daar over het algemeen niet voldoende van binnen. Ze zorgen ervoor dat de ontlasting niet te hard en droog wordt, maar de juiste structuur krijgt om de darmen op een makkelijke manier te verlaten. Vezels zitten in groente, fruit, zaden en noten. Kies vaker voor rauwkost, fruit (vooral pruimen, druiven en frambozen), vijgen, noten, sesamzaad, lijnzaad, zilvervliesrijst en havermout. Maar groente is misschien wel onze belangrijkste bron van vezels, dus meer groente eten is een gemakkelijke manier om je vezelinname te verhogen. Kies bij voorkeur groentes met een hoge voedingswaarde (o.a. andijvie, avocado, bloemkool, boerenkool, courgette, selderij, paksoi, spinazie, spruitjes, tomaten, venkel) , maar laat je smaakpapillen je uiteindelijke keuze bepalen. Wat jij zelf het lekkerst vindt, werkt het beste voor je lichaam. De groene bladgroenten zijn een uitstekende bron van vezels (maar ook van vitaminen, eiwit, anti-oxidanten en mineralen). Ook helpen ze ‘verzuring’ van het lichaam tegen te gaan. Ze bevatten stoffen die het lichaam helpen ‘reinigen’, en het lichaam helpen om zich te ontdoen van toxische stoffen. Deze kun je bijvoorbeeld verwerken in een groene smoothie voor een supergezonde vezel boost. Vezels helpen niet alleen obstipatie te voorkomen en verminderen, ze geven je daarnaast lang een verzadigd gevoel en helpen je lichaam om allerlei klachten en ziektes zoals overgewicht, darmproblemen en zelfs darmkanker voorkomen. Voer je vezelinname geleidelijk op om een opgeblazen gevoel en winderigheid te voorkomen. Als je meer vezels eet is meer drinken ook meteen belangrijk (alleen water of kruidenthee). Vezels nemen vocht op in de darmen. Als je te weinig drinkt kun je in eerste instantie meer klachten ervaren. Wanneer de darm gewend is aan de verandering zullen de klachten verminderen.

Een geweldige manier om je vezelinname te verhogen is het drinken van een dagelijkse groene smoothie. De basis van deze groene smoothie zijn groene bladgroenten. Los van het positieve effect op obstipatie blijkt uit onderzoeken dat een voedingspatroon rijk aan groene bladgroenten op allerlei verschillende manieren gunstig is voor de gezondheid. Het kan bijvoorbeeld het risico op diabetes type 2 verlagen, aldus een onderzoek van wetenschappers van Leicester University in Engeland gepubliceerd in British Medical Journal. Het blijkt dat mensen over het algemeen juist te weinig bladgroente binnenkrijgen. Groene smoothies maak je in een blender van bladgroenten, maximaal twee stuks fruit en water (en eventueel toegevoegde superfoods). Door het toevoegen van groene smoothies aan je voedingspatroon zal je hoogstwaarschijnlijk heel snel meer energie hebben. Je voelt je waarschijnlijk snel fitter en gezonder.

2. Chia zaden
Dit superfood kennen wij misschien nog niet zo lang, maar door de Maya’s en Azteken werd het duizenden jaren al gegeten. Deze zaadjes zitten vol vezels en geven daardoor lang een verzadigd gevoel. Per gram bevat een zaadje 300% meer ijzer dan verse spinazie, 500% meer eiwitten dan kidney bonen, 1400% meer magnesium dan broccoli en 100% meer vezels dan zemelen. Ze zijn dus rijk aan vezels en absorberen bovendien veel water. In de praktijk blijkt dit een gunstig effect te hebben op obstipatie. Week de chia zaden in wat water (of ongezoete amandel- of rijstmelk) voordat je ze eet. Je kunt ze (geweekt) verwerken in je groene smoothie of er wat kaneel, rauwe cacao of vanillepoeder doorheen roeren. Je kunt er ook noten of zaden in doen en je hebt een stevig ontbijt, en zeker een goed alternatief voor bijvoorbeeld ontbijtgranen die vaak vol zitten met suikers. Chia zaden zijn heel neutraal van smaak. Ook lijnzaad kan overigens een gunstig effect hebben op verstopping. Kies in eerste instantie gebroken lijnzaad wat iets milder is voor de darmen.

3. Gluten vermijden
Onderzoeker Kenneth Fine, gespecialiseerd in gluten, beweert dat een schrikwekkende 81 procent van de bevolking aanleg heeft voor glutenintolerantie. Dat wil zeggen dat vier op de vijf mensen gevoelig is voor negentig procent van wat in de supermarkt ligt. Deze in granen als tarwe, rogge, gerst, haver, spelt, faro en kamut aanwezige stof bestaat uit eiwitcomponenten, ook wel polypeptiden genoemd. Vanwege zijn verdikkende en kauwbare structuur is het een veelgebruikt toegevoegd middel in de voedingsindustrie. Dat veel mensen blijkbaar gevoelig zijn voor gluten heeft vooral met onze genen te maken. Dat het vandaag de dag zo’n issue is, komt omdat levensmiddelenontwikkelaars steeds meer gebruik maken van deze stof, waardoor het bij steeds meer mensen tot uiting komt.
Dat gluten bij zoveel mensen ongemakken veroorzaakt, is te wijten aan de hierin aanwezig stof gliadine. Deze beschadigt de darmvlokken door zich te binden aan bepaalde receptoren, waarna het knooppunten in het darmkanaal vernietigt. Dit verstoort de opname van belangrijke nutriënten en er komen mogelijk stoffen in de bloedbaan terecht die daar niet horen, waardoor het lichaam antistoffen gaat maken, aldus Fine. Als gevolg hiervan kunnen er ontstekingen ontstaan, met allerlei gezondheidskwalen als gevolg. Wanneer deze antistoffen zich tegen het lichaam zelf keren, ontstaat de meest extreme vorm van glutenintolerantie, genaamd coeliakie. Lang is gedacht dat mensen met een gevoeligheid voor gluten vooral last hadden van diarree, maar in de afgelopen jaren is het beeld van de klachten bijgesteld. Zo kan juist ook obstipatie voorkomen. In het wereldwijd gerespecteerde Lancet Medical Journal (1997 en 2003) wordt obstipatie als een belangrijk symptoom genoemd bij gevoeligheid voor gluten. Wij adviseren om in plaats van tarwe te kiezen voor andere (glutenvrije) graansoorten zoals quinoa, teff of boekweit.

Je kunt meer lezen over deze onderwerpen op de ledenwebsite van ons Maximale Gezondheidsprogramma. In dit programma krijg je een persoonlijke analyse van je hormoonhuishouding en persoonlijke begeleiding om gezonder te worden en meer energie (terug) te krijgen. En zo ook eventuele darmklachten te verminderen.

Laat je reactie achter
Denk jij dat je voldoende vezels binnenkrijgt? Welke van de bovenstaande tips wil je toepassen? Welke vragen heb je? Ik hoor heel graag van je.

Onder alle mensen die tot en met 2 augustus hun reactie achterlaten verloten we 5 exemplaren van het nieuwe boek: "De Alkalinekuur” van Dr. Stephan Domenig, waarvoor ik het voorwoord schreef. Laat je reactie achter met je email adres (deze blijft onzichtbaar – is anoniem) en we nemen contact met je op als je hebt gewonnen.

Premenstrueel syndroom – voorkomen en verminderen

• • Gezondheid • 14

De periode voor de menstruatie is voor sommige vrouwen in meerdere of mindere mate een periode waarin ze allerlei fysieke en/of emotionele klachten kunnen ervaren. Dit kan zelfs het dagelijks functioneren belemmeren. Je kunt zelf gelukkig veel doen om de symptomen van PMS te voorkomen en verminderen. In dit artikel leer je o.a. 3 effectieve manieren om dat te doen.

Premenstrueel syndroom

In dit artikel:

Premenstrueel syndroom wordt ook wel PMS genoemd en is een soort verzamelnaam voor allerlei vervelende klachten die vrouwen voorafgaand aan de menstruatie kunnen ervaren. Deze klachten kunnen zowel fysiek als emotioneel zijn. Ze ontstaan in de tweede helft van de menstruatiecyclus, zo’n veertien tot twee dagen voor de menstruatie, en verdwijnen vaak vlak na de menstruatie. Er zijn geen officiële cijfers bekend van het exacte percentage vrouwen dat hier last van heeft, gemiddeld variëren de cijfers van een kwart tot driekwart van de vrouwen. Gemiddeld beginnen (of verergeren) klachten na het dertigste jaar en na het krijgen van kinderen. Dit zou kunnen komen doordat je gevoeliger bent geworden voor progesteron na de grote lading die tijdens de zwangerschap is aangemaakt. Na de overgang verdwijnen de klachten weer. Of je last hebt van PMS hangt vooral af van het tijdstip waarop klachten optreden en weer verdwijnen, meer nog dan het type klachten.

De symptomen van premenstrueel syndroom

Er zijn vele verschillende klachten waar je mogelijk last van kunt hebben. Fysiek bijvoorbeeld van een opgeblazen gevoel, pijnlijke borsten, vocht vasthouden, slaapproblemen, hoofdpijn en spierpijn. Emotionele klachten kunnen variëren van prikkelbaarheid, wisselende stemmingen, gespannen of depressief zijn, eetbuien, emotioneel zijn, vermoeidheid, agressief zijn en een sterke behoefte aan zoet. Het heeft, afhankelijk van de intensiteit van de klachten, in minder of meerdere mate invloed op het functioneren. Veel vrouwen met PMS voelen zich niet happy of zelfs machteloos. Volgens de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie spelen bij een deel van de vrouwen die last hebben van premenstrueel syndroom onderdrukte gevoelens ervaringen een rol (dit kan ook onbewust zijn). Het is in dat geval niet altijd gemakkelijk om die ter sprake te brengen of te delen, toch is het belangrijk om gevoelens en ervaringen te verwerken zodat je leefpatroon kan veranderen.

Wat is de oorzaak?

Er is een overduidelijk verband tussen het opkomen van de klachten en de menstruatiecyclus, toch is er wetenschappelijk nooit een exacte oorzaak gevonden. Wel is vastgesteld dat vrouwen met PMS klachten gevoeliger zijn voor hormoonwisselingen dan vrouwen die geen last hebben van PMS, aldus de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie. In de hersenen is er als het ware minder weerstand om de gevolgen van hormoonwisselingen op te vangen. Bepaalde neurotransmitters werken onvoldoende. Neurotransmitters zijn chemische stoffen waarmee zenuwcellen in de hersenen berichten aan elkaar doorgeven. Op die manier worden de stemming en ons gevoel van welzijn beïnvloed. Wetenschappers hebben wel allerlei mogelijke oorzaken gevonden zoals een te lage progesteronspiegel, een tekort aan vitamine B-6 en te weinig serotonine in de hersenen; het stofje dat de stemming beïnvloedt (Eriksson O et al., 2006). Japans onderzoek in 2007 liet zien dat bij vrouwen met PMS in de week voor de menstruatie het autonome zenuwstelsel niet goed werkt. Dit stelsel reguleert onder meer de bloeddruk en de darmactiviteit. Hoe erger vrouwen last hebben van PMS, hoe minder actief het zenuwstelsel bleek te zijn. De wetenschappers onderzochten 62 vrouwen met PMS. Vooral in de laatste dagen voor de menstruatie bleek het autonome zenuwstelsel niet goed te werken. Ook hormonen lijken een oorzaak te zijn voor PMS. De hormonen die de vruchtbaarheid regelen (oestrogeen en progesteron) schommelen gedurende de cyclus. Deze veranderingen kunnen mogelijk een oorzaak zijn voor de klachten. De balans tussen deze twee heeft ook een invloed op je hersenen en daarmee je stemming en emoties. Het is al met al nog steeds niet precies duidelijk waarom de ene vrouw daar wel last van heeft en de andere niet. Dat betekent (gelukkig) zeker niet dat je de klachten niet kunt verminderen.

Je hormoonhuishouding en PMS

Wanneer je hormoonhuishouding goed in balans is heb je weinig last van PMS klachten. Wanneer je hormonen uit balans zijn kunnen de klachten dus verergeren. Een relatief hoog gehalte oestrogeen ten opzichte van progesteron, ook wel oestrogeendominatie genoemd, draagt bij aan PMS klachten. De vrouwelijke geslachtshormonen oestrogenen zorgen voor vruchtbaarheid, dragen op verschillende manieren bij aan een goede gezondheid en helpen ontstekingen te voorkomen. Oestrogeen, testosteron en progesteron zijn drie belangrijke hormonen, maar wanneer ze uit balans zijn, kunnen ze tot klachten leiden. In de afgelopen veertig jaar is er een enorme stijging te zien in typische vrouwenziekten als PMS (maar ook borstkanker of endometriose). Zelfs meer dan ooit tevoren, zegt de Amerikaanse arts Dr. Michael Lam. Hij stelt dat er steeds meer wetenschappelijk bewijs is, dat hormonale disbalansen hiervan de belangrijkste oorzaak zijn. Volgens hem komt het aantal vrouwen, van 35 jaar en ouder in het Westen, die last hebben van oestrogeendominantie al in de buurt van 50%. Oorzaken hiervan kunnen zijn:
* Voeding
Het eten van teveel ongezonde vetten. Maar ook teveel fyto-oestrogenen in voeding, dit zijn natuurlijke of plantoestrogenen. Ondanks dat ze helemaal natuurlijk zijn, kunnen deze stoffen ons eigen oestrogeen imiteren. Bijvoorbeeld in soja, peulvruchten, volkorengranen, noten, cafeïne, kiemen en kikkererwten.
* Xeno oestrogenen
Dit zijn chemische stoffen die natuurlijke oestrogenen imiteren. Deze zitten bijvoorbeeld in bepaalde cosmetica, plastic producten die BPA bevatten, schoonmaakmiddelen, pesticiden en medicijnen.
* Een tekort aan bepaalde vitamines en mineralen. Bijvoorbeeld magnesium en selenium, deze heeft de lever nodig om oestrogeen optimaal om te zetten. Ook zorgt magnesium voor een balans tussen oestrogeen en progesteron. Evenals vitamine B6, B12, C en E.
* Het kan ook zijn dat je lichaam teveel oestrogenen aanmaakt. Deze worden in de eierstokken geproduceerd, of kunnen in vetcellen worden aangemaakt. Overgewicht kan dus ook een oorzaak zijn.

Er zijn bepaalde groenten die extra ondersteunend werken bij oestrogeendominantie. Dit zijn de groenten die behoren tot de familie van kruisbloemigen, zoals broccoli, bloemkool en andere koolsoorten. Deze bevatten Diindolylmethaan, ook DIM genoemd, een stof die de hormoonbalans en het gedrag van de cellen in het lichaam reguleert.

PMDD

Bij een klein percentage vrouwen zijn de symptomen zo ernstig dat zij niet kunnen functioneren tijdens deze dagen. Zij hebben last van de meest ernstige vorm van PMS: PMDD (Premenstrual Dysphoric Disorder). Dit komt ongeveer voor bij 3 tot 8 procent van de vrouwen.

3 manieren om PMS klachten te voorkomen en verminderen

Vaak wordt door artsen medicatie, zoals antidepressiva, voorgeschreven om de symptomen te bestrijden, met de kans op bijwerkingen van de medicatie zelf. Je zult er veel baat bij hebben door stappen te maken richting een gezonde levensstijl in het algemeen waardoor je minder klachten zult ervaren.

1. De juiste voeding
Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen met PMS een laag serotonine gehalte hebben, dit stofje zorgt voor het overbrengen van signalen tussen bepaalde hersencellen (Eriksson O et al., 2006). Serotonine is een stofje waar je je happy en lekker van gaat voelen. Een laag gehalte aan serotonine zorgt voor emoties, angstgevoelens, sombere gevoelens of prikkelbaar zijn. Het eten van zoetigheid (of snelle koolhydraten) zorgt voor een tijdelijke opleving van dit stofje, maar het geeft geen werkelijke oplossing.

Stabiele bloedsuikerspiegel
Probeer de trek in zoet toch te weerstaan of kies voor ‘raw chocolate’ (dit kun je ook heel makkelijk zelf maken!).

Wanneer je bloedsuikerspiegel stabiel blijft (door suikers en ‘snelle’ koolhydraten te vermijden) zal je minder last hebben van ‘suikerdips’ waardoor je steeds weer opnieuw trek hebt in zoetigheid. Daarbij veroorzaakt een te snel stijgende bloedsuikerspiegel cellulaire ontstekingen wat ook in verband wordt gebracht met PMS klachten. Stemmingswisselingen en energiedips zijn te voorkomen door op de glycemische index van voedingsmiddelen te letten. De glycemische index is een maat voor de snelheid waarmee voedingsmiddelen de bloedglucosewaarde doen stijgen.
Voedingsmiddelen met een hoge glycemische index, zoals witbrood, witte pasta’s en aardappelen, laten de bloedglucosewaarde snel stijgen. Voedingsmiddelen met een lage glycemische index, zoals linzen, yoghurt, pinda’s, zilvervliesrijst en volkoren pasta’s, laten de bloedglucosewaarde geleidelijk stijgen. Voeding met een hoge glycemische index veroorzaakt mood swings. Voeding met een lage glycemische index zorgt er voor dat je niet alleen wat je energie betreft stabieler bent gedurende de dag, maar ook wat betreft je emoties.

Wat vermijden en wat toevoegen?
Wij adviseren ook om zuivelproducten te vermijden, minder zout te eten wanneer je last hebt van vocht vasthouden. Cafeïne en alcohol verstoren je hormoonhuishouding, evenals roken, wat PMS klachten kan verergeren.
Eet daarnaast juist meer essentiële meervoudig onverzadigde vetzuren. Uit onderzoek (Missmer SA et al., 2010) is gebleken dat omega 3 vetzuren menstruatiepijn kunnen verminderen. Dit zit in chlorella, spirulina of chiazaad die je bijvoorbeeld aan een groene smoothie kunt toevoegen. Het zit ook in vette vis zoals zalm, makreel, sardientjes of gebruik een krill olie (hier zijn ook supplementen van). Ook kun je proberen om paardenbloemthee te drinken, vooral als je last hebt van een opgeblazen gevoel, dit zorgt namelijk op een natuurlijke manier voor vochtuitdrijving. Daarnaast is gebleken dat veel vrouwen met PMS een tekort hebben aan het essentiële vetzuur GLA, een vetzuur dat aangemaakt wordt in het menselijk lichaam. Een tekort kan leiden tot fysieke en emotionele klachten als sombere gevoelens of zelfs depressieve buien evenals vocht vasthouden en je opgeblazen voelen. Dit vetzuur zit in teunisbloemolie waar supplementen van te krijgen zijn.

De vitamines en mineralen calcium, magnesium, vitamine B6, vitamine B1 en B2 en vitamine E lijken verder een gunstige invloed te hebben op PMS klachten.

Premenstrueel syndroom

2. Vermijd stress
Het is belangrijk om extra goed voor jezelf te zorgen in deze periode. Het is bewezen dat stress PMS klachten verergert (Lustyk Mk et al., 2004). Langdurige stress zorgt voor hormonale veranderingen, wat klachten kan verergeren. Dus minder hoge eisen aan jezelf stellen in de week voor de menstruatie. Er zijn culturen waarin vrouwen in die week bijna niets mogen doen, en hier in het westen nemen vrouwen over het algemeen helemaal geen rust in deze periode. Zorg voor voldoende nachtrust, eventueel met behulp van wat extra magnesium. Magnesium is nodig voor de aanmaak van hormonen en helpt de spieren en zenuwen te ontspannen. Het wordt ook wel het antistressmineraal genoemd. Een bad nemen of zwemmen kan ook heel ontspannend zijn, bovendien zou onderhuidse vochtopstapeling verminderen door de waterdruk. En zorg voor voldoende ontspanning, ga aan yoga doen, mediteren of verdiep je in mindfulness.

3. Sporten
Misschien is je neiging om op de bank te kruipen met een dekentje, maar bewegen is echt één van de beste dingen die je kunt doen tegen PMS klachten. Vooral buiten! Door daglicht maak je serotonine aan. Sporten geeft een energieboost. Regelmatige lichamelijke activiteit verlicht PMS klachten, zo stelt gynaecoloog Dr. J. Schagen van Leeuwen, die bijscholing geeft aan huisartsen over PMS, in een brochure van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG). Vooral sporten die je hart en longen aan het werk zetten, in de periode voor de menstruatie extra effectief zijn tegen klachten. Vrouwen die regelmatig, en ook tijdens de PMS periode, bewegen nemen niet alleen de depressieve gevoelens af, ze hebben ook minder last van klachten als angstgevoelens, pijnlijke borsten, stress en het vasthouden van vocht.
Lichamelijke inspanning stimuleert de productie van endorfinen, wat helpt tegen depressieve gevoelens.

Er zijn ook veel wetenschappelijke onderzoeken gedaan naar de positieve effecten van vitamine B6, B1 en B2, en ook van magnesium, op PMS klachten. Hier kun je meer over lezen in de uitgebreide versie van dit artikel op de ledenwebsite van ons Maximale Gezondheidsprogramma. In dit programma krijg je een persoonlijke analyse van je hormoonhuishouding en persoonlijke begeleiding om gezonder te worden en meer energie (terug) te krijgen. En zo ook eventuele PMS klachten te verminderen.

Heb jij ook last van PMS? Deel je ervaringen of vragen gerust onder dit artikel.

Caseïne allergie – Symptomen, achtergrond en advies

• • Gezondheid • 7

Caseïne is een belangrijk bestanddeel van koemelk en kan, bij allergie, intolerantie of gevoeligheid, allerlei klachten veroorzaken. In dit artikel lees je hoe dat komt en welke klachten dat zijn. En waarom het vermijden van bepaalde producten je een hoop energie kan opleveren.

Caseine allergie

In dit artikel:
* De boosdoener: A1 bèta-caseïne
* Alleen nadelig bij allergie?
* Caseïne en andere aandoeningen
* Tekort aan B12
* De symptomen van caseïne allergie
* Advies

Caseïne zijn koemelkeiwitten. Een koemelk allergie is een allergische reactie op eiwitten en vaak op caseïne. Het lichaam denkt dat het eiwit een vijandige stof is en maakt afweerstoffen aan die voor klachten kunnen zorgen. De interactie tussen deze afweerstoffen en de eiwitten zorgt ervoor dat er bijvoorbeeld histamine wordt aangemaakt. Dat kan mogelijk voor klachten zorgen als jeuk, darmproblemen, problemen met de luchtwegen, huiduitslag of gezwollen lippen, mond, tong of keel. Een allergie of intolerantie voor caseïne is wat anders dan een lactose intolerantie waarbij de melksuiker in koemelk niet wordt verteerd. Lactose zit overigens niet alleen in koemelk, maar in alle melksoorten zoals van buffel, geit en schaap.

De boosdoener: A1 bèta-caseïne

De allergie wordt vooral veroorzaakt door A1 bèta-caseïne, dit type caseïne komt veel voor in koemelk van een groot deel van de koeien wereldwijd. A2 caseïne is niet zo nadelig voor ons lichaam en geeft geen klachten, dit type caseïne zit bijvoorbeeld in geiten- of schapenmelk, of in melk van oudere koeienrassen (zoals Jersey of Guernsey). Duizenden jaren geleden bevatte koemelk A2 caseïne, maar door mutaties bevat onze melk tegenwoordig A1. A1 bèta-caseïne zit in zuivelproducten als melk en kaas (hoe harder de kaas hoe meer caseïne), maar wordt ook toegevoegd aan bewerkte voedingsmiddelen zoals sojakaas producten, eiwitdrankjes en sommige energierepen. In dit artikel hebben we het over A1 bèta-caseïne.

Baby’s zijn ook erg bevattelijk voor deze eiwitten, omdat het maag-darmstelsel nog niet is volgroeid. Mensen maken zelf ook bèta-caseïne aan, het zit dus ook in moedermelk, maar er is een belangrijk verschil tussen het menselijke bèta-caseïne eiwit en dat geproduceerd door A1 koeien: de menselijke bèta-caseïne lijkt meer op het A2 type. A1 bèta-caseïne zijn grote eiwitten die lastig te verteren zijn, helemaal voor een baby gezien de darmen nog niet optimaal werken. De grotere, niet volledig verteerde, eiwitten kunnen in het bloed terechtkomen. Sommige kinderen gaan in dat geval antistoffen tegen deze eiwitten produceren wat leidt tot de allergische reacties. Ook bij volwassenen lokt een voedseleiwit sneller een overgevoeligheidsreactie uit wanneer het traag en onvolledig wordt verteerd. Door gisting en rotting van eiwitresten in de darmen raken de slijmvliezen geïrriteerd en soms zelfs beschadigd. Hierdoor komen eiwitfragmenten in de bloedsomloop.

Alleen nadelig bij allergie?

Het lichaam kan gevoelig zijn voor caseïne, ook als er geen sprake is van een allergie. Bijvoorbeeld doordat caseïne zich kan omzetten tot slijm in de maag, darmen en/of luchtwegen. Slijm dat niet zomaar loskomt vanwege de plakkerige eigenschap van caseïne. Vanwege de bindende eigenschap van dit stofje wordt het, in pure vorm, ook gebruikt als bestanddeel in verschillende lijmsoorten, aldus Robert Cohen in zijn boek ‘Milk, the Deadly Poison’. Het slijm kan problemen met de ademhaling veroorzaken of de opname van voedingstoffen in het lichaam verminderen. Het zorgt ervoor dat we koemelk moeilijk kunnen verteren. In melkproducten zit ongeveer 80% caseïne en het zijn vooral deze enorme hoeveelheden waar het menselijk lichaam niet goed tegen bestand is. Steeds meer wetenschappers zijn ervan overtuigd dat mensen, in minder of meerdere, mate gevoelig zijn voor koemelkproducten. Dokter Frank Oski, hoofd Kindergeneeskunde aan de John Hopkins School of Medicine en auteur van ‘Don’t Drink your Milk’, stelt dat vijftig procent van alle schoolkinderen intolerant is voor de eiwitten in koemelk, ook al hebben velen deze diagnose niet officieel.

Caseïne en andere aandoeningen

Caseïne wordt, naast het veroorzaken van koemelkintolerantie, ook in verband gebracht met een aantal aandoeningen en ziektes. Dr. Kevin Woodward is auteur van het boek ‘The Devil in the Milk’ en heeft in dat boek meer dan 100 wetenschappelijke studies samengebracht om mensen bewust te maken van en te informeren over het consumeren van melkproducten.

Astma: vooral door de vorming van slijm in de luchtwegen kan koemelk astma verergeren. Ook kunnen klachten aan de luchtwegen als verschijnsel van koemelkallergie optreden. Dat uit zich in klachten zoals een piepende ademhaling, kortademigheid of benauwdheid. Uit een onderzoek dat staat beschreven in het boek ‘Food: Your Miracle Medicine’ van Jean Carper blijkt dat 92% van de kandidaten minder last hadden van astma na een jaar geen zuivelproducten te hebben gegeten. 25 astmapatiënten werden voor langere tijd op een zuivel- en vleesvrij dieet gezet waarna hun astmatische klachten aanzienlijk minder werden. Na vier maanden merkte 71% van de kandidaten een duidelijk verschil, en na een jaar had 92% van de patiënten hier veel baat bij.

Diabetes type 1: wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat caseïne het immuunsysteem van de pancreas aantast, waardoor diabetes type 1 kan ontstaan. In de jaren tachtig bleek dit uit dierproeven (Daneman D, Fishman L et al., 1987). In 1999 bleek uit onderzoek in Nieuw Zeeland dat ook bij mensen de kans op diabetes groter is (Elliot RB, Harris DP et al.). Duitse onderzoekers (Padberg S, Schumm-Draeger PM et al., 1999) onderzochten gezonde mensen en diabetici op antilichamen voor melkeiwitten. Diabetici hadden meer antilichamen voor A1 bèta-caseïne, dan de gezonde proefpersonen. Ander onderzoek toonde aan dat de kans aanzienlijk groter is bij baby’s en kinderen die al voor hun eerste jaar geheel of gedeeltelijk koemelk kregen.

Hartziekten: hiervoor is nog geen stevig wetenschappelijk bewijs, maar er zijn wat studies (o.a. McLachlan, 2001) die stellen dat ziekten aan het hart vaker voorkwamen bij mensen die veel A1 bèta-caseïne binnenkregen. Dr. Kevin Woodford legt in zijn boek ‘The Devil in the Milk’ ook een verband tussen melk met A1 bèta-caseïne en toename van hart- en vaatziekten.

Caseine allergie_

Tekort aan B12

Melk remt de intrinsieke factor, een bestanddeel van maagsap, dat geproduceerd wordt door het maagslijmvlies. Deze intrinsieke factor is nodig voor de opname van vitamine B12. De opname van vitamine B12 neemt dus af, wat kan leiden tot allerlei klachten als vermoeidheid, gebrek aan energie, sombere gevoelens, een wazig gevoel in het hoofd, geen concentratie of huidaandoeningen. Daarbij kan vitamine B12 juist bijdragen aan het verminderen van allergische of astmatische klachten.

De symptomen van caseïne allergie

De eerste symptomen zijn vaak uitslag en jeuk, maar ook kun je last krijgen van astmatische klachten of chronische verkoudheid. Je kunt last hebben van je darmen, buikpijn of diarree krijgen of misselijk worden. In het ergste geval kan een (levensbedreigende) anafylactische shock ontstaan, maar dit komt gelukkig niet veel voor. De meest voorkomende symptomen zijn die van het maag-darmkanaal, zoals krampen, diarree maar soms ook verstopping, slijm of bloed bij de ontlasting en ontstekingen. Eczeem kan ook een symptoom zijn. Wanneer je alleen gevoelig bent voor melkproducten, maar niet allergisch, zul je eerder last hebben van de spijsvertering, een opgeblazen gevoel, gasvorming of diarree.

Advies

Heb je last hebt van een caseïne allergie, dan is het vermijden van koemelkproducten de enige doeltreffende methode. Wij adviseren, om meer redenen dan bovenstaande, om melkproducten in het algemeen zo veel mogelijk te vermijden, ook als er geen sprake is van een allergie. Producten van geiten- of schapenmelk zijn een beter alternatief. Calcium haalt ons lichaam bijvoorbeeld uit bladgroenten. Eet genoeg spinazie, boerenkool, raapstelen en ook broccoli. In melkproducten zit ook vitamine D, dus let wel op de inname van voldoende vitamine D, bijvoorbeeld via zonlicht of een supplement. Sport je veel en gebruik je eiwitpoeder voor je spieren? Dan kun je ook kiezen voor een eiwitpoeder gemaakt van pure plantaardige eiwitten (bijvoorbeeld van het merk Sunwarrior).

Meer over caseïne en melkproducten, evenals informatie over het bereiken van een hoger gezondheidsniveau en een juiste balans in de hormoonhuishouding, kun je ook vinden op de ledenwebsite van ons Maximale Gezondheidprogramma. In dit programma krijg je een persoonlijke analyse van je hormoonhuishouding en persoonlijke begeleiding om gezonder te worden en meer energie (terug) te krijgen.

BPA in plastic flessen

BPA, andere slechte oestrogenen en kanker

• • Gezondheid • 4

BPA, ofwel Bisphenol A, is een chemische stof en wordt bijvoorbeeld gebruikt voor plastic verpakkingen. Via deze verpakkingen kan het in onze voeding terecht komen. In dit artikel lees je over de mogelijke effecten die deze stof kan hebben op je gezondheid en hoe je jezelf kunt beschermen.

BPA in plastic flessen

In dit artikel:
* Wat is BPA?
* Waar zit BPA in?
* Wat zijn de nadelen van BPA in plastic?
* BPA en kanker
* BPA en oestrogenen
* Wat is BPA vrij?
* Ons advies

Wat is BPA?

Bisphenol A of Bisfenol A is een chemische stof die wordt gebruikt om plastic mee te produceren. Een grondstof voor verpakkingen van kunststof dus. BPA bevindt zich in sommige soorten plastic flessen en in een dun laagje aan de binnenkant van (conserven)blikjes. Deze stof staat erom bekend dat het de hormoonhuishouding kan verstoren. Via plastic verpakkingen kan deze stof in het voedsel terecht komen. Het is bijvoorbeeld bewezen dat bij verhitting BPA vrijkomt en in de voeding terecht komt, met als gevolg dat bij bijna iedereen in de westerse wereld Bisphenol A in het lichaam kan worden aangetroffen. Dit is algemeen bekend, de vraag is alleen wat de gevolgen daar precies van kunnen zijn voor de gezondheid. Daar is nog steeds veel discussie over. Volgens de Amerikaanse milieuorganisatie Environmental Working Group (EWG) werd in één onderzoek in het lichaam van 95% van de onderzochte Amerikanen BPA aangetroffen. Maar niet alleen in Amerika komt BPA veel in plastic flessen en blik voor, dat is bij ons net zo goed het geval. In 2008 besloot Canada BPA toe te voegen aan hun lijst toxische stoffen en dat flessen of bekers die BPA bevatten niet meer verkocht mochten worden in dit land. Daarna laaide overal de discussie over BPA weer op. Volgens de Europese Voedsel- en Warenautoriteit (EFSA), die er in 2010 naar heeft gekeken, zijn de hoeveelheden die vrij komen vrij klein en lijken de schadelijke effecten mee te vallen. Aan de andere kant blijkt uit onderzoeken met dierproeven dat zelfs een lage dosering een verband kan hebben met allerlei gezondheidsproblemen en ziektes. Daar lees je verderop in dit artikel meer over. Inmiddels is deze stof ook hier wel verboden voor het maken van babyflessen.

Dit artikel is zeker niet bedoeld om je te laten schrikken. Het is bedoeld om je zo goed mogelijk te informeren over mogelijke effecten van deze stof. Zodat je goed geïnformeerd de keuze kunt maken of je dit wel of niet zou willen aanpassen in je levensstijl.

Waar zit BPA in?

BPA zit in allerlei verpakkingen zoals plastic flessen (bijvoorbeeld flessen met bronwater), het zijn flessen gemaakt met policarbonaat. Deze plasticsoort wordt vaak voor de fabricage van plastic flessen gebruikt, maar bijvoorbeeld ook voor doosjes voor cd’s, keukenapparaten en bakjes voor in de magnetron. In een andere vorm wordt het gebruikt in het materiaal dat als beschermlaagje aan de binnenkant van blik of karton wordt aangebracht. Als een fles gemaakt is van policarbonaat dan staat dat soms aangegeven aan de onderkant van de fles met het symbool #7. Hoe langer een plastic fles of blik gemaakt van of met policarbonaat bewaard wordt en hoe hoger de temperatuur waarbij ze bewaard worden (bijvoorbeeld door zonlicht of verhitting in de magnetron), hoe meer BPA er in de betreffende drank of voeding terecht kan komen. Uit onderzoek is gebleken dat alle tomatenproducten in blik zoals kant-en-klare pasta’s in tomatensaus, gepelde tomaten, tomatensaus, tomatenpuree, de meeste BPA bevatten van alle blikvoeding die werd onderzocht. Dit komt volgens de onderzoekers door de zure eigenschappen van tomaten die ervoor zorgen dat er door het blik meer BPA wordt afgegeven. Maak het liefst je eigen verse pastasauzen en kies voor tomatenproducten die zijn verpakt in glazen flessen of potten.

Wat zijn de nadelen van BPA in plastic?

Uit onderzoek in 2002 (Masumo, Kidani et al.) bleek dat een kleine dosis BPA al in staat kan zijn om zowel de aanmaak als de groei van vetcellen te versnellen. Wat uiteindelijk kan leiden tot overgewicht. Deze conclusie komt niet als een verrassing, aangezien BPA ook wel bekend staat als een xeno-oestrogeen (hierover meer onder het kopje ‘BPA en oestrogenen’). Dit synthetische hormoon kan bijdragen aan een kwaal die vaak ‘hardnekkig buikvet’ wordt genoemd, en wordt daarnaast in verband gebracht met kanker en andere gezondheidsproblemen zoals stofwisselingsziekten, hart- en vaatziekten, diabetes, vruchtbaarheidsproblemen en miskramen.

Ook is het bekend dat deze stof de hormoonhuishouding in de war brengt. Bij mannen kan dit zelfs een vergroting van de prostaat en borstvorming teweeg brengen zo bleek uit onderzoeken bijvoorbeeld in 2008 (Erickson).

BPA zou de ontwikkeling van de hersenen kunnen beïnvloeden en bij muizen zijn verhoogde angst, agressie en cognitieve gebreken waargenomen. De genetische veranderingen en effecten op het brein kunnen generaties lang aanhouden. Dat stelt onderzoek van de universiteit van Virginia School of Medicine (Rissman E. et al.). De genetische veranderingen waren het meest aanwezig in de eerste generatie van nakomelingen muizen die waren blootgesteld aan BPA in de baarmoeder, maar sommige genetische veranderingen zetten zich voort tot in de vierde generatie. Leider van het onderzoek Emilie Rissman, PhD, stelt dat het feit dat BPA de genetische opmaak van muizen kan veranderen, en dat deze veranderingen erfelijk zijn, een reden is om op zijn minst bezorgd te zijn om de effecten op de menselijke gezondheid.

BPA en kanker

In verschillende onderzoeken wordt BPA in verband gebracht met kanker. Bijvoorbeeld onderzoek van het Cincinnati Cancer Center (gepubliceerd in een uitgave van Plos One) waarbij werd ontdekt dat de hoeveelheid BPA in urine van mannen een aanwijzing kan zijn bij prostaatkanker en zo kan helpen bij het voorspellen van deze vorm van kanker. Ook toonde zij aan dat blootstelling aan lage doseringen BPA een verstoring in een celvermeerderingscyclus kan veroorzaken en uiteindelijk kankerverwekkend zou kunnen zijn in de prostaat. Een onderzoek in 2009 onder ratten toonde aan dat lage doseringen BPA, lager dan nu als ‘veilig’ wordt bestempeld door de Amerikaanse EPA (Environmental Protection Agency), het risico op borstkanker verhogen. Zelfs wanneer ratten de BPA hadden binnengekregen door het voeden. Met andere woorden: wanneer de moeder rat BPA binnenkrijgt tijdens de lactatieperiode, verhoogt voor de dochter ook de kans op borstkanker. In deze studie werden ratten gebruikt omdat zij de meeste overeenkomsten hebben met mensen in de ontwikkeling van hun borstklieren.

BPA en oestrogenen

BPA is een xeno-oestrogeen, dat is een chemische stof die natuurlijke oestrogenen imiteert. Xeno-oestrogenen staan erom bekend dat ze schadelijk zijn en ons immuunsysteem aantasten. Onze cellen kunnen niet altijd volledig het onderscheid maken tussen oestrogenen en deze xeno-oestrogenen.
De medische wereld is veel met onderzoeken bezig over dit onderwerp omdat xeno-oestrogenen niet alleen de cellen van vrouwen, maar ook die van mannen en kinderen beïnvloeden. Uit een aantal onderzoeken (bv Toppari J., Larsen J.C. et al., 1996) bleek dat de kwaliteit van sperma kan verminderen, in sommige gevallen tot wel 50%. Omdat xeno-oestrogenen de natuurlijke oestrogenen imiteren, kan dit bijdragen aan een teveel aan oestrogenen in het lichaam. Oestrogeen is een belangrijk hormoon voor het lichaam, maar wanneer er sprake is van een disbalans kan dit tot klachten leiden. Een teveel aan oestrogenen is een veel voorkomende hormonale disbalans. Volgens Dr. Lam, een Amerikaanse arts en onderzoeker, loopt het percentage van de vrouwen van 35 jaar en ouder in het Westen met oestrogeendominantie al op naar de 50%, maar ook bij mannen komt oestrogeendominantie voor. Bij oestrogeendominantie is het oestrogeengehalte in het lichaam te hoog, vooral in verhouding tot het progesterongehalte. De Amerikaanse arts, auteur en spreker Dr. Christiane Northrup heeft zich verdiept in het onderwerp ‘vrouwen en gezondheid’, zij stelt dat uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat oestrogeendominantie is gerelateerd aan verschillende ziektes als allergieën, borstkanker, baarmoederhalskanker, auto-immuunziekten, onvruchtbaarheid, overgewicht, cystes op de eierstokken en stolsels in het bloed. Maar ook prostaatkanker bij mannen. Ook zegt zij dat het verouderingsproces van het lichaam en de huid kan versnellen. Dit lijkt te worden ondersteund door wetenschappelijk onderzoek (Stevenson S., Thornton J., 2007) waarbij een dunner wordende huid, een drogere huid en negatieve invloed op het vaatweefsel werd waargenomen. Oestrogeendominantie kan ook de werking van schildklierhormoon tegengaan, zo stelde de overleden Amerikaanse arts Dr. John Lee. Dit kan leiden tot een te langzaam werkende schildklier en tekorten aan B-vitamines, magnesium en zink.

BPA in blik

Wat is BPA vrij?

Je kunt de blootstelling aan BPA zoveel mogelijk beperken door eten in blik te vermijden. Kies het liefst verse producten en als dat niet kan diepvriesproducten of producten verpakt in glas. Soms staat op het blik wel expliciet aangegeven dat het BPA-vrij is, dus daar kun je op letten. Verwarm je eten liever niet in een magnetron en zeker niet in plastic bakjes omdat de verhitting de afgifte van BPA en andere chemische stoffen die in het plastic bakje zitten stimuleert. Als je voor het bewaren van voeding plastic folie, plastic zakjes en plastic opbergdozen gebruikt, probeer er dan achter te komen of deze plastics BPA-vrij zijn. Op sommige plastic producten wordt duidelijk vermeld dat er geen BPA in zit. Vermijd frisdranken liever, maar zeker in blik. Onderzoeken uitgevoerd door de EWG hebben aangetoond dat 42% van alle frisdrank in blik BPA bevat. Gebruik liever geen plastic wegwerpbekers voor warme dranken als thee en koffie. Ook hier versnelt de hoge temperatuur van de drank de afgifte van BPA en andere chemicaliën. Neem bijvoorbeeld een eigen mok van aardewerk of porselein mee naar je werk, en je doet meteen goed voor het milieu. Pas verder op met teveel water uit een plastic watercooler.

Als je bronwater uit plastic flessen drinkt of water uit herbruikbare plastic flessen en bidons, zorg er dan voor dat de fles niet gemaakt is van policarbonaat. En als je eens een plastic fles hebt, let dan vooral erg op met verhitting door zon (bijvoorbeeld in de auto) omdat dit de afgifte van BPA nog eens extra stimuleert. Controleer het etiket om te kijken of de fles BPA-vrij is of check of er een code aan de onderkant van de fles staat. Als er op de bodem van een plastic fles de code “#7” staat wil dit vaak (maar niet altijd) zeggen dat de fles BPA bevat. Als op de bodem van de fles de code “PC” staat dan kun je er zeker van zijn dat de fles is gemaakt van policarbonaat en dus ook BPA bevat. Ook aluminium flessen die onder andere gebruikt worden voor buitensporten en kamperen bevatten vaak aan de binnenkant een laagje dat BPA bevat, dus deze kun je ook beter niet gebruiken.

Ons advies

Nogmaals, dit artikel is zeker niet bedoeld om je de stuipen op het lijf te jagen. Ons advies is om BPA zoveel mogelijk vermijden door glazen flessen, bakjes en bekers in plaats van plastic. En voeding nooit op te warmen in plastic bakjes. Daarnaast adviseren wij gezonde voeding met zoveel mogelijk verse producten, waardoor je eigen weerbaarheid vergroot en je minder producten uit blik of plastic consumeert. Over de BPA die je tot nu toe hebt binnengekregen hoef je niet wakker te liggen, doe het gewoon in de toekomst zo veel mogelijk anders, om een maximale gezondheid te krijgen en/of behouden.

Meer over jezelf beschermen tegen BPA en een juiste balans in de hormoonhuishouding kun je ook vinden op de ledenwebsite van ons Maximale Gezondheidprogramma. In dit programma krijg je een persoonlijke analyse van je hormoonhuishouding en persoonlijke begeleiding om meer in balans te komen, gezonder te worden en meer energie (terug) te krijgen.

Kefir – de voordelen voor je gezondheid

• • Gezondheid • 10

Je darmen zijn de basis voor een goede interne gezondheid. Kefir is een drank en kan je helpen bij een gezonde darmflora. Je kunt deze kant-en-klaar kopen, maar ook heel gemakkelijk zelf maken. In dit artikel lees je welke voordelen kefir heeft voor je gezondheid en hoe je deze drank zelf kunt maken.

Kefir korrels

In dit artikel:

Omdat de opname van voedingsstoffen in je darmen begint, liggen de darmen aan de basis van een balans of disbalans in je hormoonhuishouding, een sterk of een zwak immuunsysteem, een versnelde veroudering of juist verjonging van je lichaam. Je darmen zijn de basis van je interne gezondheid. Als je darmflora gezond is kunnen ze belangrijke voedingstoffen opnemen wat essentieel is voor je algehele gezondheid. Voor een goede spijsvertering is het belangrijk dat je voldoende ‘goede bacteriën’ in je darmen hebt, want deze bacteriën beschermen je via allerlei mechanismen tegen kwaadaardige indringers van buiten en houden je lichaam gezond. Goede bacteriën hebben een aantal belangrijke functies, zoals:

• Ze houden de ‘slechte bacteriën’ op afstand.
• Ze ondersteunen het immuunsysteem, zowel in je darmen als in het algemeen.
• Ze beschermen tegen allergieën.
• Ze verteren en absorberen bepaalde koolhydraten.

Voeding, omgeving, ziektes of geneesmiddelen, maar ook stress, vermoeidheid of overbelasting kunnen een negatieve impact hebben op de samenstelling van de darmflora. De goede bacteriën nemen af en de slechte krijgen de overhand en dat heeft invloed op je immuunsysteem. Je voelt je minder fit en bent vatbaar voor infecties. Het evenwicht van de darmflora verandert voortdurend. Met behulp van voeding kun je je darmflora zeker verbeteren. Een handig hulpmiddel daarbij is het drinken van kefir.

Wat is Kefir?

Er zijn twee soorten kefir: waterkefir en melkkefir. Melkkefir is een gefermenteerd melkproduct ofwel een probiotische zuiveldrank gemaakt van (rauwe) melk en melkkefirkorrels. Het kan ook gemaakt worden van geiten- of schapenmelk, en zelfs van rijst- of kokosmelk. Door het fermentatieproces wordt het een heel licht alcoholische drank (0,1-0,3%). Zoals je weet raden wij melk en zuivelproducten af, maar melkkefir bevat gisten en rechtsdraaiende melkzuurbacteriën (Otles & Cagindi, 2003) die juist gezond zijn voor de darmen. Het is het licht verteerbaar en bovendien wordt lactose in het fermentatieproces afgebroken. De bacteriën zetten de lactose om in zuur, lucht en een minieme hoeveelheid alcohol. De levende culturen verbeteren de lactosevertering, ook bij mensen die lactose moeilijk verteren. Ook al wordt (eventueel rauwe/verse) melk als basis gebruikt, het eindproduct is veel gezonder. De slijmvormende werking die melk heeft verdwijnt ook bijna helemaal in de uiteindelijke melkkefirdrank.

Het bevat vitamine B1 (Thiamine), B2, B6, B12, C, D en K, net als mineralen en essentiële aminozuren, waaronder Tryptofaan (Kneifel & Mayer, 1991). Tryptofaan speelt een belangrijke rol bij de productie van serotonine, een stof die in de hersenen geassocieerd wordt met onze stemming, eetlust, slaap, emotie en seksuele activiteit. Het heeft een positief effect op stemming en depressie. Het bevat calcium wat bijdraagt aan een goede werking van spijsverteringsenzymen. Ook werkt melkkefir als een natuurlijk probioticum. Melkkefir wordt ook wel ‘yoghurtplantje’ genoemd, maar melkkefir heeft niets met yoghurt of een plant te maken. Kefir is wel dikker dan melk. Kefir draagt bij aan een goede balans van bacteriën in de darmen, en voedsel wordt beter opgenomen. Het helpt je innerlijke ecosysteem in balans te krijgen of te houden.

Waterkefir is een gezonde, frisse en lichtbruisende drank die ook veel vitamines, mineralen, essentiële aminozuren en probiotica bevat. De basis voor deze drank is water met daarbij waterkefirkorrels, wat zuur zoals citroen, wat gedroogde vruchten of iets van suikers. Na het fermentatieproces zullen er alleen nog restsuikers inzitten, maar je kunt ook alleen gedroogde vruchten gebruiken. De kefir voedt zich door de suikers en de citroen die aan het water toevoegt. Na het fermentatieproces van ongeveer 48 uur heb je een licht tintelende drank. Waterkefir bevat ook rechtsdraaiende melkzuurbacteriën en gisten, en ook de vele vitaminen, mineralen en essentiële aminozuren. Waterkefir bevat een zeer kleine hoeveelheid alcohol door het fermentatieproces, dat is meestal niet meer dan 0,2%. Waterkefir kun je zelfs gebruiken als gezichtsmasker of lotion, het heeft namelijk een weldadige werking op zowel een vette als een droge huid.

Wat betreft voordelen voor de gezondheid maakt het niet uit of je kiest voor melkkefir of waterkefir.

Resultaten uit onderzoek

Uit onderzoek blijkt verder dat kefir helpt om de verstoorde darmbalans weer in balans te krijgen, bijvoorbeeld na een antibioticakuur (Rodrigues et al., 2005). Ook blijkt uit verschillende onderzoeken dat kefir een gunstige werking heeft op diarree als gevolg van het gebruik van antibiotica (Merenstein D, Foster J et al., 2009).

Kefir kan mogelijk bloeddruk- en cholesterol verlagend werken, aldus onderzoek in 2004 (Maeda et al.)

Het drinken van kefir is ook zeer geschikt bij een detox, om de ontgiftende werking (Belen, 2005).

Onderzoek in Canada (Vohra S, Kemper K et al., 2006) spreekt van toenemend bewijs dat het gebruik van probiotica helpt bij het behandelen en voorkomen van gastro-intestinale ziektes als prikkelbaar darmsyndroom, ziekte van Crohn.

Kefir heeft antibacteriële en schimmelwerende eigenschappen (Cevikbas A, Yemni E et al., 1994).

Kefir in oude culturen

Waterkefir komt van oorsprong vermoedelijk uit Mexico. En melkkefir waarschijnlijk uit de Kaukasus een berggebied op de uiterste zuidoostelijke grens van Europa en het westen van Azië. De Osseten die hier leefden stonden bekend om hun vitaliteit, ouderdom en gezondheid. Dit zou, volgens de verhalen, mede komen door het gebruik van kefir. Dit gebied staat bekend om het hoge aantal van gezonde honderdjarigen. Daarom wordt kefir ook wel eens ‘de drank der honderdjarigen’ genoemd.
In de jaren 70 was kefir ook al een grote rage en hadden veel mensen een pot kefir op het aanrecht staan.

Nadelen van kefir?

Om het immuunsysteem op de lange termijn te stimuleren zou je probioticum of kefir ook langere tijd moeten gebruiken. Kefir wordt, voor de zekerheid, afgeraden voor vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven. Mensen met een sterk verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld door ziekte, kunnen voor gebruik beter eerst overleggen met de behandelend arts. Zoals gezegd wordt lactose in het fermentatieproces afgebroken. Veel mensen die gevoelig zijn voor lactose reageren wel goed op melkkefir. Uit onderzoek in 2003 (Hertzler SR, Clancy SM The Ohio State University, Columbus) bleek zelfs dat melkkefir een positief effect heeft op de lactose tolerantie bij volwassenen met een intolerantie en zo juist de intolerantie kan verbeteren. Natuurlijk is ieder systeem anders, reageer je niet goed op melkkefir, dan kun je altijd kiezen voor waterkefir.

Let er ook op dat veel gefermenteerde zuivelproducten die je in de winkel kunt kopen maar vier tot vijf uur zijn gefermenteerd, terwijl je een zuivelproduct minimaal vierentwintig uur moet laten fermenteren om vrijwel alle lactose te elimineren. Waterkefir is niet geschikt voor diabetici in verband met de suikerresten. Kies in dat geval liever voor melkkefir.

Hoe maak je kefir zelf?

Zowel melkkefir als waterkefir zijn heel gemakkelijk zelf te maken. Kies wel voor een goede kwaliteit kefir en gebruik liefst biologische producten die je toevoegt, omdat kefir heel gevoelig is voor verontreiniging en er een kans is dat de kefir hierdoor minder actief wordt. Voor melkkefir gebruik je 1-2 eetlepels melkkefirkorrels en 2 kopjes biologische rauwe melk (of geiten-, schapen-, kokos- of rijstmelk). Doe dit in een glazen pot en sluit de pot af. Zet de pot 12-36 uur in een kastje, maar niet in de ijskast. Als het klaar is zeef je de kefir uit de drank (hiervoor gebruik je geen metalen zeef, maar plastic). Roer de kefir voorzichtig door de zeef met een houten lepel of rubberen spatel tot je alleen de korrels over hebt in de zeef. Deze korrels kun je opnieuw in een glazen pot doen met melk erbij en zo van voren af aan beginnen.

Waterkefir maak je met 1 liter bronwater of gefilterd water en ongeveer 90 gram kefirkorrels. Gebruik ongeveer 30 tot 50 gram gedroogde vruchten zoals vijgen of gedroogde abrikozen) en/of een zoetstof als ahornsiroop. Als je alleen gedroogde vruchten gebruikt neem dan bijvoorbeeld 6 vijgen voor 1 liter bronwater. Voeg een halve tot een hele citroen toe, doormidden gesneden met de schil. Schil de citroen wel als deze niet biologisch is. Doe alle ingrediënten in een glazen (weck)pot, sluit deze af en zet hem op een lichte plaats, zoals de vensterbank, maar niet direct in de zon. Laat dit ongeveer twee dagen staan. Haal daarna de gedroogde vruchten uit de drank, knijp de citroen uit boven een plastic zeef (in ieder geval geen metaal) in een glazen fles of pot en daarna giet je de rest van de kefirdrank door de zeef. Dit mengt zich met het citroensap. Bewaar de drinkbare kefir in de koelkast. De kefirkorrels in de zeef kun je afspoelen en meteen weer gebruiken voor een nieuwe bereiding.

Voeg bijvoorbeeld wat nootjes, zaden, kaneel en citroensap toe aan een glas of bakje kefir of wat rauwe cacaonibs en kokossnippers, en je hebt een heerlijk ontbijt of tussendoortje. Je kunt kefir ook als basis gebruiken voor een groene smoothie.

Meer over kefir en een aantal recepten kun je ook vinden op de leden website van ons Maximale Gezondheidprogramma. In dit programma krijg je een persoonlijke analyse van je hormoonhuishouding en persoonlijke begeleiding om meer in balans te komen, gezonder te worden en meer energie (terug) te krijgen. Het aantal plaatsen in het programma is beperkt.