Ga je het “wel proberen” of ga je het: “Doen!”

Hier gaan m’n haren echt van omhoog staan!

Dit gebeurd wekelijks. Ik krijg een vraag binnen van één van m’n klanten en vervolgens besteed ik een kwartier aan het typen van een uitgebreid antwoord.

Krijg ik daarna weer een mailtje terug. Zoiets als:

"Ok, Jesse, bedankt. Ik zal het gaan proberen."

Of:

"Ok, ik hoop dat het gaat werken. Als het al gaat werken…".

Op zulke momenten haal ik even rustig adem. Want ik begrijp best waar deze reactie vandaan komt. Je hebt al zoveel dingen geprobeerd, dat je bang bent om te optimistisch te zijn. Bang om teleurgesteld te worden. Bang wat anderen er van zullen zeggen.

Er schuilt echter één heel groot probleem achter deze reactie.

Onbewust heb je al besloten dat het toch niet gaat lukken.

Je 'dekt jezelf in'…. 'voor het geval dat…'.

Wat je je moet beseffen, is dat wat er tussen je oren omgaat, de realiteit bepaald. Dingen ontstaan altijd eerst in je hoofd, en daarna pas in de wereld.

Het is waar je je focus legt, wat zal groeien. Wat zal ontstaan. Of je dit nou bewust doet, of onbewust.

Er bestaat geen proberen. Er bestaat alleen doen. Of niet doen. Geen proberen. In Star Wars zegt Yoda:

Try not. Do. Or do not. There is no try.

Probeer het niet. Doe. Of doe het niet. Er is niet zoiets als proberen.

Het is aan jou. Ga je er voor? Of stel je het nog even uit totdat je nog meer baalt van je lichaam? Totdat je er echt niet langer tegen kan? Op dat moment laat je je weer leiden door emotie. Als deze emotie je aanzet tot de juiste acties (bijvoorbeeld alle slechte voeding, lees: troep, in de prullenbak gooien en een super gezonde maaltijd voor jezelf bereiden), dan is het positief. Maar het is geen structurele oplossing. De dag daarna ben je deze emotie weer kwijt.

Je moet jezelf in eigen hand nemen.

Je moet je toekomst in eigen hand durven nemen.

Dit kan vandaag zijn.

Alles wat je nodig hebt om te veranderen, zit nu al in je.

Indien je niet weet wat je praktisch moet doen, check dit programma.

In ieder geval: Ga er voor!

Laat je je reactie achter?

De zoete kauw: Onze oncontroleerbare trek naar eten heeft ons in de tang

Ben jij een echte zoete kauw? Of een ‘echte brood-eter’?

Misschien kan je je wel verplaatsen in de volgende situatie: je zoekt hevig in je koelkast, vriezer, opbergkast of waar dan ook om dat onbedwingbare gevoel te stillen. Mocht je het daar niet vinden, rij je naar de dichtstbijzijnde winkel om daar je slag te slaan. Je hebt geen honger, want anders had je dat wel op een andere manier kunnen stillen. Nee, je hebt een onhoudbare drang naar het eten van… suikers.

Suikerverslaving
Helaas lijkt het alsof deze verslaving, want dat mag het met recht genoemd worden, niet gemakkelijk te overwinnen is. De drang naar suikers blijft klagen en gaat vaak uiteindelijk met je aan de haal. Anders dan bij bijvoorbeeld een nicotineverslaving worden suikerverslaafden niet naar buiten verbannen wanneer ze zich toegeven aan hun zwakte en is het eten van suikerrijke producten sociaal acceptabel, waardoor de drempel lager is.

Daarnaast is het tegenwoordig zelfs moeilijk om suikers te vermijden, gezien bijna alle gefabriceerde voedingsmiddelen er vol mee zitten. Hoewel onze overmatige suikerconsumptie duidelijk kenmerken vertoont van een verslaving, wordt dit vaak niet zo gezien: het eten hiervan wordt door velen geassocieerd met iets positiefs, waardoor het niet snel gekoppeld gaat worden aan iets negatiefs als een verslaving. Dit terwijl een suikerverslaving misschien wel de meest hardnekkige, wijdverspreide en meedogenloze verslavingsvariant is.

Hoe het ontstaat
De drang naar het eten van suikers heeft te maken met een proces genaamd homeostase. Wanneer je veel suikers eet, merkt je lichaam dat je bloedglucoseniveau hoger is dan normaal. Dit resulteert in het aanmaken van insuline door de pancreas, wat de suikers uit het bloed naar de cellen (spier- of vetcellen) vervoert om het te gebruiken of op te slaan.

Doordat de glucose zich niet meer in het bloed bevindt daalt het bloedglucoseniveau weer terug naar normaal. Bij een hoge suikerinname wordt veel insuline afgegeven, wat zich overcompenseert en je bloedsuikerspiegel een tijdlang te laag maakt. Op dit moment geeft het lichaam een seintje door aan het brein dat het dringend suikers nodig heeft, wat deze gehele cyclus in stand houdt.

Daarnaast heeft het verlangen naar suikers te maken met een tekort aan bepaalde voedingsstoffen in het lichaam. Door een levensstijl vol suikers en gefabriceerd voedsel bouw je op lange termijn een structureel tekort op aan vitamines, mineralen en andere voedingsstoffen die het lichaam nodig heeft om ten volle te kunnen functioneren. Deze voedingsstoffen zijn echter smaakloos, waardoor we hier een vervangend product bij zoeken. Een goed voorbeeld hiervan is magnesium: een natuurlijk bestanddeel van cacao. Ook hiervan kent het lichaam geen smaak, dus gaat het ter vervanging om een magnesiumrijk product vragen. Het resultaat hiervan is een allesoverheersende drang naar het bruine goedje (chocolade).

Het feit dat we zin hebben in suiker is dus niet dat we suikers nodig hebben, maar hoe wij het zelf vertalen. Het is je lichaam die vraagt naar voedingsstoffen.

Een kwestie van smaak?
Volgens verscheidene neurowetenschappers verdooft obesitas de smaakpapillen op de tong. Hierdoor zou men minder in staat zijn om te proeven wat zich in de mond bevindt, en op die manier overeten in de hand werken omdat men een gelijkwaardig gevoel van smaakbeleving wil bereiken. Zo zou suiker minder zoet smaken voor een obees persoon dan wanneer iemand die daar geen last van heeft. Omdat de smaakpapillen minder goed functioneren komen er minder neuronen aan in de hersenen die een seintje van voldoening afgeven.

Leptine: de hongerremmer
Hormonen zijn de “regelneven” van het lichaam en hebben dus ook invloed op de voedingsmiddelen waar we trek in hebben.

Leptine, het zogenaamde hongerhormoon, speelt hier een zeer grote rol in. Leptine remt het hongergevoel door een seintje af te geven dat je vol zit. Wanneer men hier te weinig van aanmaakt of resistent voor is (dat er zoveel is aangemaakt dat het lichaam er niet meer op reageert), komt dit seintje niet meer aan en is de kans groot dat men zich overeet.

Leptineresistentie is een veelvoorkomend probleem bij mensen met overgewicht; dit komt omdat vetopslag normaliter de aanmaak van leptine stimuleert, maar door de overdaad hiervan resistent wordt voor het hormoon. Hierdoor blijf je eten en blijf je trek hebben in suiker- en vetrijk voedsel.

De Candidacyclus
Candida is een schimmelinfectie die oorspronkelijk voortkomt uit gist. Suiker is de grootste voedingsbron van deze ziekteopwekkende lichaamsbestanddelen, waardoor het een seintje naar de hersenen afgeeft dat het lichaam suikers nodig heeft. Wanneer hier aan toegegeven wordt voedt het de Candida, die vervolgens om meer suikers vraagt om zo te kunnen blijven groeien. Deze cyclus stimuleert een overmatige consumptie aan suikers, wat uiteindelijk kan resulteren in een verslaving hiervan.

Wat suiker met je lichaam doet
Het hebben van een suikerverslaving heeft op lange termijn cruciale gevolgen voor de gezondheid. Deze lange lijst van gezondheidskwalen ziet er als volgt uit:

  • Suiker kan uw immuunsysteem onderdrukken en heeft effect op uw afweer tegen infectieziekten;
  • Suiker verstoort de minerale relaties in het lichaam: dit oorzaakt tekortkomingen van chroom en koper t en interfereert met de absorptie van calcium en magnesium;
  • Suiker kan een snelle stijging van adrenaline, hyperactiviteit, angst, moeite met concentreren, en chagrijnigheid bij kinderen veroorzaken;
  • Suiker kan een aanzienlijke stijging van de totale cholesterol, triglyceriden en slechte cholesterol veroorzaken en een daling van het goede cholesterol;
  • Suiker veroorzaakt een verlies van weefselelasticiteit- en functie;
  • Suiker voedt kankercellen en is verbonden met de ontwikkeling van kanker van de borst, eierstokken, prostaat, rectum, alvleesklier, galwegen, longen, galblaas en maag;
  • Suiker kan de nuchtere waarden van glucose verhogen en kan leiden tot reactieve hypoglycemia;
  • Suiker kan het zicht verzwakken;
  • Suiker kan leiden tot problemen met het maag-darmkanaal, waaronder een zuur maag-darmkanaal, indigestie, malabsorptie bij patiënten met functionele darmziekte, een verhoogd risico op de ziekte van Crohn en ulceratieve colitis;
  • Suiker kan leiden tot voortijdig ouder worden;
  • Suiker kan leiden tot alcoholisme;
  • Suiker kan ertoe leiden dat uw speeksel te zuur wordt, tandbederf en parodontitis;
  • Suiker draagt bij aan obesitas;
  • Suiker kan leiden tot auto-immuunziekten zoals artritis, astma, multiple sclerose;
  • Suiker helpt enorm de ongecontroleerde groei van Candida albicans (gistinfecties);
  • Suiker kan veroorzaken galstenen;
  • Suiker kan veroorzaken appendicitis;
  • Suiker kan aambeien veroorzaken;
  • Suiker kan leiden tot spataderen;
  • Suiker kan de glucose- en insulinereacties verhogen bij orale anticonceptivagebruikers;
  • Suiker kan bijdragen aan de ontwikkeling van osteoporose;
  • Suiker kan leiden tot een daling van uw gevoeligheid voor insuline, waardoor een abnormaal hoge insulinespiegel ontstaat en uiteindelijk resulteert in diabetes;
  • Suiker kan het vitamine E-niveau verlagen;
  • Suiker kan verhogen van uw systolische bloeddruk;
  • Suiker kan slaperigheid en een verminderde activiteit bij kinderen uitlokken;
  • Een hoge inname van suiker verhoogt geavanceerde glycatie eindproducten (AGE’s), dat wil zeggen dat suikermoleculen zich binden aan de eiwitten en daarmee schade berokkenen aan het lichaam;
  • Suiker kan interfereren met uw opname van proteïnen;
  • Suiker veroorzaakt voedselallergieën;
  • Suiker kan leiden tot zwangerschapsvergiftiging;
  • Suiker kan bijdragen aan eczeem bij kinderen;
  • Suiker kan leiden tot aderverkalking en cardiovasculaire ziekten;
  • Suiker kan afbreuk doen aan de structuur van uw DNA;
  • Suiker kan de structuur van eiwitten wijzigen en een blijvende verandering van de manier waarop de eiwitten handelen in uw lichaam veroorzaken;
  • Suiker kan uw huid verouderen door het veranderen van de structuur van collageen;
  • Suiker kan staar en bijziendheid veroorzaken;
  • Suiker kan emfyseem veroorzaken;
  • Een hoge inname van suiker kan schadelijk zijn voor de fysiologische homeostase van de vele systemen in uw lichaam;
  • Suiker verlaagt het vermogen van enzymen om te functioneren;
  • Suikerinname is hoger bij mensen met Parkinson;
  • Suiker kan uw lever vergroten door het delen van de levercellen, waardoor het vetpercentage in de lever kan verhogen;
  • Suiker kan de nieren vergroten en pathologische veranderingen in de nier teweegbrengen, zoals de vorming van nierstenen;
  • Suiker kan de pancreas beschadigen;
  • Suiker kan de lichaamsvochtophouding verhogen;
  • Suiker is een grote vijand van de darmperistaltiek;
  • Suiker kan afbreuk doen aan de binnenkant van uw haarvaten;
  • Suiker maakt de pezen brozer;
  • Suiker kan hoofdpijn en zelfs migraine veroorzaken;
  • Suiker kan de capaciteit om te leren verminderen, een negatieve invloed hebben op schoolcijfers en leerstoornissen veroorzaken;
  • Suiker kan leiden tot een toename van de delta-, alpha-en thetahersengolven die het helder nadenken kunnen belemmeren;
  • Suiker kan depressies veroorzaken;
  • Suiker kan de kans op jicht verhogen;
  • Suiker kan de kans op Alzheimer verhogen;
  • Suiker kan leiden tot hormonale stoornissen, zoals verhoging van oestrogeen bij mannen, het verergeren van PMS en het groeihormoon doen afnemen;
  • Suiker kan leiden tot duizeligheid;
  • Eetpatronen met veel suiker zorgen voor toename van vrije radicalen en oxidatieve stress;
  • Hoge sucrosediëten van patiënten met perifeer vaatlijden verhoogt de aanhechting van bloedplaatjes ;
  • Hoog suikergehaltegebruik van zwangere adolescenten kan leiden tot substantiële afname van de zwangerschapsduur en wordt geassocieerd met een tweevoudig verhoogd risico een te kleine baby;
  • Suiker bevat verslavende substanties;
  • Suiker heeft een bedwelmend effect dat vergelijkbaar is met alcohol;
  • Suiker bij te vroeg geboren baby’s kan invloed hebben op de koolstofdioxideproductie;
  • Afname van de inname van suiker kan emotionele stabiliteit verbeteren;
  • Je lichaam verandert suiker in 2 tot 5 keer meer vet in de bloedbaan dan normaliter het geval is;
  • De snelle absorptie van suiker bevordert overmatige inname van voedsel bij obese patiënten;
  • Suiker kan de symptomen verergeren bij kinderen met ADHD;
  • Suiker is nadelig voor urine-elektrolytsamenstelling;
  • Suiker kan het functioneren van de bijnieren vertragen;
  • Suiker induceert abnormale metabolische processen bij een normaal gezond individu en het bevorderen chronische vermindering van orgaanfuncties;
  • Intraveneuze voeding van suikerwater kan de zuurstoftoevoer naar uw brein afremmen;
  • Suiker verhoogt het risico op polio;
  • Een hoge inname van suiker kan leiden tot epileptische aanvallen;
  • Suiker veroorzaakt hoge bloeddruk bij obese mensen;
  • Suikerinname kan de afsterving van cellen veroorzaken;
  • Suiker dehydrateert baby’s;
  • Suiker kan tandvleesziekten veroorzaken.

Suiker: de seksdrivekiller
Suiker heeft niet alleen invloed op het alledaagse leven; ook het seksleven moet het bekopen wanneer men teveel van deze vorm van koolhydraten verorbert. Een hoge suikerinname resulteert in het omzetten naar vetten door de lever, wat het vetpercentage doet stijgen. Dit deactiveert je SHBG (Sex Hormone Binding Globulin), waardoor van dit testosteron- en oestrogeenregulerende eiwit een flinke daling ontstaat. Hierdoor komt teveel van deze hormonen vrij in het lichaam, wat acne, onvruchtbaarheid, polycysteuze eierstokken, baarmoederkanker en hartziekten veroorzaakt. Wanneer het SHBG-niveau sterk daalt, krijgt men dus automatisch minder zin in seks.

Verslavend? Ja zeker!
Men heeft het altijd over alcohol, nicotine en drugs wanneer het gaat over verslavingen, met overeenkomstige kenmerken; ze zijn allemaal slecht voor de gezondheid en bevatten stofjes waar het lichaam om schreeuwt bij onthouding hiervan. Over suiker wordt geen woord gerept.

Wil je meer lezen over dit onderwerp? Klik hier voor deel 2 van dit artikel.

Zie jij nu wel de link? 🙂

Indien je geinteresseerd bent over dit onderwerp:
Klik hier om te leren over één van mijn programma’s die je zowel praktisch (wat je moet eten) als mentaal (coaching en motivatie) kan helpen om van je suikerverslaving af te raken.

Wil je jouw reactie achterlaten? Bedankt!

Wat zijn gezonde tussendoortjes als je wilt afvallen?

We leven in een tijd waar de meeste voedingsmiddelen, die je in de supermarkt vindt, echt rommel zijn. Alle ‘gezonde tussendoortjes’ zijn verre van gezond en de voedingsindustrie liegt tegen je waar je bij staat.

Wat ze zeggen dat gezond is, is simpelweg niet gezond. Meestal zitten deze voedingsmiddelen (zoals bv Liga’s, Sultana’s, Cruesli, ‘Gezonde’ Yoghurtjes, etc), vol met E-nummers en andere stoffen die slecht voor je zijn, je hormoonhuishouding in de war brengen en vetopslag stimuleren.

Gelukkig hebben we Foodwatch om daar een stokje voor te steken, maar dat even terzijde.

Wat zijn tussendoortjes die wél gezond zijn, en die je mag eten als je wilt afvallen?
In bovenstaande video geef ik een aantal praktische tips voor tussendoortjes die je kunt meenemen naar je werk, onderweg, etc, en die je zoveel mag eten als je wilt. Ze brengen je hormoonhuishouding in balans en helpen bij het afvallen, indien dat je doel is. Ze doen dit vanuit het perspectief van eerst je lichaam van binnen volledig gezond maken, zodat je daarna gewicht verliest.

Deze tussendoortjes zijn dus sowieso een gezonde keuze, ook wanneer afvallen niet direct je doel is.

Hieronder de tips die ik je geef in de video:

  • Een handje noten
  • Een avocado
  • Pure chocolade met minimaal 70% cacao
  • Wat rauwe groente zoals wortelen
  • Rosbief, carpaccio of andere vleeswaren
  • En nog een simpele bonus tip!

Heb je nog meer vragen voor me? Laat ze hieronder achter!

Wil je meer info over de Gezonde Gewoontes? Klik hier.

Obesitas kan een rol spelen in vitamine D tekorten

Mensen die zwaarder zijn hebben lagere circulerende vitamine D spiegels, aldus recent onderzoek uitgevoerd in het Rikshospitalet-Radiumhospitalet Medisch Centrum in Oslo, Noorwegen wat gepubliceerd is in de Journal of Nutrition.

Hoofdonderzoeker, Arts Zoya Lagunova, en haar collega’s maten de serum spiegels van Vitamine D en 1,25(OH)2D in 1,779 patiënten aan de Medische en Metabolische Lifestyle Kliniek in Oslo, Noorwegen. De associaties tussen 1,25(OH)(2)D, serum 25-hydroxyvitamine D [25(OH)D], en lichaamsbouw werden geanalyseerd. Lagunova merkte op dat over het algemeen mensen met een hoger BMI lagere vitamine D spiegels hadden. Leeftijd, seizoen en geslacht werden ook bevonden invloed te hebben op serum 1,25(OH)(2)D.

Vitamine D is geen echte vitamine, maar eerder een vitamine-steroïde welke gedacht is een rol te spelen in de preventie van kanker, hart- en vaatziekten, diabetes, multiple sclerose en andere ziekten. Het is waarschijnlijk geen toeval dat obesitas ook een risico factor is voor vele van deze ziekten.

Vitamine D is nodig voor de regulatie van calcium. Studies hebben uitgewezen dat calcium tekorten de productie van synthase verhogen, een enzym dat calorieën in vet omzet. Het is bewezen dat calcium tekorten de synthase productie tot wel 500 procent kan verhogen. Vitamine D is ook bewezen een rol te spelen in de regulatie van bloedsuikerspiegels; een goede bloedsuiker regulatie is nodig voor het behouden van een gezond gewicht.

Vitamine D is geproduceerd uit zonlicht en word omgezet tot verscheidene metabolieten. Het word opgeslagen in vetweefsel. Volgens Lagunova kunnen obese mensen waarschijnlijk evenveel Vitamine D aanmaken als anderen; maar, omdat het opgeslagen is in vet, kan het minder toegankelijk zijn. Dit kan leiden tot een lagere circulerende Vitamine D spiegel.

Een voorgaande studie uitgevoerd door de Arts en MPH Shalamar Sibley, een assistent-professor Geneeskunde aan de University of Minnesota, wees uit dat mensen met hogere Vitamine D niveaus aan het begin van hun gewichtsverlies-dieet meer gewicht verloren dan zij met lagere niveaus. De studie onderzocht de Vitamine D niveaus van 38 mannen en vrouwen met overgewicht voor en na het volgen van een 11 weken lang calorie-gecontroleerd dieet. De Vitamine D niveaus aan het begin van het dieet waren een accurate predictor van gewichtsverlies… zij met hogere Vitamine D niveaus verloren meer gewicht. Het werd bevonden dat voor elke nanogram Vitamine D hoger in de predictor, een halve pond meer gewicht verloren werd.

Vijf-en-zeventig of meer procent van het Amerikaanse volk, tiener en ouder, hebben een Vitamine D tekort, volgens een recent onderzoek gepubliceerd in de Archives of Internal Medicine. Volgens de Gallup-Healthways Well-Being Index, zijn 26.5% van de Amerikanen obees. Meer onderzoek moet uitwijzen wat de exacte rol is van Vitamine D in obesitas en gewichtsverlies en de mogelijkheid dat een verhoogde inname van Vitamine D (door middel van supplementen en/of meer blootstelling aan zonlicht) een grote rol kan spelen in het behalen en behouden van een gezond gewicht.

Schadelijke effecten van gluten op de gezondheid + de gezonde alternatieven

Gluten zijn eiwitten die voorkomen in graansoorten zoals tarwe, gerst, haver, spelt, kamut en rogge. Behalve in verse broodproducten kom je gluten ook tegen in heel veel andere producten uit de supermarkt, waaronder pasta, koekjes, sojasaus en bier. Veel mensen zijn overgevoelig voor gluten zonder dat zij zich hier zelf van bewust zijn. Bij een overgevoeligheid voor gluten reageert het immuunsysteem van het lichaam met een allergische reactie waarbij de dunne darm wordt beschadigd en ontstekingen worden veroorzaakt. Door deze ontstekingen kan de dunne darm niet goed functioneren en worden de voedingsstoffen niet of niet goed opgenomen in het lichaam. Daarnaast kunnen de ontstekingen leiden tot allerlei chronische aandoeningen.

Dit is het vervolg op het artikel 'Maken gluten je dik?'.

Historici hebben sterke aanwijzingen dat onze prehistorische voorouders weinig granen aten. De mensen die toen leefden waren jagers en verzamelaars en aten vooral vlees, groenten en fruit. Dr. Mercola, een vooraanstaande Amerikaanse arts, stelt in een artikel uit 2003 dat sindsdien ons lichaam nauwelijks is geëvolueerd en het dus dan ook niet verwonderlijk is dat granen de veroorzakers zijn van veel gezondheidsklachten.

Het is vaak moeilijk om glutenintolerantie vast te stellen, omdat er zoveel verschillende symptomen zijn die kunnen wijzen op een overgevoeligheid voor gluten. Bovendien variëren de symptomen van persoon tot persoon. In het wereldwijd gerespecteerde Lancet Medical Journal (1997, 2003) worden onder andere de volgende symptomen genoemd die direct kunnen worden teruggevoerd op glutenintolerantie:

  • buikpijn
  • diarree
  • obstipatie
  • abnormaal haarverlies
  • bloedarmoede
  • mondzweren
  • huiduitslag
  • gastro-oesofageale reflux
  • lactose-intolerantie
  • prikkelbare darm
  • verhoogde concentratie van leverenzymen
  • leverziekten van onbekende oorsprong
  • slechte opname van en tekort aan voedingsstoffen zoals ijzer, foliumzuur, calcium, magnesium en vetoplosbare vitamines

Ook kan glutenintolerantie de aanzet zijn tot een aantal chronische ziekten, waaronder artritis, auto-immuunziekten, kanker (met name aan de dunne darm, lymfeklieren en slokdarm), onvruchtbaarheid of miskramen, neurologische symptomen (zoals perifere neuropathie, ataxie, epilepsie en cognitieve dysfunctie), osteoporose of osteopenie en psoriasis.

Ook in een artikel van de Journal of the American Medical Association (2009) werd een onderzoek beschreven waarin werd aangetoond dat mensen met een glutenintolerantie een grotere kans hebben om chronische ziektes te ontwikkelen en vroegtijdig te sterven. Daarnaast kan volgens een artikel uit Psychology Today, waarin verwezen wordt naar een psychiatrisch onderzoek uit 2009, de kans op psychotische stoornissen worden verminderd indien gekozen wordt voor een voedingspatroon waarin geen gluten voorkomen. Een gezond, voedingrijk eetpatroon met voedingsmiddelen die je lichaam nodig heeft, zonder voedingsmiddelen die gluten bevatten, heeft ook een positief effect op de gezondheid van mensen die lijden aan schildklierziektes, taaislijmziekte, multiple sclerosis, bloedarmoede, autisme en prikkelbaar darmsyndroom. Bovendien is een voedingspatroon zonder gluten ideaal voor mensen die gezond willen afvallen.

Omdat graan een belangrijke plaats inneemt in ons moderne westerse voedingspatroon, zou je kunnen denken dat een écht gezond eetpatroon waarin geen gluten voorkomen betekent dat je bijna niets meer kan eten. Dit is echter helemaal niet waar. Het enige dat je niet meer kan eten is graanproducten en producten die graanproducten als bestanddeel hebben. Gluten zitten vaak verborgen in allerlei producten waar je dat minder snel zou verwachten, zoals kant-en-klare soepen, snoepjes, sterke drank, vruchtendranken, bouillonblokjes, boterhammenworst en zelfs voedingssupplementen, medicijnen, postzegels (!) en cosmetica. Het is dus niet te voorkomen dat je, voordat je een product koopt, eerst op het etiket moet kijken om je er zeker van te stellen dat het product wel geen gluten bevat.

Dit lijkt een hele opgave als je gehaast met je boodschappenlijstje door de supermarkt loopt, maar op den duur weet je uit je hoofd welke producten je wel en niet kan kiezen.

Er zijn genoeg gezonde alternatieven die uitstekende (eiwitrijke) vervangers zijn voor graanproducten. Een vrij onbekend alternatief met een hoog eiwitgehalte is quinoa, een graanachtig zaadproduct met een heerlijke smaak dat oorspronkelijk afkomstig is uit Zuid-Amerika.

Daarnaast bevatten ook onder andere rijst, gierst, (zoete) aardappels, linzen, kikkererwten en bonen helemaal geen gluten. Ook bieden veel supermarkten en reformwinkels tegenwoordig een hele lijn producten die geen gluten bevatten aan, waaronder brood en pasta zonder gluten. Wees echter kritisch op dit laatste alternatief ('glutenvrij brood'). Je wilt bij voorkeur geen bewerkte voedingsmiddelen eten, maar juist wat rechtstreeks uit de natuur komt.

Als je overgaat op een gezond, voedingrijk eetpatroon met voedingsmiddelen die je lichaam nodig heeft, zonder voedingsmiddelen die gluten bevatten, dan zul je zien dat je vanzelf minder suikers en slechte vetten gaat eten. Je zult eerder kiezen voor verse en biologische producten, en dat is al een winst voor je gezondheid op zichzelf!

Maken gluten je dik?

Zo’n tien jaar geleden hadden de meeste mensen nog nooit van gluten gehoord. Gluten lijkt een nieuw modewoord te zijn voor voedingsbewuste mensen, maar studies hebben aangetoond dat gluten tegenwoordig niet voor niets zoveel in het nieuws zijn. Ze kunnen leiden tot onstekingsreacties in het lichaam en leiden zowel direct als indirect tot gewichtstoename. In dit artikel de feiten.

Gluten zijn vooral bekend in relatie tot glutenintolerantie, die bij mensen met de ziekte Coeliakie tot gezondheidsklachten leidt. Maar ook voor mensen met een lichtere vorm van glutenintolerantie of zelfs voor mensen zonder glutenintolerantie doet een voedingspatroon waarin geen gluten voorkomen wonderen. Wetenschappers zijn tot de ontdekking gekomen dat een écht gezond voedingspatroon zonder gluten kan bijdragen aan een gezonder gewicht en dat het ziekten zoals diabetes en andere gezondheidsklachten kan helpen voorkomen.

Mensen kiezen daarom steeds vaker voor een gezond voedingrijk eetpatroon met voedingsmiddelen die je lichaam nodig heeft, zonder voedingsmiddelen die gluten bevatten. Sinds 2005 is de verkoop in producten zonder gluten meer dan verdubbeld, en experts geloven dat de markt voor glutenvrije producten alleen maar verder uit zal breiden*.

Gluten zijn eiwitten die voorkomen in tarwe, gerst, haver, spelt, kamut en rogge. In combinatie met water vormen gluten een plakkerig bindmiddel dat een populaire hulpstof is voor levensmiddelenfabrikanten. Gluten vind je daarom behalve in vers brood en pasta ook terug in heel veel andere producten uit de supermarkt, waaronder koekjes, snoep en bier.

Overgevoeligheid voor gluten kan leiden tot ontstekingen in het lichaam, welke weer kunnen leiden tot andere
aandoeningen en zelfs chronische ziekten. Als mensen met glutenintolerantie voedingsstoffen eten die gluten bevatten dan reageert hun immuunsysteem met een allergische reactie die de dunne darm beschadigt en ontstekingen veroorzaakt. Deze ontstekingen maken het voor de dunne darm onmogelijk om eten goed te verteren.

De chronische en meest ernstige vorm van glutenintolerantie is de auto-immuunziekte Coeliakie, een ziekte van het spijsverteringsstelsel. Tot 2003 werd gedacht dat Coeliakie een zeldzame genetisch overdraagbare ziekte is waaraan slechts 1 op de 4000 mensen lijdt. Echter, veel mensen lijden aan glutenintolerantie zonder dat zij zichzelf daarvan bewust zijn. Symptomen kunnen variëren van buikpijn, diarree, obstipatie, huiduitslag en bloedarmoede tot abnormaal haarverlies. In het wereldwijd gerespecteerde Lancet Medical Journal (1997, 2003) is tevens aangetoond dat glutenintolerantie de aanzet kan zijn voor sommige chronische ziekten zoals bepaalde vormen van kanker, diabetes, schildklieraandoeningen, neurologische ziekten en artritis. Als gevolg van recente resultaten van onderzoeken naar glutenintolerantie uitgevoerd door de University of Chicago Celiac Disease Center (2004) schat men tegenwoordig in dat 1 op de 133 Amerikanen een vorm van glutenintolerantie heeft en men denkt dat toekomstig onderzoek zal uitwijzen dat dit cijfer zelfs nog hoger komt te liggen.

Ondanks deze nieuwe wetenschappelijke bevindingen wordt de diagnose glutenintolerantie bij nog maar relatief weinig mensen vastgesteld. Soms duurt het jaren voordat mensen met chronische spijsverterings- en gewichtsklachten erachter komen dat ze een glutenintolerantie hebben.

Als mensen met een glutenintolerantie hun voedingspatroon niet aanpassen en glutenrijke voeding blijven eten dan kan dit behalve allerlei lichamelijke klachten en symptomen op de lange duur leiden tot ondervoeding, omdat voedingsstoffen niet goed worden opgenomen in het lichaam. Ondervoeding door slechte opname van voedingsstoffen kan leiden tot ondergewicht en zelfs anorexia.

Wat minder bekend is dat glutenintolerantie ook kan leiden tot overgewicht en obesitas. Doordat voedingsstoffen niet goed worden opgenomen krijgen sommigen nooit een verzadigd gevoel, waardoor men meer gaat eten. De verhoogde calorie-inname die dit tot gevolg heeft leidt vervolgens tot een gewichtstoename.

Als je spijsverterings- of gewichtsklachten hebt en vermoedt dat je wel eens een glutenintolerantie zou kunnen hebben, dan kun je het beste beginnen met alle gluten uit je dagelijkse maaltijden te verwijderen. Vergeet daarbij niet dat gluten niet alleen in brood en pasta zitten, maar ook verborgen zitten in veel andere producten. De resultaten van een voedingspatroon zonder gluten kunnen al na een week of twee merkbaar zijn, alhoewel het soms een paar maanden kan duren voordat het lichaam helemaal gewend is aan een eetspatroon waarin geen gluten voorkomen. Tegenwoordig is een overgevoeligheid voor gluten ook heel makkelijk vast te stellen via een bloedtest. In het geval je een glutenintolerantie hebt zullen er in de bloedtest antistoffen voor gluten worden waargenomen in het bloed.

Ook voor mensen die geen glutenintolerantie hebben kan een voedingspatroon zonder gluten bijdragen aan een gezondere voeding en gewichtsverlies. Gluten zitten namelijk vooral in graansoorten, en deze zijn een bron van koolhydraten. Koolhydraten zetten zich in het lichaam om in suikers, die op hun beurt weer zorgen voor vetopslag. De suikers en vetten die in het lichaam via de koolhydraten aangemaakt worden kunnen niet alleen tot overgewicht leiden maar kunnen ook bijdragen aan onder andere een hoog cholesterolgehalte, een hoge bloeddruk en diabetes type 2. Als gekozen wordt voor een voedingspatroon waarin geen gluten voorkomen dan wordt de inname aan koolhydraten automatisch verlaagd, en dit draagt bij tot een calorie-armer eetpatroon en dus gewichtsverlies.

* Opmerking: We raden het eten van voedingsmiddelen met de stempel 'glutenvrij' af. Verpakte voedingsmiddelen waar op staat dat ze glutenvrij zijn kunnen vaak diverse kleur-, geur- en smaakstoffen bevatten die schadelijk zijn voor de gezondheid. Eet voedingsmiddelen die per definitie glutenvrij zijn.

Lees het vervolg op dit artikel: Deel 2 'Schadelijke effecten van gluten + de gezonde alternatieven'

Risico’s van Calorie Beperking – Hoeveel calorieën mag ik eten?

Veel diëten richten zich op calorie beperking. Ze focussen primair op de vraag: "Hoeveel calorieën mag ik eten als ik wil afvallen?"

Er zitten grote nadelen aan het (tijdelijk) beperken van calorieën. Ondanks dat het aantrekkelijk lijkt om snel een paar kilo te willen verliezen, zijn de nadelen op (al iets) langere termijn groot.

Ontdek in deze video waarom.

Mijn advies: Ontwikkel gezonde gewoontes die je hormoonhuishouding in balans brengen, het is de enige weg tot een blijvend resultaat.

Klik hier voor meer info

Babyvoeding dieet – Hype, gevaren en gevolgen van te snel willen afvallen

De nieuwste dieet-rage die over waait uit Hollywood is het ‘Babyvoeding Dieet’.

De theorie is simpel: Eet niets anders dan 14 potjes babyvoeding per dag en je hoeft géén honger te hebben, terwijl de kilo’s er vanaf vliegen.

Werkt het? Ongetwijfeld zul je er een paar kilo door verliezen.

Maar wat daarna? Wat zijn de gevaren voor je hormoonhuishouding, je gezondheid? Hoe snel komen de kilo’s er weer bij?

En wat is het geheim dat de bedenker van dit ‘dieet’, Tracy Anderson (o.a. Personal Trainer van Madonna), nog meer toepast, wat het eigenlijk vooral effectief maakt, meer dan de babyvoeding?

Leer:

  • Waarom diëten laag in calorieën funest zijn voor je schildklier
  • Hoe het jojo’effect ontstaat en hoe jouw ‘set point’ daar een rol in speelt
  • Waarom een voedingspatroon uitsluitend aan babyvoeding leidt tot een opstapeling van gifstoffen in je lichaam en wat de gevaren hiervan zijn
  • De goedkope ingrediënten in babyvoeding, die schadelijk zijn voor onze gezondheid (maar die ook in andere voeding zitten)
  • Hoe een babyvoeding dieet je hormonaal juist verder uit balans brengt, en je verder van je doel af brengt

De oorzaak van een disbalans in hormoonhuishouding

De oorzaak van vetopslag (toename van gewicht) is niet alleen je voeding. Sterker nog, het is niet eens hoeveel je eet.

Ontdek hier waardoor er overtollig vet op jouw lichaam opslaat en wat je er aan kunt doen om het er plaatselijk af te krijgen.

Er is een natuurlijke manier om het vet er plaatselijk af te krijgen.

Klik hier voor meer informatie over plaatselijk vet verlies door een balans in je hormoonhuishouding te creëeren, met simpele aanpassingen in je voeding en wat voor beweging je doet.